Czy krwawnik jest trujący? Wiele osób zadaje sobie to pytanie, jeśli one, dzieci lub zwierzęta miały z nimi kontakt, a nawet połknęły części rośliny. Ma to sens, ponieważ Achillea – jak nazywa się krwawnik w terminologii botanicznej – ma sobowtóry, które mogą prowadzić do zamieszania. Każdy zainteresowany może dowiedzieć się, na co zwrócić uwagę i kiedy zalecana jest ostrożność.
Trujący czy nietoksyczny?
Nie ma jednego rodzaju krwawnika; jest to tylko ogólne określenie roślin, które są bardzo podobne i blisko spokrewnione ze sobą. Jednak nie wszyscy członkowie grupy Achillea są trujący. Dotyczy to każdej części rośliny. Korzenie, łodygi, liście i kwiaty można bezpiecznie dotykać i jeść.
W ziołolecznictwie przedstawiciele grupy Achillea są wręcz wykorzystywani jako zioła lecznicze, ponieważ podobno mają różne pozytywne właściwości. Jednak i to wymaga większej ostrożności, gdyż istnieją dwie rośliny, które z wyglądu bardzo przypominają rośliny lecznicze – jednak w przeciwieństwie do nich są trujące. Każdy, kto chce zebrać tę roślinę leczniczą i wymieszać ją, naraża się na ryzyko zatrucia siebie lub innych.
Identyfikacja krwawnika
Przedstawiciele krwawnika mają następujące cechy, które czynią ich stosunkowo łatwymi do rozpoznania:
- W zależności od gatunku osiąga wysokość od 30 centymetrów do jednego metra
- łodygi są lekko pogrubione i sztywne, a także owłosione
- małe kwiaty osadzone na rozgałęzionych pędach, są białe, żółte lub jasnoróżowe
- liście są pierzaste
Wskazówka:
Aby uniknąć pomylenia z innymi roślinami, warto robić zdjęcia z wyraźnie widocznymi szczegółami zbieranych roślin. Alternatywnie możesz także posadzić roślinę samodzielnie. Tak czy inaczej jest to łatwiejsze w użyciu, ponieważ nie ma ryzyka skażenia lub narażenia na działanie środków chemicznych lub spalin.
Uwaga: zamieszanie
Istnieją dwie rośliny, które wyglądają bardzo podobnie do Achillei i dlatego stwarzają ryzyko pomyłki. Są to cykuta plamista (Conium maculatum) i barszcz olbrzymi (Heracleum mantegazzianum).
Ciasta cykuta
Cykuta cętkowana jest trująca i można ją rozpoznać po tym, że na łodygach ma czerwonawe plamy, a po dotknięciu wydziela nieprzyjemny zapach. Zapach przypomina zwierzęcy mocz lub amoniak. Ponadto roślina rośnie znacznie większa niż zioło lecznicze, osiągając wysokość do dwóch metrów. Młode rośliny nadal bardzo przypominają roślinę leczniczą.
Dopiero gdy cykuta cętkowana jest w pełni rozwinięta, rozmiar staje się wiarygodną cechą wyróżniającą. W przypadku przypadkowego podniesienia mogą wystąpić następujące objawy:
- Trudności w oddychaniu aż do zatrzymania oddechu
- Trudności w połykaniu
- uczucie pieczenia błony śluzowej jamy ustnej
- Skurcze
- Wrażenia płatnicze i paraliż nerwów
- Osłabienie mięśni
Roślina zawiera toksyny we wszystkich częściach i jest niebezpieczna dla zwierząt domowych, takich jak konie, koty, psy, króliki i świnki morskie, a także dla ludzi. W przypadku dorosłego konia spożycie zaledwie trzech kilogramów rośliny wystarczy, aby wywołać stany zagrażające życiu lub nawet doprowadzić do śmierci.
Niebezpieczna ilość cykuty cętkowanej dla mniejszych zwierząt, ludzi, a zwłaszcza małych dzieci, jest odpowiednio niska. Dlatego podczas zbierania należy zwracać szczególną uwagę na różnice.
Wielki barszcz
Barszcz olbrzymi może również powodować podobne objawy zatrucia jak cykuta plamista. Jednak samo dotknięcie powoduje podrażnienia i rany przypominające oparzenia. Są one szczególnie dotkliwe u dzieci i osób bardzo wrażliwych i mogą się zaostrzyć pod wpływem światła UV. Ponadto mogą pojawiać się na skórze przez wiele tygodni i towarzyszą im następujące dolegliwości i objawy:
- Bąbelki
- Krosty
- Zaczerwienienie
- Ból
- Obrzęk
Barszcz olbrzymi jest optycznym sobowtórem rodziny krwawników i można go odróżnić prawie wyłącznie po liściach. W porównaniu jednak mają też znacznie większe i szczególnie rozłożyste kwiatostany. Ponieważ rośliny powodują ból i dyskomfort już przez samo ich dotknięcie, powstałe rany są zwykle problematyczne, a zwierzęta takie jak psy, koty i konie stosunkowo szybko uczą się trzymać z daleka od barszczu olbrzymiego z powodu bólu.
W często uczęszczanych obszarach ogrodu lub na pastwiskach dla koni należy zachować większą ostrożność, aby dzieci ani zwierzęta nie miały kontaktu z rośliną podczas zabawy lub jedzenia.
Uwaga:
Ze względu na potencjalne uszkodzenia spowodowane samym dotknięciem, podczas usuwania barszczu olbrzymiego należy nosić rękawiczki. Ważne jest również, aby nie wyrzucać roślin w miejscu niedostępnym dla dzieci lub zwierząt, aby uniknąć kontaktu i połknięcia.
