Ruta dzika to roślina ziołowa, która staje się coraz bardziej popularna także w kuchni. Jako krewny bylicy, estragonu czy piołunu wydziela zapach cytryny, kamfory, a nawet coli, w zależności od rodzaju uprawy. Oznaczało to, że już w starożytności był bardzo popularny jako zapach do pomieszczeń. Pochodzi z Ameryki, Azji i południowej Europy, ale na tych szerokościach geograficznych znajduje coraz więcej fanów, zwłaszcza że wieloletnia Artemisia abrotanum może znaleźć miejsce również na parapecie okna.
Lokalizacja
Ponieważ ruta dzika pochodzi pierwotnie z ciepłych miejsc, takich jak kraje śródziemnomorskie, do prawidłowego rozwoju potrzebuje stanowiska w pełnym słońcu. Można ją uprawiać bezpośrednio w grządce lub w wiadrze na tarasie, balkonie od strony południowej lub przy oknie od strony południowej na parapecie. Artemisia abrotanum jest również często sadzona jako roślina okrywowa w grządce lub na lekkim zboczu. Świetnie nadaje się również jako mały żywopłot, na przykład jako granica grządki warzywnej.
Wskazówka:
Intensywny zapach, jaki wydziela, odstrasza szkodniki, co może przynieść korzyści także roślinom w ogrodzie kuchennym.
Podłoże i gleba
W najlepszym przypadku gleba dla ruty dzika jest lekko wapienna i przepuszczalna. Dlatego podczas sadzenia należy dodać do gleby trochę piasku, kamieni lub żwiru, aby zapewnić przepuszczalność. W przeciwnym razie przy wyborze podłogi należy wziąć pod uwagę:
- Unikaj za wszelką cenę nasiąkania wodą
- Wymieszaj zeolit lub pumeks
- Ciągła wilgoć może uszkodzić roślinę, szczególnie zimą
Podlewanie i nawożenie
Ruta dzika nie potrzebuje wiele. Podlewaj zawsze umiarkowanie, w przypadku Artemisia abrotanum sadzonego na zewnątrz w zupełności wystarczy padający deszcz. Podlewanie należy wykonywać wyłącznie w przypadku roślin uprawianych w doniczkach oraz podczas długich okresów suszy w lecie. Ale nawet w takich przypadkach lepiej podlewać za mało niż za dużo, ponieważ ruta knurowa toleruje dłuższe okresy suszy, a nie zbyt dużo wilgoci. Nie trzeba też dużo nawozić:
- Do nawożenia wiosną użyj kompostu lub wiórów rogowych
- wymieszaj to z ziemią
- Ulepsz glebę o niskiej zawartości wapna za pomocą wapna ogrodowego z rynku
Cięcie
Wiosną rośliny należy przyciąć do zdrewniałego pędu głównego, ponieważ mają dużą potrzebę wzrostu. Następnie ponownie silnie kiełkują. Jeśli rośliny ruty dzika stały się dla Ciebie zbyt mocne i gęste jako roślina okrywowa lub żywopłot, możesz jesienią przyciąć Artemisia abrotanum blisko ziemi, aby późną wiosną pojawił się nowy kształt.
Propaguj
Eberrue można rozmnażać na trzy różne sposoby: przez sadzonki, siew lub podział korzeni. Ponieważ nasiona zwykle nie powstają na roślinach uprawianych w ogrodzie w lokalnym klimacie, należy je kupić w handlu. Rozmnażanie jest łatwe we wszystkich trzech wariantach:
- Idealny czas na sadzonki to wiosna
- przytnij nowy długi pęd końcówką
- Utrzymuj wilgotną ziemię w doniczce i przykryj ją torbą
- Utworzenie korzeni wymaga trochę cierpliwości
- Do siewu użyj nasion dostępnych na rynku
- to lekkie kiełkowniki, więc nie wbijaj ich głęboko w ziemię, ale po prostu posyp je wierzchem
- z powodu szkodników, takich jak mrówki, które przyciągają nasiona w doniczkach
- Nakłuj, gdy utworzą się małe listki
- sadzić w miejscu, w którym wykształciły się małe, silne rośliny ruty dzika
- Cała roślina musi zostać usunięta z ziemi w celu podziału korzeni
- usuń całkowicie ziemię z korzeni
- użyj ostrego noża, aby podzielić korzenie, a tym samym także Artemisia abrotanum w środku
- Przesadzaj w wystarczającej odległości między sobą a innymi roślinami
Wskazówka:
Ponieważ rozmnażanie przez sadzonki zwykle kończy się sukcesem tylko w połowie przypadków, należy zastosować nasiona lub prostą metodę podziału.
Rośliny
Podczas sadzenia ruty dzika ważne jest, aby upewnić się, że kilka roślin nie zostało posadzonych zbyt blisko siebie. Idealna jest tutaj odległość około 30 cm dookoła. Roślina Eberrue lubi się rozprzestrzeniać i dlatego potrzebuje wystarczającej ilości miejsca ze wszystkich stron. Sadząc w grządce ogrodowej, postępuj w następujący sposób:
- Wybierz słoneczne miejsce i upewnij się, że ze wszystkich stron jest wystarczająco dużo miejsca
- Wykop dziurę
- wymieszaj wykopaną ziemię z kompostem i wiórami rogowymi
- Włóż roślinę i ponownie dodaj ziemię, lekko dociśnij
- Wystarczająca ilość wody, w ciągu najbliższych kilku tygodni w ogóle nie dodawaj wody
Uprawa w wiadrze
Jeśli rutę dzika uprawia się w doniczce, należy postępować w następujący sposób:
- Utwórz drenaż nad otworem odpływowym
- w tym celu zbierz żwir, kamienie lub odłamki ceramiki i połóż na nich wełnę roślinną
- Użyj ziemi ogrodowej lub doniczkowej
- w razie potrzeby wzbogacić wapnem ogrodowym
- Włóż roślinę, wypełnij dookoła ziemię i lekko ją dociśnij
- podlewaj lekko, nie zalewaj
- Po chwili wylej nadmiar wody ze spodka
- przesadzanie właściwie nie jest konieczne
- Jeśli chcesz, możesz zmieniać glebę co dwa do trzech lat
- Jeśli zawsze używasz twardej wody, możesz oszczędzić sobie konieczności wymiany gleby
- tutaj nie musisz wybierać większej doniczki
Zimowanie
Ruta dzika jest odporna i dlatego nie wymaga dodatkowej ochrony. Zwykle wystarczy, jeśli jesienią zostanie przycięty do ziemi. Następnie połóż chrust na ziemi i pozostałych roślinach. Chroni to Artemisia abrotanum przed zbyt dużą wilgocią w zimie, czego nie radzi sobie dobrze w połączeniu z zimnem.
Błędy w opiece, choroby lub szkodniki
Ze względu na wydzielanie olejków eterycznych ruta dzika ma niewiele szkodników, które mogłyby ją skrzywdzić. Wręcz przeciwnie, gdy zostanie posadzony pomiędzy ogrodem kuchennym lub wokół niego, jego zapach odstrasza irytujące muchy i pasożyty, które mogą być szkodliwe dla uprawianych warzyw. Jednak nawet mszyce mogą na to wpływać. Przyczepiają się one do pędów i liści Artemisia abrotanum. Jeśli końcówki pędów rośliny są zdeformowane, a liście zwinięte i pożółkłe, należy podjąć działania. Roztwór mydła z wodą i twarogiem, który ogrodnik hobbystyczny po prostu spryskuje rośliny, okazał się tutaj skuteczny.
Wskazówka:
Jeśli uprawiasz rutę dzika w doniczce i umieszczasz ją w rogach tarasu, latem będziesz mieć mniej much na stole.
Ruta dzika jako herbata
Jak wspomniałem na początku, z liści ruty dzika można zrobić herbatę. Świeże pędy zbiera się od czerwca aż do kwitnienia. Z liści można zrobić herbatę świeżą lub suszoną. Aby przygotować herbatę, zaparza się gałązkę z pół litra wody, a następnie moczy przez dziesięć minut. Jeśli są to suszone liście ruty dzika, łyżkę rozdrobnionego ziela zaparza się pół litra wody i pozostawia do zaparzenia na pięć minut.
Herbata działa tonizująco, a w medycynie naturalnej stosowana jest także przy leczeniu dolegliwości żołądkowo-jelitowych i problemów trawiennych. Mówi się również, że ruta dzika wspaniale wzmacnia układ odpornościowy, a także jest doskonałym lekarstwem na przeziębienie. Mówi się także, że herbata dodaje sił, co szczególnie przynosi korzyści osobom chorym i starszym. Do użytku w kuchni świeże liście ruty dzika są odcinane i można je następnie wysuszyć. Możesz także zamrozić świeże liście.
Wniosek
Ruta dzika to roślina zielna dla każdego, kto lubi prostotę. Ponieważ jest bardzo łatwa w pielęgnacji, nie wymaga dużo wody ani nawozów i nie stawia żadnych wymagań co do miejsca, jest to cudownie pachnąca roślina nawet dla początkujących. Uprawiana w doniczce na tarasie, ma również przyjemny aromat, który sprawia, że muchy trzymają się z daleka. Można go również stosować jako herbatę lub przyprawę w kuchni.
Cechy szczególne
- Ruta dzika jest również znana jako ziele cytrynowe i ma botaniczną nazwę „Artemisia abrotanum”.
- Roślina ta nazywana jest także krzakiem coli, ponieważ delikatne pogłaskanie jej delikatnych liści wydziela zapach przypominający smak coli.
- Eberraute pierwotnie pochodzi z południowej Europy. Dziś można je spotkać nie tylko w Europie Środkowej i Południowej, ale także w Ameryce Północnej i na Bliskim Wschodzie.
- Odwieczna, wieloletnia roślina jest wykorzystywana jako roślina uprawna. Ich aromatyczne liście wykorzystuje się na przykład w wodzie kwiatowej, kulkach na mole i potpourri.
- Możesz także przygotować herbatę z liści, która służy jako tonik.
- Ruta dzika stosowana jest także jako dodatek do kąpieli lub okład. Pozwala to rozwiązać główne problemy.
- W kuchni ruta dzika wykorzystywana jest jako zioło kulinarne do sałatek, sosów, dań rybnych i twarogowych.
Wskazówka:
Ze względu na bardzo intensywny zapach ruty dzika należy używać bardzo oszczędnie.
- Oprócz tych zastosowań ruta dzika doskonale sprawdza się również jako obramowanie łóżka.
- Ziele ruty dzika jest również doskonałym środkiem odstraszającym komary, ponieważ jeśli posmarujesz się tym ziołem, komary pozostaną z daleka.
- Ruta dzika osiąga wysokość od 70 do 100 cm i jest rośliną wyprostowaną, krzaczastą.
- Okres od lipca do września to typowy czas kwitnienia, w którym rośliny prezentują kwiaty niepozorne lub żółtawe.
Pielęgnacja i cięcie
- Ruta dzika najlepiej rozwija się w nasłonecznionym miejscu i preferuje dobrze przepuszczalną, umiarkowanie suchą lub świeżą glebę.
- To powinno mieć odczyn lekko zasadowy do zasadowego. Ruta dzika nie toleruje podmoknięcia i należy ją chronić przed zalaniem, szczególnie w chłodniejszych porach roku.
- Pojedyncze rośliny sadzi się w odległości od 40 do 50 cm od siebie.
- Roślina wieloletnia może z łatwością pozostać w tym samym miejscu przez trzy do czterech lat.
- W przeciwnym razie ruita dzika jest rośliną bardzo mało wymagającą, ponieważ zwykle nie trzeba jej dodatkowo podlewać, wystarczy zwykły deszcz.
- W gorące lata, z długimi okresami suszy, trzeba jednak trochę pomóc w nawadnianiu.
- Rutę dzika można rozmnażać z sadzonek, choć wiele szkółek oferuje tę roślinę wiosną.
- Ruta dzika to roślina wieloletnia, która jest odporna. Oznacza to, że może przezimować bez żadnych problemów.
Cięcie
Pędy skracane są dopiero wiosną, co można zrobić bez problemów aż do zdrewniałego pędu głównego. Dzięki temu roślina szybko i silnie wykiełkuje. Jeśli wykonasz cięcie, aby upiększyć pokrój, możesz również użyć ruty dzika, aby stworzyć wysoki żywopłot z ziół, który może nawet pełnić funkcję osłony prywatności.
