Nasiona pokrzywy to małe cuda pełne smaku i leczniczej mocy, które natura dostarcza w dużych ilościach za darmo. Są tak łatwe w zbiorze, że nawet niecierpliwi ludzie szybko mają poczucie sukcesu. Smacznie smakują i można je wykorzystać na wiele sposobów. Aby wyprawa na nasiona pokrzywy była jeszcze bardziej opłacalna, poniżej znajdują się także wskazówki dotyczące przetwarzania pozostałej pokrzywy:
Zbieranie nasion pokrzywy oznacza: zbieranie natury obronnej
Prawdopodobnie są ludzie, którzy zastanawiają się, dlaczego artykuł o nasionach pożytecznego dzikiego zioła musi omawiać zbiór tych nasion. Ma to sens: choć z pewnością prawdą jest, że każdy może znaleźć kilka pokrzyw, zerwać je i zebrać nasiona; Nie jest pewne, czy każda zainteresowana osoba w to uwierzy.
„Każdy, kto zbiera żywność z natury, musi znać drogę, aby się nie zatruć” to najczęstszy zarzut wobec „darmowych zakupów żywności”. Na pewno racja, ale kto np. Przykładowo, jeśli nie chcesz podawać swojemu dziecku dużej ilości cukru lub jeść antybiotyków z mięsem, musisz się z tym zapoznać robiąc zakupy w sklepie i każdy, kto widział to w przyrodzie lub w kilku miejscach zdjęcia rozpoznają pokrzywę.
A raczej pokrzywy, bo do celów odżywczych i leczniczych można zbierać pokrzywy duże (Urtica dioica), pokrzywy małe (Urtica urens), a w zlewni Haweli pokrzywy trzcinowe (Urtica kioviensis). W przeciwnym razie mamy tylko pokrzywę pigułkową Urtica pilulifera, rzadką i używaną wyłącznie przez zielarzy; pozostałych 41 gatunków z rodzaju pokrzywy występuje w całym świecie. Ponieważ pokrzywa pospolita nie jest zbyt pospolita, jest małego wzrostu, mocno się pali i nie ma zbyt wielu nasion, a pokrzywa trzcinowa występuje tylko w nielicznych miejscach, zbiera się zwykle duże pokrzywy (co jest najbardziej wartościowe nie tylko dla celów nasiona).
Duża pokrzywa występuje we wszystkich częściach półkuli północnej, gdzie nie ma temperatur tropikalnych ani arktycznych. Zwykle występuje w grupach liczących od kilku do wielu roślin, ponieważ dzięki mocnemu kłączu tworzy rozłogi i często duże kępy. Jako wskaźnik azotu można go znaleźć tam, gdzie gleba zawiera (za) dużo azotu, np. B. w przenawożonych ogrodach, rozległych obszarach wokół pól nawożonych obornikiem, polach chwastów na gruzach i obszarach obornika na wsiach.
Wskazówka:
Początkujący w ekscytującej dziedzinie „zbierania pożywienia na otwartym polu” niekoniecznie muszą zaczynać od pokrzywy (chociaż warto, zobacz składniki poniżej), ale mogą trzymać się dobrze znanych owoców, takich jak jabłka, gruszki i orzechy. Ponieważ można je zbierać także na świeżym powietrzu, z drzew alejowych, dawnych opuszczonych sadów, krzaków na skraju lasu itp. Ponieważ zbieranie jest dla wielu osób zabawą i absurdem jest marnowanie zdrowych owoców na boku drogi, aby kupić drogie (i powtarzające się) owoce Kupując w sklepie owoce spryskane pestycydami, tworzy się duża społeczność ludzi, którzy podpowiadają sobie nawzajem, gdzie najlepiej je zebrać. Pomysłowi ludzie podjęli tę obecną tendencję wiele lat temu i umieścili w Internecie Mundraub.org, stronę internetową, która coraz skuteczniej identyfikuje ogólnodostępne gospodarstwa i zawiera sugestie aktywnego podziękowania za prawie każdy punkt zbiórki (odrobina pielęgnacji drzew itp.).
Bo pokrzywa potrafi naprawdę nieprzyjemnie szczypać. Swoją drogą, w tym momencie wyszedł telewizyjny kucharz, który zapewne w dzieciństwie miał nieprzyjemne doświadczenia z dzikim ziołem. Każdy, kto kiedykolwiek naprawdę się „oparzył”, może od razu odnieść się do faktu, że kłujące włoski na liściach i łodygach wzmocnione krzemionką „kleszczą” są tym bardziej nieprzyjemne, im bardziej delikatna i wrażliwa jest skóra dotkniętej chorobą osoby.
Podczas planowanych wycieczek zbierackich kłujące włosy nie stanowią problemu: w długich spodniach i T-shircie z długim rękawem oraz „uzbrojeni” w rękawiczki, nożyczki i duży pojemnik na śmieci prawie nie nawiążecie kontaktu z piekącymi włosami. Oprócz trików związanych ze zbiorem, podczas zbioru nasion pokrzywy ważny jest również odpowiedni czas:
Kiedy pokrzywa rodzi nasiona?
Nasiona znajdują się w owocostanach roślin, z kwiatów rozwijają się owoce - nasiona są dostępne po zakończeniu okresu kwitnienia; dojrzałe nasiona nieco później.
Duża pokrzywa kwitnie od lipca do października, a od sierpnia na roślinach zwisają pierwsze wiechy nasienne. Dojrzewają tam do października i listopada, w zależności od regionu, lokalizacji i pogody. Z żeńskich pokrzyw można uzyskać obfite zbiory, główki nasienne zwykle zwisają z nich w bogato wypełnionym splendorze. Męskie pokrzywy mają podobne wiechy, tyle że mniej gęsto zaludnione i rosnące w pozycji pionowej ze względu na ich niewielką wagę - ponieważ wiechy nie zawierają nasion, lecz raczej nitki z torebkami pyłkowymi służącymi do zapylania pokrzywy żeńskiej.
Możesz zbierać nasiona zielone=niedojrzałe lub brązowe=dojrzałe, oba są jadalne. Niedojrzałe nasiona lepiej nadają się do świeżego użytku, prawie suche brązowe nasiona brązowawych pokrzywy lepiej nadają się do suszenia i przechowywania. Wypracowały sobie wspaniały, orzechowy smak i zawierają pełen pakiet zdrowych składników.
Zbieranie nasion pokrzywy
W ten sposób zbiory pokrzywy dają najwięcej nasion:
Jeśli to możliwe, poczekaj kilka słonecznych i suchych dni, zanim wyruszysz na zbiórkę
Następujący sprzęt powinien być uwzględniony:
Wytrzymałe ubranie i rękawiczki opisane powyżej, duże nożyczki
I łatwy w obsłudze pojemnik na odpady:
- Duża niebieska torba (Ikea) lub duże płaskie pudełko wyłożone gazetą
- Od południa do popołudnia w nasionach zgromadziła się większość składników pod wpływem światła słonecznego
- Suszenie jest również znacznie szybsze, jeśli woda na roślinie nie musi najpierw wyschnąć
- Zielone główki nasion ściśle przylegają do łodygi pokrzywy, która jest odcięta i trafia do pojemnika zbiorczego
Jeśli nasiona są bardziej suche, następujący preparat zapobiega stratom podczas zbioru:
- Umieść pojemnik pod pokrzywą
- Odłam łodygi na dole i upuść lub umieść je całkowicie w pojemniku zbiorczym
- Pierwsze brązowe nasiona wypadają po złamaniu łodygi, więcej w drodze do domu
Suszenie nasion pokrzywy
Profesjonaliści tłoczący olej z nasion pokrzywy z „resztek” pokrzywy włóknistej postępują w następujący sposób: Pokrzywy zbiera się w optymalnym momencie zbiorów od końca września do połowy października. Gałązki pokrzywy są wiązane, wieszane do góry nogami do wyschnięcia, a gdy dostatecznie wyschną, wytrząsane na szmatkę. Okazjonalny zbieracz nie zawsze ma oko na swoje pokrzywy, dlatego zbiory mogą skutkować różnymi etapami dojrzałości owoców. W przypadku każdego z nich zalecane jest nieco inne podejście:
1. Nasiona pokrzywy teoretycznie można oddzielić od wiech; Jednak i tak nadają się tylko do bezpośredniego spożycia i powinny być spożywane razem z młodymi zielonymi listkami pokrzywy przez każdego, kto potrzebuje czasu także na inne rzeczy.
2. Dobrze dojrzałe nasiona pokrzywy suszy się klasycznie i najlepiej na powietrzu: Cały zebrany towar należy umieścić w pojemniku zbiorczym w suchym, ciepłym miejscu, tak aby powietrze może dotrzeć do zebranego towaru. Ale nie pełne słońce, które ma raczej negatywny wpływ na cenne składniki nasion, owoców i części roślin, które zostały już zebrane, ponieważ sprzyja degradacji/utlenianiu. Odstaw na kilka dni i od czasu do czasu poluzuj ręką, aby poluzować więcej nasion.
3. Jeśli zebrałeś pokrzywy z zielonymi liśćmi i na wpół dojrzałymi kłosami, możesz wykorzystać cały zbiór. Aby to zrobić, należy zdjąć wiechy nasienne z łodygi, używając rękawiczek i od dołu do góry. Liście można teraz oddzielić i wykorzystać do innych celów, wiechy są suszone.
4. Po kilku dniach oddziel nasiona od wiech: Zdejmij łodygi z prześcieradła/gazety i ugniataj je, wyśrodkuj nasiona na podstawie, umieść w dużym naczyniu, przesyp przez grube sito tej samej wielkości i poruszaj się, aż wszystkie nasiona z pozostałych wiech spadną przez sito.
5. Nasiona pokrzywy nigdy nie są dojrzałe w tym samym czasie. Jeśli zebrałeś już dobrze dojrzałe nasiona, możesz po prostu przepuścić kilka zielonych nasion. Nie smakują tak orzechowo i pikantnie jak reszta, a suszenie zajmuje trochę więcej czasu. Dlatego w tym przypadku lepszym rozwiązaniem może być umieszczenie suchych nasion w wysokiej szklance z kawałkiem pozostawionym pustym na górze. Zaparowuje, jeśli w nasionach jest jeszcze zbyt dużo wilgoci – prosta i praktyczna kontrola wzrokowa, która może być przyczyną dalszego suszenia. Jeśli zebrałeś bardzo wcześnie, możesz oddzielić dojrzałe nasiona od niedojrzałych, umieszczając wszystkie nasiona w wodzie: dojrzałe nasiona zbierają się na dnie pojemnika, niedojrzałe nasiona unoszą się na górze. Nie tak sprytnie, jeśli nasiona trzeba później wysuszyć; niezbędne przygotowanie, jeśli np. B. chcę wycisnąć olej z nasion pokrzywy.
6. Wysuszone gałęzie i wiechy, puste z wyjątkiem resztek, można przerobić na nawóz pokrzywowy lub wyrzucić (tylko do kompostu, jeśli chcesz tam wkrótce zebrać plony)).
7. Nasiona umieszcza się w hermetycznych słoikach, które są zapieczętowane i oznakowane. Nawiasem mówiąc, idealny poziom wilgoci wynosi 2-3%. Aby to osiągnąć, profesjonaliści dodają środek osuszający do pojemników do przechowywania. Możesz także zrobić: Ryż jest dobrze znanym środkiem osuszającym, ale należy go regularnie wymieniać ze względu na zawarte w nim składniki organiczne.
Wskazówka:
Jeśli się spieszysz, możesz wysuszyć nasiona w piekarniku: ułóż je na blasze wyłożonej papierem do pieczenia, włóż do piekarnika nagrzanego na najniższą temperaturę (35/40 stopni) i jeśli piekarniki zamykają się szczelnie, włóż drewnianą łyżkę w drzwiczki, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci. Wyjmij i poczekaj, aż się rozgrzeje. Następnie poluzuj nasiona rękami i spróbuj je. Jeśli zmienią kolor na brązowawy, będą dość suche i posmakują orzechowo, wyjmij je i pozostaw do wyschnięcia na powietrzu przez co najmniej jeden dzień. Uważaj na temperaturę: niektóre piekarniki nagrzewają się tak mocno, nawet na najniższym poziomie, że nie tylko suszą nasiona, ale także od razu je prażą. Może smakować bardzo dobrze, ale tylko wtedy, gdy nasiona nie zwęgliją się.
Pokrzywa: potęga pełna przydatnych składników
Cokolwiek i kiedykolwiek zbierzesz pokrzywę, możesz jej użyć, bo nie tylko nasiona są cenne. Oto krótkie wprowadzenie do „talentów pokrzywy”:
płonące włosy
Nawet płyn w kłujących włosach jest twardy: każdy kłujący włos to jednokomórkowa rurka, która na końcu jest twarda i krucha jak szkło. Główka ma z góry określony punkt zerwania i dlatego pęka przy najlżejszym dotknięciu. Ma to służyć jako mechanizm ochronny przed drapieżnikami; ukośne, ostre zakończenie przebija skórę ofiary niczym kaniula strzykawki i pod pewnym naciskiem uwalnia jej zawartość do rany.
Powoduje to krótki, piekący ból, a później swędzenie lub pieczenie na wrażliwej skórze, ale nie jest to wcale niezdrowe. Stary, dobry ksiądz Kneipp zalecał „biczowanie pokrzywą” osobom cierpiącym na reumatyzm i dnę moczanową, a nawet dzisiaj niektórzy ludzie cierpiący na dolegliwości reumatyczne wolą codziennie nacierać bolące kończyny świeżą pokrzywą, niż połykać leki o zupełnie innych skutkach ubocznych.
Teraz wiemy, dlaczego substancje palące faktycznie mają działanie lecznicze: histamina zawarta w jadzie pokrzywy powoduje zaczerwienienie skóry, co przypomina reakcję alergiczną, ale także rozszerza naczynia włosowate i zapewnia uwolnienie histamina, własny hormon tkankowy organizmu, który pełni w organizmie cały szereg zadań. Na przykład acetylocholina, która również jest zawarta w płonącym koktajlu, lepiej przenika przez skórę i ten neuroprzekaźnik jest odpowiedzialny za palący ból, ale wraz z serotoniną, która również jest zawarta w płonącym koktajlu, dość mocno wspomaga także krążenie krwi, co łagodzi ból. Dalsze pozytywne skutki są przedmiotem dyskusji i badań.
Nasiona pokrzywy
Nasiona pokrzywy zawierają ok. 25 - 33% oleju (w tym 74 - 83% kwasu linolowego, prawie 1% kwasu linolenowego), witaminę E i karotenoidy, takie jak ß-karoten, luteina (uznane składniki aktywne wspomagające utrzymanie wzroku i zapobieganie zwyrodnieniu plamki żółtej). Wymieniono tu także wiele innych efektów leczniczych, przy czym obowiązuje również następująca zasada: nie musisz najpierw zażywać nasion pokrzywy, jeśli cierpisz na jedną z chorób, na które nasiona pokrzywy mają działać. Ale możesz odżywiać się zdrowo, zanim zachorujesz na jedną z tych chorób.
Nasiona pokrzywy z pewnością są walorem kulinarnym, mają lekko orzechowy smak i lekko pikantny smak. Każdy, kto rzeczywiście nauczył się gotować (a nie tylko „powtarzać” przepisy), wie dokładnie, jak podejść do tego nowego smaku; Osobom zainteresowanym przyjemnym jedzeniem i w drodze do samodzielnego gotowania polecamy najczęściej spróbować nasion pokrzywy w musli i twarogu ziołowym, sałatkach i sosach. Nasiona można zmielić i upiec jak inne przyprawy do nasion, a następnie uzyskać nowe niuanse smakowe.
Cenny olej z nasion pokrzywy można również wycisnąć z nasion w olejarni lub prasie olejowej lub poprzez macerację, np. w oleju. B. z olejem sezamowym. Wysokiej jakości, gęsty olej kuchenny stosuje się kroplami wszędzie tam, gdzie pasuje dobry olej ziołowy.
Liście pokrzywy
Liście pokrzywy wielkiej zawierają mnóstwo substancji życiowych, w tym minerały (magnez, potas, krzem, żelazo), witaminy (A i C), flawonoidy (kwercetynę i glikozydy kemferolu) oraz substancję przeciwzapalną kawoil kwas jabłkowy. Sucha masa zawiera imponujące 30% białka, fitosterole korzeniowe, kumarynę, lignany, lektyny.
Liście pokrzywy działają przeciwzapalnie i moczopędnie, m.in. B. przy chorobach dróg moczowych, reumatyzmie i profilaktyce kamieni nerkowych. Spożywane jako lekarstwo pobudzają cały metabolizm i delikatnie odtruwają organizm. Zewnętrznie ekstrakty z pokrzywy poprawiają kondycję włosów przetłuszczających się i cienkich oraz wspomagają ich porost, a ziele pokrzywy propaguje kilka innych pozytywnych efektów.
Można je pić jako herbatę, spożywać jako zupę, szpinak, masło ziołowe, pesto lub smoothie i można je przetwarzać do licznych zastosowań kosmetycznych i ogrodniczych. Wiosną najlepiej smakują pędy/końcówki, które należy wykręcić w szmatkę, pokroić bardzo drobno, rozwałkować wałkiem do ciasta, energicznie je oprószyć, blanszować lub gotować, aby zapobiec kłuciu włosków pokrzywy. Starsze liście pokrzywy, zbierane od wczesnego lata, lepiej nadają się do zastosowań zewnętrznych, ponieważ gromadzą się w nich cystolity (osady węglanu wapnia), które po spożyciu mogą podrażniać nerki.
