Niegdyś typowy klasyk na farmach, ich wiejski urok sprawia, że łubin jest teraz popularną byliną na obszarach miejskich, gdzie dodaje letnich akcentów dużą ilością kolorów. Ponieważ jest stosunkowo oszczędny, jeśli chodzi o opiekę, nie wymaga dużo czasu. W poniższym poradniku dowiesz się wszystkiego na ten temat, a także o rozmnażaniu, zimowaniu i wielu innych kwestiach.
Lokalizacja
Twoje wymagania co do lokalizacji, która decyduje o tym, jak silny, bujny i kwiecisty będzie rozwijał się łubin. Aby stworzyć optymalne warunki, lokalizacja powinna spełniać następujące kryteria:
- Warunki oświetlenia: słoneczne do częściowo zacienionego
- Optymalnie około czterech godzin światła słonecznego dziennie
- Miejsce osłonięte od wiatru, ale przestronne
- Kocha ciepło
- Bardzo dobrze dogaduje się z sąsiadami roślin
- Sąsiedzi roślin, jako polepszacze gleby, cieszą się z ich obecności
- W wieloletniej grządce czuje się tak samo komfortowo, jak w doniczce
Tekstura gleby
Łubin ma zdolność poprawiania warunków glebowych. Ich długie korzenie spulchniają nawet ubitą glebę. Niemniej jednak lubi następujące gleby:
- Luźna, głęboka ziemia
- Piasek dodany do ciężkiej gleby powoduje, że staje się ona gęstsza
- Gleby przepuszczalne dla wody, które nie ulegają podmoczeniu
- wapień
- umiarkowanie pożywne
- Wartość pH: pomiędzy 5,0 a 6,0
Podłoże
Jeśli łubin jest sadzony w doniczce, upewnij się, że zamiast taniej, konwencjonalnej ziemi doniczkowej używasz podłoża wysokiej jakości. Zwykle zagęszcza się bardzo szybko, a ryzyko zalania i powstania pleśni jest wysokie. Idealne będzie podłoże szczególnie przepuszczalne dla wody. Perlit rozluźnia podłoże. Włókna kokosowe zapewniają dobre magazynowanie wody, nie powodując jej zalegania. Jako alternatywę dla włókna kokosowego można dodać niską zawartość piasku. W przeciwnym razie podłoże powinno mieć takie same właściwości jak opisano wcześniej dla gleby ogrodowej.
Najlepszy czas sadzenia
Byliny kwitnące zazwyczaj mają najlepszy czas sadzenia wczesną jesienią. Daje im to wystarczająco dużo czasu na oswojenie się z nowym otoczeniem, a przede wszystkim na zakorzenienie. Sadzenie jesienią sprzyja tworzeniu się kwiatów w następnym roku. Ważne jest, aby po posadzeniu nie spodziewać się pierwszych przymrozków.
Zaawansowany toczeń
Jeśli preferowane są łubiny, nadal można je sadzić wiosną. Połowa maja to odpowiedni czas. Zimowych świętych należy przeczekać, aby rośliny nie były narażone na mróz po spędzeniu zimy w cieplejszym otoczeniu.
Rośliny
Łóżko ogrodowe
- Namocz bryłę korzeniową w wiadrze z wodą na około dziesięć minut, aby łatwiej było ją wyjąć z doniczki
- Wykop dołek do sadzenia dwukrotnie większy od bryły korzeniowej
- Najlepiej ułożyć na ziemi drenaż o grubości dwóch centymetrów wykonany z warstwy piasku kwarcowego lub żwiru
- Umieść roślinę na środku dołka i zamknij dół wykopaną ziemią
- Dociśnij lekko ziemię do powierzchni
- Wlewaj umiarkowanie
- Odległość sadzenia: od 30 centymetrów do 50 centymetrów
Wiadro
W przypadku uprawy w pojemniku postępuj zgodnie z opisem w części „Różnica”. Powinieneś użyć pojemnika, który jest na tyle duży, aby między boczną bryłą korzeniową a ścianami pojemnika pozostało co najmniej osiem do dziesięciu centymetrów przestrzeni. Przede wszystkim musi być odpowiednia głębokość, aby korzenie dobrze się rozwijały, a bylina mogła optymalnie rosnąć.
Powierzchnia podłoża powinna znajdować się w odległości co najmniej dwóch centymetrów od krawędzi wiadra, aby po podlaniu nie rozsypał się muł. Otwór drenażowy w dnie wiadra umożliwia odpływ nadmiaru wody i zapobiega jej zaleganiu.
Nalewanie
Dorosłe łubiny, posadzone w ziemi ogrodowej, na ogół nie wymagają wody do nawadniania. Zakorzeniają się głęboko i czerpią potrzebną wilgoć z głębi gleby. Podlewanie przeprowadza się tylko w przypadku długich okresów suszy. Młode rośliny w pierwszym roku życia oraz okazy uprawiane w pojemnikach wymagają okresowego podlewania. Kiedy są jeszcze młode, nie mają jeszcze głębokiego systemu korzeniowego. W wiadrze Lupinus nie ma możliwości samodzielnego zaopatrzenia się w wodę z ziemi. Podlewanie wykonujemy zanim gleba/podłoże wyschnie na powierzchni. Tutaj test kciuka pomaga znaleźć optymalny czas:
- Trzymajcie kciuki za powierzchnię gleby/podłoża
- Jeśli wcięcie może być mniejsze niż dwa centymetry: wymagania dotyczące podlewania
- Jeśli można go wcisnąć głębiej niż dwa centymetry: nie jest wymagane podlewanie
Nawozić
Łubin lubi glebę mało odżywczą i nie toleruje dużych ilości wapna. Same wytwarzają azot poprzez małe guzki rosnące na ich korzeniach. Dlatego nawożenie nie jest absolutnie konieczne. Jeśli nadal chcesz nawozić, powinieneś ograniczyć się do dojrzałego kompostu. Można to zastosować na początku oficjalnego sezonu ogrodniczego w maju. Jesienią należy unikać nawożenia, gdyż fasola wilcza musi przygotować się do zimowania i powoli przechodzi w tryb spoczynku. Nawóz by im przeszkadzał. Zasadniczo nie należy nawozić młodych roślin w pierwszym roku życia.
Cięcie
W zasadzie cięcie łubinu nie jest konieczne. Niemniej jednak może to mieć sens i wspierać bylinę, zwłaszcza w tworzeniu kwiatów, i sprzyjać gęstemu wzrostowi. Zalecane są następujące procedury/metody cięcia:
- Po przekwitnięciu odetnij wiechy – zwiększa to szansę na ponowne kwitnienie późnym latem/wczesną jesienią
- Jeśli nie jest pożądane rozmnażanie przez samosiew, wiechy należy odciąć po kwitnieniu
- Jesienią przycięcie do wysokości dziesięciu centymetrów sprzyja gęstemu wzrostowi w roku następnym
- Przycinanie można również wykonać wiosną, ale może to spowodować opóźnienie kwitnienia
Zimowanie
Lupinus, w zależności od odmiany, przy posadzeniu w ziemi ogrodowej wykazuje zimotrwalosc do minus 25 stopni Celsjusza. Jako korzenie głęboko zakorzenione, korzenie osiągają głębokość około 1,50 metra. Są tam dobrze chronione przed lodowatym zimnem i dlatego nie potrzebują ochrony na zimę. Inaczej wygląda to w przypadku okazów w doniczkach. Dzięki cienkim ściankom i dnie pojemnika zimno dociera do korzeni niemal bez przeszkód. Objawy odmrożenia nie są rzadkością. Dzięki następującym środkom możesz uchronić się przed zimnem, aby przetrwać nawet najmroźniejszą zimę bez żadnych problemów i uszkodzeń:
- Umieść pod wiadrem podstawę izolacyjną, np. styropian, drewno lub karton
- Przykryj powierzchnię podłoża gęsto słomą, liśćmi lub igłami sosnowymi
- Owiń kilka razy ścianki wiadra polarem lub folią
Propaguj
Chociaż łubin może rozmnażać się samodzielnie poprzez nasiona, wielu ogrodników hobbystów preferuje kontrolowane rozmnażanie - zwłaszcza, że w ten sposób można również określić kolor nowych roślin. Rozmnażanie może odbywać się na różne sposoby i nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności ani wiedzy.
Siew
Masz możliwość zdobycia nasion łubinu lub zakupu ich od wyspecjalizowanych sprzedawców. Dzięki nasionom łubinu nie masz wpływu na kolor kwiatów. Kupując nasiona, możesz wybierać spośród różnych kolorów. Nasiona łubinu są dojrzałe, gdy strąki są całkowicie suche i mają szarobrązowy kolor. Możesz wybierać pomiędzy różnymi metodami siewu.
Instrukcja siewu grządek
- Najlepszy termin siewu: od maja do sierpnia
- Najlepsza lokalizacja: słoneczna i ciepła (bez bezpośredniego słońca)
- Wykop ziemię głęboko i dobrze ją spulchnij
- Usuń chwasty, stare pozostałości korzeni, a także kamienie i wszystko inne, co nie powinno znajdować się w ziemi
- Wzbogać glebę kompostem i wiórami rogowymi i dobrze wymieszaj
- Rozsyp nasiona na ziemi i przykryj ziemią na głębokość około jednego do dwóch centymetrów
- Rozstaw nasion: ok. 30 centymetrów
- Obficie spryskaj glebę wodą (nie używaj konewki, ponieważ nasiona mogą wypłynąć)
- Nałóż przezroczystą folię na nasiona (zwiększa szansę na kiełkowanie)
- Otwieraj folię co dwa dni w celu przewietrzenia i nawilżenia gleby (w upalne dni codziennie)
- Kiełkowanie zwykle następuje po kilku dniach
- Usuń folię z pierwszego liścia i poczekaj, aż gleba lekko przeschnie przed podlaniem
Instrukcja siewu w domu/szklarni
Wysiew w szklarniach czy w mieszkaniu przebiega w zasadzie tak samo, jak przy siewie w grządce. Należy brać pod uwagę jedynie następujące różne czynniki:
- Najlepszy czas na siew: przez cały rok
- Namocz nasiona w wodzie od dwunastu do 24 godzin przed siewem
- Użyj ziemi doniczkowej lub mieszanki torfu i piasku
- Zmiękczone nasiona wciska się w podłoże/glebę na około jeden do dwóch centymetrów
- Lokalizacja: jasne, ciepłe miejsce przy oknie bez bezpośredniego światła słonecznego
- Unikaj suchego powietrza grzewczego
- Nakłuj, gdy pojawią się pierwsze liście
Sadzonki
- Najlepszy czas: wiosna
- Wybierz odpowiednie sadzonki ze środkowej części łodygi
- Długość odpowiednich pędów: od dziesięciu do 15 centymetrów
- Sadzonki powinny mieć od czterech do sześciu liści
- Oddzielenie od rośliny matecznej następuje około 0,5 centymetra poniżej jednego oka
- Przetnij dolne liście ostrym nożem na pół
- Usuń wszystkie pąki i kwiaty
- Włóż połowę sadzonki do doniczki z ziemią doniczkową lub podłożem ubogim w składniki odżywcze
- Dobrze podlewaj i stale utrzymuj wilgotność gleby, unikając nadmiernego podlewania
- Lokalizacja: przy jasnym oknie
- Optymalna temperatura otoczenia: 20 stopni Celsjusza do 25 stopni Celsjusza
Wskazówka:
Przezroczysta plastikowa osłona umieszczona nad rośliną zwiększa szansę na szybkie uformowanie się korzeni. Należy to usunąć ponownie po wyhodowaniu pierwszego liścia.
Choroby
Łubiny są bardzo odporne na choroby. Zwykle jest to spowodowane błędami pielęgnacyjnymi, takimi jak zbyt duża ilość wody lub nawozu. Jeśli bylina będzie stale zbyt mokra, szybko może rozwinąć się zgnilizna korzeni. Ponieważ są one głęboko w ziemi, wykopanie ich bez uszkodzenia korzeni jest prawie niemożliwe. Tutaj możesz mieć tylko nadzieję, że dłuższa przerwa na wodę umożliwi powrót do zdrowia.
Jeśli występuje nadmierna podaż nawozu, zwykle objawia się to żółtym przebarwieniem, spadkiem stabilności i przedwczesnym więdnięciem kwiatów. W każdym razie należy unikać dalszego nawożenia i można mieć tylko nadzieję, że bylina ponownie wyzdrowieje.
Choroba zrzucania liści (Stemphylium spp.)
To infekcja grzybicza, która powoduje, że łubin choruje w temperaturach powyżej 15 stopni Celsjusza i przy wysokiej wilgotności przez ponad dwanaście godzin.
złośliwy obraz
- Małe, okrągłe, szaroniebieskie do szarobrązowych plamki na liściach
- Czerwono-brązowe plamy na łodygach i strąkach
- Większe opadanie liści
- Zgniły stożek roślinności
- Roślina umiera, jeśli nie jest leczona
Walka
Ponieważ choroba zrzucania liści może szybko postępować, zaleca się szybkie zastosowanie środka grzybobójczego.
Szkodniki
Fasola wilcza jest również bardzo odporna na szkodniki. Najczęstszą jest mszyca łubinowa.
Mszyca łubinowa
Wykrywanie i złośliwe obrazy
- Rozmiar: około trzech milimetrów
- Kolor korpusu: zielony, brązowy, przezroczysty, brązowo-czarny
- Przeważnie siedzą na spodniej stronie liści
- W koloniach często gromadzą się na łodygach
- Lepki nalot na liściach (spadziowy)
- Żółte plamy tworzą się w miejscach nakłuć, w których wyekstrahowano sok roślinny
- Zaburzenia wzrostu
- Pąki się nie otwierają
Walka
Przy minimalnej inwazji często wystarczy pozbyć się mszycy łubinowej z byliny silnym strumieniem wody. W przeciwnym razie mocny roztwór mydła okazał się doskonały w walce ze szkodnikami:
- Na ług najlepsze jest miękkie mydło
- Wlać dużą ilość do czystej wody i dobrze wymieszać
- Ług powinien być stosunkowo silnie stężony (woda bardzo mętna ze względu na mydło)
- Wlej wodę z mydłem do pojemnika ze sprayem
- Obficie spryskaj łubin również spodnią stronę liści
- W razie potrzeby powtarzaj proces co drugi dzień
