Krzew oczaru wirginijskiego potrafi naprawdę zaczarować ogród. Ponieważ kwitnie, gdy inne są jeszcze głęboko w stanie hibernacji. Aby zachować swój blask, krzew oczaru wirginijskiego wymaga pielęgnacji.
Lokalizacja
Krzew oczaru wirginijskiego wymaga słonecznego miejsca, ale radzi sobie również z lekkim półcieniem. Ponieważ pierwotnie pochodzi z obrzeży słonecznych lasów, powinna otrzymać dużo światła także w ogrodzie. Chociaż krzew ten kwitnie nawet zimą, nie toleruje silnych wiatrów ani zimnych przeciągów. Dlatego należy zapewnić mu nieco osłonięte miejsce, na przykład na ścianie domu lub na większym obszarze otoczonym innymi drzewami. Nie należy go jednak przesadzać zbyt gęsto. Krzew oczaru wirginijskiego nie toleruje konkurencji ze strony innych korzeni. Nawet małe rośliny mogą szybko rzucić mu wyzwanie o wodę. Zwłaszcza jeśli dopiero co została posadzona. Dlatego, jeśli to możliwe, należy unikać przesadzania, szczególnie w pierwszych trzech latach wzrostu. Korzenie oczaru wirginijskiego rozwijają się powoli, dlatego potrzebny jest ten stosunkowo długi okres czasu. Można jednak sadzić cebulki kwiatowe i bardzo małe krzewy.
Wskazówka:
Krzew oczaru wirginijskiego zakorzenia się i rośnie stosunkowo wolno, ale mimo to osiągnie imponujące rozmiary. Dlatego powinieneś zaplanować około 15 metrów kwadratowych na jeden krzew.
Podłoże
Podłoże musi być bardzo luźne i przepuszczalne dla oczaru wirginijskiego. W przeciwnym razie korzenie nie rozwiną się prawidłowo, a drogi krzew umrze. Ponadto konieczne jest, aby gleba magazynowała wilgoć i była bogata w składniki odżywcze. Zalecane jest podłoże lekkie, piaszczyste, wzbogacone kompostem i wiórami rogowymi. Aby podlewanie nie stało się udręką, a krzew oczaru wirginijskiego nie cierpiał z powodu suszy, warto zastosować grubą warstwę ściółki. Idealna jest ściółka z kory.
Rośliny
Po znalezieniu właściwej lokalizacji pozostaje tylko wybrać właściwy czas sadzenia. Idealna jest jesień, przed pierwszymi przymrozkami. Niewiele trzeba wziąć pod uwagę. Z jednej strony krzew nie powinien siedzieć zbyt głęboko, oś korzenia należy odciąć od powierzchni ziemi. Z drugiej strony podłogę należy przykryć wiórami rogowymi. Pobudzają one wzrost korzeni.
Opieka
Krzew oczaru wirginijskiego rośnie powoli i wymaga starannej pielęgnacji. Niemniej jednak wysiłek związany z konserwacją nie jest zbyt duży. Wymagane jest jedynie regularne podlewanie i nawożenie. Jeśli zaoszczędzisz na tym, zimą nie będzie kwitnienia.
Nalewanie
Krzew oczaru wirginijskiego musi być równomiernie wilgotny, ale nie może utonąć. Ponadto należy zadbać o to, aby używana woda nie była zbyt odporna. Dlatego najlepsza jest woda deszczowa lub nieświeża lub przefiltrowana woda z kranu. Ponieważ do podlewania potrzeba dość dużej ilości wody – szczególnie w ciepłych miesiącach – najtańszym rozwiązaniem jest zbieranie wody deszczowej. Nałożenie warstwy ściółki z kory zapobiega niepotrzebnej utracie wody. Zmniejsza się także ilość potrzebnej wody.
Nawozić
Nawożenie jest szczególnie ważne wiosną, ponieważ kwitnienie i zimno wymagają dużo energii. Dlatego wiosną należy uzupełnić zawartość składników odżywczych w glebie. Zalecana jest następująca procedura:
- Usuń starą, zużytą warstwę ściółki.
- Poluzuj ziemię.
- Wymieszaj równomiernie kompost i wióry rogowe i nałóż grubą warstwę tej kombinacji.
- Zastosowany nawóz obficie podlewaj, aby składniki odżywcze mogły natychmiast zostać wchłonięte przez glebę.
- Przykryj nawozy świeżą warstwą ściółki z kory.
Cięcie
Krzew oczaru wirginijskiego na ogół nie wymaga przycinania. W rzeczywistości zbyt radykalna interwencja może poważnie uszkodzić roślinę i spowodować niemal okaleczony wygląd. Powodem tego są drewniane interfejsy. Wypuszczenie nowych pędów jest bardzo trudne i rzadkie. Jeśli więc konieczna jest korekta, należy to robić ostrożnie i delikatnie. Idealnym rozwiązaniem jest oddzielenie tylko zielonych pędów w celu zagęszczenia krzewu lub w zamian przerzedzenia zbyt gęstych obszarów.
Wskazówka:
Użyj środka do zamykania ran i nałóż go na miejsca nacięcia. Zapobiega to przedostawaniu się tutaj patogenów.
Wdrożenie
Przenoszenie oczaru wirginijskiego powinno odbywać się tylko w nagłych przypadkach, ponieważ krzew słabo toleruje zmianę miejsca dopiero po trzecim roku życia. W rezultacie wymagana jest bardzo ukierunkowana i ścisła opieka. Jeśli nadal musisz przenieść krzew, powinieneś upewnić się, że bryła korzeniowa jest tak duża, jak to możliwe. Może być do tego konieczna mała koparka.
Propaguj
Krzew oczaru wirginijskiego można rozmnażać na dwa sposoby. Z jednej strony przez nasiona, które opadają w okresie kwitnienia. Jednak ten wariant jest bardzo czasochłonny i rzadko kończy się sukcesem, nawet w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Natomiast poprzez sadzonki i sadzonki, które najlepiej pozyskać podczas pączkowania na wiosnę. Ten rodzaj rozmnażania jest znacznie łatwiejszy, ale nadal wymaga cierpliwości i pewnej wiedzy.
Sadzonki i obciążniki
Sadzonki oczaru wirginijskiego uzyskuje się przez odcięcie pędów główkowych. Punkty opuszczania znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie bagażnika. Można z nich wyhodować młode krzewy oczaru wirginijskiego, stosując poniższą procedurę.
- Odetnij sadzonki lub wykop obciążniki.
- Umieść powstałe pędy w mieszance torfu i piasku oraz dobrze podlej wodą.
- Umieść młode rośliny w jasnym i chronionym miejscu.
- Utrzymuj równomiernie wilgotne podłoże.
- Jeśli pojawią się nowe liście, co może zająć kilka miesięcy, rozmnażanie zakończyło się sukcesem.
- W następnym roku po pączkowaniu wyhodowane rośliny można wystawić na zewnątrz. Wymagają jednak dodatkowej ochrony przed wiatrem i mrozem.
Powodzenie tego rozmnażania nie jest gwarantowane, a pączkowanie również zajmuje dużo czasu. Zalecane byłoby również szczepienie, jednak nie można tego przeprowadzić bez odpowiedniej wiedzy specjalistycznej i odpowiedniej drugiej rośliny.
Wskazówka:
Użyj środka ukorzeniającego, to przyspieszy wzrost.
Zimowanie
Ponieważ krzew oczaru wirginijskiego dobrze znosi mróz, dodatkowe zabezpieczenie na zimę nie jest ani konieczne, ani zalecane. Jednak podczas kwitnienia temperatury poniżej -10°C mogą w dalszym ciągu pozbawić krzew oczaru wirginijskiego jego piękna. Kwiaty nie znikają, ale wyglądają na ściągnięte i lekko pomarszczone. Pomocna może być przezroczysta osłona przed wiatrem.
Co powinieneś wiedzieć o oczaru wirginijskim
- Oczar wirginijski, znany pod łacińską nazwą oczar wirginijski, pochodzi z rodziny oczarów wirginijskich, która obejmuje tylko cztery gatunki.
- Dwa gatunki pochodzą z Ameryki Północnej, pozostałe pochodzą z Chin i Japonii
- Oczar wirginijski to niemal magiczny krzew, który może zamienić ogród w zimową krainę czarów, szczególnie na wiecznie zielonym tle.
- Jeśli w ciepłych miesiącach otrzyma wystarczającą ilość światła, wody i składników odżywczych, będzie świetnym dodatkiem do ogrodu.
- W zależności od gatunku kwitnienie rozpoczyna się późną jesienią, inne dopiero w styczniu.
- Oczar wirginijski osiąga wysokość od 3 do 5 metrów.
- Chociaż jest to jeden z najpiękniejszych kwitnących zimą, rzadko można go spotkać w naszych przydomowych ogrodach.
- Kora oczaru wirginijskiego ma szarobrązowy kolor.
- Liście na gałęziach gwiaździstych są szypułkowe, mają kształt zatoczki, a brzeg liścia jest ząbkowany.
- Liście są łatwo widoczne dzięki krzywej podstawie ostrza.
- Duże przylistki również rzucają się w oczy. Na wierzchu liścia widać metaliczny połysk.
- Drzewne owoce kapsułki otwierają się dwiema klapkami. Wewnątrz znajdziesz dwa nasiona, które są koloru czarnego.
- Kapsułka otwiera się gwałtownie, a zawarte w niej nasiona zostają wyrzucone na odległość do dziesięciu metrów poza kapsułkę.
Chociaż roślina nie stawia żadnych specjalnych wymagań co do lokalizacji, należy ją wybrać ostrożnie. Zasadniczo należy sadzić drzewa pojedynczo. Ze względu na swój wygląd i kolorystykę polecane są lokalizacje z ciemnym tłem, np. przed ciemnymi drzewami iglastymi, ścianami czy wiecznie zielonymi drzewami liściastymi. Chociaż nie są wrażliwe na mróz, należy wybrać miejsce zapewniające im pewną ochronę, zwłaszcza przed wiatrem. Należy również wybrać słoneczne i ciepłe miejsce.
- Najlepszy czas sadzenia to miesiące jesienne, po opadnięciu liści.
- Jeśli chodzi o warunki glebowe, należy zadbać o to, aby gleba była głęboka.
- Do oczaru wirginijskiego polecane są zarówno gleby próchniczne, jak i gleby obojętne lub lekko kwaśne.
- Jednak wzrost rośliny jest bardzo powolny. Po posadzeniu oczar wirginijski wymaga niewielkiej pielęgnacji.
- W przypadku oczaru wirginijskiego należy również unikać corocznego przycinania innych roślin. Regularnie usuwane są tylko dzikie pędy.
Liście oczaru wirginijskiego są stosowane w medycynie ze względu na wysoką zawartość garbników. Działają przeciwzapalnie, hemostatycznie i ściągająco na organizm. Dlatego stosuje się go przy stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, drobnych urazach skóry, dolegliwościach związanych z żylakami i hemoroidami. W przeszłości i dziś w medycynie ludowej roślina ta miała także działanie lecznicze przy chorobach biegunkowych. W związku z tym liście będą również wykorzystywane wewnętrznie.
