Ogłoszenie nieruchomości powinno być opisane tak szczegółowo, jak to możliwe, aby potencjalni najemcy i kupujący mieli jasny obraz nieruchomości. Ilość pokoi i ich opis odgrywają kluczową rolę.
Definicja pokoju
Pokój to zamknięta część mieszkania. Z reguły pokoje mają ściany, podłogi, drzwi i sufity. Pokoje są zazwyczaj wyposażone we własne okna, ale nie jest to koniecznością. Poszczególne pokoje służą jako obszary mieszkalne i/lub wypoczynkowe.
Generalnie można powiedzieć, że w skład pomieszczeń wchodzą następujące pomieszczenia:
- Salon
- Sypialnia
- Pokój dziecięcy
- Gabinet
- Jadalnia
W ogłoszeniach mieszkań pokoje te są często sumowane, a następnie podawane w łącznej liczbie - np. mieszkanie 1-pokojowe lub mieszkanie 2-pokojowe. O tym, które pokoje wchodzą w grę, zwykle wspomina się także w ogłoszeniu mieszkania.
Co nie liczy się jako pokój?
Mieszkanie zwykle składa się nie tylko z różnych pokoi, ale także z innych pomieszczeń. Do tej kategorii zaliczają się pomieszczenia, które nie służą bezpośrednio celom mieszkalnym, np. łazienki. Dodatkowo następujące pokoje nie są liczone jako pokoje:
- Kuchnia
- Łazienka/prysznic
- Przedpokój
- Schowek
- Garaż
- Szyb windy
Przypadek specjalny: kuchnia-salon
W dzisiejszych czasach coraz więcej mieszkań wyposażonych jest w kuchnię-salon. To kuchnia, która pełni jednocześnie funkcję salonu i salonu. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy kuchnia łączy się z salonem lub jadalnią. W reklamach pokoje z kuchnią są liczone jako pokoje „zwykłe” i dlatego wliczane są do całkowitej liczby pokoi. Nierzadko zdarza się, że są one wymienione nie jako „cały” pokój, ale jako „połowa” pokoju.
Całe pokoje i półpokoje
W niektórych ogłoszeniach mieszkań pokoje są podzielone na „całe” i „pół”. Dotyczy to nie tylko salonów z kuchnią, ale także mniejszych, zwyczajnych pomieszczeń, takich jak sypialnia czy jadalnia. Decydującym czynnikiem jest tutaj wielkość pokoju:
- cały pokój: ponad 10 m²
- połowa pokoju: co najmniej 6 m², mniej niż 10 m²
- Pomieszczenia kuchenne z salonem są często liczone jako półpokoje
Dyrektywa dotycząca „półpomieszczeń” została wprowadzona w marcu 1951 r. i uregulowana wDIN 1283, ale została uchylona w 1980 r. Nie jest to zatem definicja obowiązująca w świetle prawa najmu, ale raczej potoczne określenie małych pomieszczeń. W związku z tym nie zawiera żadnych wiarygodnych wskazówek, ale nadal jest powszechną praktyką w reklamach mieszkań.