Złoty balsam o jaskrawoczerwonych i wyjątkowo atrakcyjnych kwiatach jest wciąż stosunkowo nieznany w klimacie umiarkowanym. Ma do zaoferowania wiele zalet. Zaskakująco duża i mało wymagająca roślina zielna jest niezwykle łatwa w pielęgnacji. Ponadto można go stosować nie tylko w kuchni, ale zawarte w nim olejki eteryczne również odstraszają szkodniki od niego samego i otaczających go roślin. Dekoracyjny, łatwy w pielęgnacji i użyteczny, jest wszechstronnym atutem ogrodu.
Lokalizacja
Pochodzący z Ameryki Północnej melisa zwyczajna preferuje jasne, ciepłe miejsca o dużej wilgotności. Dlatego najlepiej rozwijają się w pobliżu cieków wodnych lub stawów ogrodowych – pod warunkiem, że mają wystarczająco dużo słońca. Wymagany jest przynajmniej jasny odcień. Ponadto należy zaznaczyć, że melisa zwyczajna może dorastać do 150 cm wysokości. Jeśli nie chcesz ciągle sięgać po nożyczki, powinieneś zaplanować odpowiednią ilość miejsca u góry.
Podłoże
Złoty melisa również potrzebuje stałej wilgoci w glebie, ale nie toleruje podmoknięcia. Podłoże musi więc być w stanie magazynować wodę i jednocześnie być przepuszczalne. Idealna jest bogata w próchnicę, luźna gleba, taka jak specjalna ziemia ziołowa. Jako podłoże nadaje się również mieszanina w równych częściach:
- Włókno kokosowe
- Dojrzały, dobrze zgniły kompost
- świeża roślina lub ziemia ogrodowa
Dobrze wymieszana mieszanka jest bogata w składniki odżywcze, pozostaje sypka, równomiernie magazynuje wodę i stopniowo ją uwalnia. Jest więc idealny na potrzeby złotego balsamu. Ponadto zmniejsza się wysiłek związany z konserwacją.
Sadzenie i siew
Jeśli melisa pospolita wyrosła bezpiecznie w ogrodzie i stwardniała przez cały rok, bez problemu wytrzyma mróz. Nie dotyczy to jednak jeszcze młodych roślin. Można je zatem sadzić swobodnie w ogrodzie dopiero od maja, kiedy nie należy już spodziewać się ujemnych temperatur. To samo dotyczy siewu na zewnątrz. To również powinno nastąpić najwcześniej w maju. Jako lekkie kiełkujące nasiona są tylko cienko pokryte podłożem i utrzymywane w odpowiedniej wilgotności. Jeśli nasiona wykiełkują, na początku są popularnym źródłem pożywienia dla ślimaków i są również dość podatne na ataki. Dlatego rozsądniej jest polegać na młodych roślinach lub hodować nasiona w pomieszczeniu.
Przedhodowla
Uprawę wstępną melisy można rozpocząć w lutym lub marcu i przeprowadza się ją w następujący sposób:
- Najmniejsze lub specjalnie podzielone pojemniki do uprawy są wypełnione nasionami, ziołami lub ziemią uprawną. Czyste włókno kokosowe nadaje się również jako podłoże.
- Wybrane podłoże jest dobrze nawilżone.
- Nasiona melisy można po prostu położyć na ziemi lub bardzo cienko nimi przykryć.
- Naczynia umieszcza się w wewnętrznej szklarni lub przykrywa przezroczystą folią, a następnie przenosi do jasnego, ciepłego miejsca. Nie należy ich jednak wystawiać na działanie palącego słońca.
- Aby uniknąć pleśni, pokrywę lub szklarnię należy codziennie wietrzyć. Niemniej jednak podłoże musi być cały czas wilgotne.
Po sześciu do ośmiu tygodniach młode rośliny są wystarczająco duże, aby można je było sadzić na zewnątrz. Zmiany nie należy jednak wprowadzać nagle, lecz dopiero po stopniowym uwolnieniu się małych roślin melisy spod osłony.
Nalewanie
Jeśli melisa została posadzona w pobliżu stawu lub cieku wodnego, dodatkowe podlewanie zwykle nie jest konieczne. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku uprawy w pojemnikach lub w bardziej suchych miejscach. Podlewanie należy przeprowadzać w miarę potrzeb, gdy powierzchnia podłoża nie jest już wilgotna lub roślina wykazuje oznaki przesuszenia. Do podlewania najlepiej używać miękkiej wody. Na przykład nieoczyszczony staw, deszcz lub stęchła woda z kranu.
Nawozić
Ponieważ melisa rośnie dość szybko, korzysta z dodatkowych składników odżywczych. Można go zatem nawozić raz w miesiącu od pierwszych pędów wiosną aż do września. Odpowiednie środki to:
- Nawóz ziołowy
- Dojrzały kompost
- Woda w stawie
- Algi
Jeśli jednak zostanie posadzony na świeżej glebie, w pierwszym roku można go pominąć. Nawet po tym nawożenie złocistego balsamu nie jest absolutnie konieczne, ale zalecane. Dodatkowa podaż składników odżywczych zapewnia zwiększone kwitnienie i zwiększoną odporność.
Cięcie
Przycinanie topiary nie jest konieczne w przypadku balsamu złocistego, ale radykalne przycinanie jesienią lub wiosną jest konieczne. Poczekaj, aż wszystkie części nad ziemią wyschną. Następnie usuwa się je na szerokość dłoni nad ziemią. Jesienią i zimą nie trzeba o niczym pamiętać. Wiosną jednak kluczowy jest dobry moment, ponieważ zabieg musi zostać przeprowadzony przed pączkowaniem. W przeciwnym razie proces ten może się opóźnić lub nowe pędy zostaną uszkodzone.
Rozmnażanie
Ból melisy można rozmnażać przez nasiona i podział. Jednak pozyskanie nasion jest dość skomplikowane i wymaga dużej wrażliwości. Jednak o wiele łatwiej jest podzielić dorosłą roślinę. Środek ten ma również tę zaletę, że redukuje i odmładza roślinę. Mniejszy rozmiar sprawia, że jest mniej podatny na inwazję grzybów. Działanie odmładzające stymuluje siłę kwitnienia, która u starszych okazów może się zmniejszyć. Aby podzielić złoty balsam, należy wykonać następujące kroki:
- Przed wiosną pączkując, złocisty melisa jest starannie wykopywana i dokładnie uwalniana ze starego podłoża. W tym celu wskazane jest przepłukanie korzeni.
- Korzeń i roślina są podzielone wzdłużnie, tak daleko jak to możliwe, w środku. Można do tego użyć czystej łopatki, nożyczek lub ostrego noża. Najlepiej wcześniej zdezynfekować ostrza.
- Aby wycięte powierzchnie mogły wystarczająco wyschnąć, połówki roślin należy pozostawić na kilka godzin.
- Następnie obie połówki umieszcza się oddzielnie w świeżym podłożu i dobrze podlewa.
Oczywiście dla tego środka należy wybrać dzień bez mrozu. To nie tylko ułatwia kopanie i sadzenie, ale także chroni rośliny.
Zimowanie
Jeśli melisa zwyczajna została posadzona wiosną w ogrodzie swobodnie, na początku zimy wyrośnie i stwardnieje. Ochrona przed mrozem nie jest tutaj konieczna. Jesienią roślina cofa się do korzeni i nie wymaga izolacji przed ujemnymi temperaturami. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku uprawy melisy w wiadrze. Tutaj warto owinąć pojemnik kilkoma warstwami polaru ogrodowego, mat lub starych koców, aby zapobiec jego całkowitemu zamarznięciu. Wiadro można również zabrać do domu i postawić w zimnym, ale niezamarzniętym miejscu. Należy unikać całkowitego przesuszenia, ale roślina nie potrzebuje światła ani nawozu.
Wniosek
Złoty balsam wymaga niewielkiej pielęgnacji, jeśli odpowiednio dobierze się miejsce i podłoże. Ze względu na niskie wymagania i niezwykle prostą uprawę jest idealna dla niedoświadczonych ogrodników hobbystów, ale nadal stanowi aromatyczne wzbogacenie ogrodu, które można wykorzystać nawet w kuchni.
- Prawdziwa pokrzywa indyjska (Monarda) to roślina bardzo wszechstronna. Jednak obecnie oferowane są prawie tylko hybrydy.
- Obydwa nadają się na kwiat cięty i wspaniałe byliny ogrodowe, ale hybrydy nie mają już właściwości leczniczych roślin rodzicielskich.
- Dziś najczęściej oferowane są mieszańce M. didyma i M. Fistulosa: gatunki nieskomplikowane, które nie stawiają dużych wymagań co do lokalizacji.
- Liście pokrzywy indyjskiej można stosować w kuchni nawet bez właściwości leczniczych. Możesz też zrobić z niego syrop.
- Zbierane w okresie kwitnienia od czerwca do października.
- Aromatyczne herbaty do dziś produkuje się z pachnących bergamotką liści pokrzywy indyjskiej.
Indyjska dusza i pleśń
- Mączniak prawdziwy jest stosunkowo powszechny.
- Grzyb uwielbia zmiany temperatur i utrzymującą się suchość.
- Mączniaka prawdziwego można rozpoznać po białawym nalocie na górnej stronie liści.
- Pomoc to zapobieganie.
- Idealna lokalizacja, wystarczająca odległość sadzenia, przycinanie po kwitnieniu i podlewanie w suchych warunkach
- Wybierz odmiany odporne, np. „Wodnik”, „Ryby” lub „Purple Ann”.
- Samego grzyba można zwalczyć mlekiem (bakterie kwasu mlekowego).
- 1/8 litra mleka na litr wody i spryskaj dwa razy w tygodniu!
- Alternatywnie użyj mokrej siarki. Jeśli pojawi się grzyb, natychmiast spryskaj!
- Nigdy nie używaj w temperaturach poniżej 10° lub powyżej 28°. Nigdy na słońcu!
Popularny styl
Pokrzywa szkarłatna (Monarda didyma): nazywana jest także złocistym balsamem; Wysokość 60-100 cm; Kwitnie od lipca do września z gęstymi 8 cm główkami składającymi się z wielu małych kwiatów w kolorze czerwonym, różowym, białym lub fioletowym.
Odmiany
- `Beauty of Cobham: Dobrze znana odmiana o fioletowo-różowych kwiatach i efektownych fioletowo-zielonych liściach
- `Cambridge Scarlett: Akcenty w postaci szkarłatnych kwiatów
- `Kardynał: Fioletowo-różowe dziwaczne kwiaty
- `Marshalls Delight: Nowa odmiana o jasnoróżowych kwiatach
- `Mohawk: Nowa odmiana, która zachwyca fioletowymi kwiatami
- `Panorama: Pokrzywa szkarłatna. Wysokość 100 cm. Kwitnie na szkarłatno-czerwono od lipca do września
- `Królewna Śnieżka: Zachwyca jasnymi śnieżnobiałymi kwiatami
- `Squaw: wysokość 100cm. Wyróżnia się jasnymi szkarłatnymi kwiatami
