Żywopłot laurowy z prawdziwymi roślinami laurowymi jest tylko częściowo odporny. Należy to wziąć pod uwagę, zanim dostarczysz ze szkółki liczne rośliny laurowe na żywopłot. Prawdziwy wawrzyn (Laurus nobilis) pochodzi z Bliskiego Wschodu i rejonu Morza Śródziemnego, nie jest przyzwyczajony do ostrych zim. Potocznie i wizualnie bywa mylona z wiśnią wawrzynową, a właściwie z wiśnią wawrzynową. Nie ma jednak związku botanicznego. Żywopłot z prawdziwego lauru wygląda elegancko i jest dość łatwy w pielęgnacji, jeśli klimat jest odpowiedni.
Lokalizacja
Przed zakupem roślin laurowych należy najpierw wyjaśnić, czy położenie geograficzne jest odpowiednie. Prawdziwy laur toleruje zimą tylko kilka stopni poniżej zera. Dlatego ogród w Nadrenii, gdzieś nad Morzem Północnym lub nad Jeziorem Bodeńskim doskonale nadaje się do sadzenia żywopłotu laurowego.
W ogrodzie Laurus nobilis potrzebuje ciepłego miejsca z dużą ilością słońca. Ale tolerowane są również obszary częściowo zacienione, z wystarczającą ilością słońca rano lub po południu. Najlepiej jest mieć miejsce osłonięte od wiatru, aby nie było narażone na zimne wiatry zimą.
Piętro
Im lepiej warunki glebowe zostaną dostosowane do wymagań lauru, tym zdrowszy przetrwa zimę i wybaczy zaniedbania przy podlewaniu i nawożeniu. Idealna gleba dla żywopłotu Laurus nobilis to:
- piaszczysty, próchniczny
- przepuszczalny i stabilny strukturalnie
- słabo
Ubita gleba, która ma tendencję do podmoknięcia, nie jest odpowiednia i należy ją dokładnie przygotować przed sadzeniem.
Nalewanie
W zależności od tego, jak dobrze spełnione są warunki siedliskowe i glebowe, nie musisz się zbytnio martwić o wodę i składniki odżywcze. Korzenie nigdy nie powinny całkowicie wyschnąć. W związku z tym w okresach suchych i słonecznych żywopłot należy odpowiednio podlewać. Ponieważ wawrzyn jest nieco tolerancyjny na wapno, żywopłot można podlewać wężem. Nawet w suche i bezszronowe okresy zimowe: nie zapomnij o podlaniu.
Nawozić
Żłobek laurowy wymaga jedynie odrobiny dodatkowego nawozu. Korzenie wawrzynu przyprawowego są bardzo wrażliwe na sól. Dlatego nawozy na bazie soli mineralnych nie są odpowiednie. Najlepiej stosować wyłącznie naturalne nawozy długoterminowe, takie jak kompost, obornik lub nawóz na bazie melasy. Nawożenie należy zatem przeprowadzać oszczędnie, a jeśli tak, to w fazie wzrostu od kwietnia do sierpnia.
Sadzenie
W przypadku żywopłotu laurowego należy policzyć dwie rośliny o wysokości około 40–60 cm na jeden metr żywopłotu. Następnie luki można wypełnić sadzonkami. Ponadto wawrzyn rozmnaża się również poprzez rozłogi korzeniowe.
Dobre przygotowanie gleby jest ważne. Glebę należy obficie poluzować. W razie potrzeby obszary szczególnie gliniaste i kamieniste można zastąpić luźną, piaszczystą glebą. Korzenie są stosunkowo delikatne i należy zapewnić im możliwość łatwego zakorzenienia się w glebie i dobrego rozgałęzienia.
- najlepszy czas sadzenia: wiosna lub jesień
- Wcześniej podlej bryłę korzeniową (aż przestaną wydostawać się pęcherzyki powietrza)
- oznacz sznurkiem przebieg planowanego żywopłotu
- Wykop doły do sadzenia (odległość ok. 50 cm)
- co najmniej dwa razy głębiej niż bryła korzeniowa
- wypełnij mieszanką kompostu, obornika i ziemi ogrodowej
- Wsadzaj rośliny do widocznej krawędzi gleby
- wypełnij mieszanką piasku i ziemi
- Naciśnij ziemię
- dobrze podlać, ale nie powodować zalania
- Połóż warstwę ściółki (ze słomy) na wierzchu, aby zapobiec wysychaniu i chwastom
Wskazówka:
Jeśli rośliny mają już metr lub więcej, zaleca się zapewnienie im podpórki w pierwszym roku w celu umożliwienia prostego wzrostu.
Rozmnażanie
Jeśli chcesz włożyć trochę więcej wysiłku, a jednocześnie chcesz zaoszczędzić pieniądze na długim żywopłocie, możesz także samodzielnie rozmnożyć wawrzyn. Rozmnażanie przez sadzonki zapewnia najszybszy i największy sukces. Ale możliwa jest również uprawa z nasion lub rozłogów korzeniowych. Prawdziwy wawrzyn można również rozmnażać poprzez jego obniżenie, jednak jego obniżenie będzie dość trudne, jeśli istnieje już żywopłot. Są prostsze sposoby.
Sadzonki
Aby to zrobić, odetnij na wpół dojrzałe gałęzie Laurus nobilis. Następnie są one cięte od czubka na długość od 10 do 20 centymetrów. Młode, świeże pędy nie nadają się do tego. Usuń dolne liście, wystarczą cztery lub pięć liści.
Następnie umieszczasz je w rosnącym podłożu, aby ukorzeniły się. Korzenie tworzą się szybciej, gdy klimat jest wilgotny. Można to osiągnąć na przykład za pomocą przezroczystej folii. Nie zapomnij o codziennej wentylacji, aby uniknąć tworzenia się pleśni.
Wytworzenie wystarczająco mocnych korzeni zajmuje około sześciu miesięcy. Następnie można je wystawić na zewnątrz, najlepiej od wiosny.
Nawet w pojemniku z wodą, ewentualnie z kilkoma kroplami środka ukorzeniającego, sadzonki prędzej czy później ukorzenią się.
Rootowcy
Czasami korzenie tworzą się na ziemi, ale nie zawsze w pożądanym miejscu. Pędy te można następnie odciąć kawałkiem korzenia. Teraz pozwól im wypuścić więcej korzeni w doniczce na zewnątrz, w słonecznym miejscu. Upewnij się, że w glebie jest zawsze wystarczająca ilość wilgoci.
Nasiona
Jak zawsze w przypadku uprawy z nasion, ten rodzaj rozmnażania zajmuje dużo czasu, nawet w przypadku prawdziwego wawrzynu, ale jest całkiem nieskomplikowany, jeśli masz wystarczająco dużo cierpliwości.
Przyprawione nasiona lauru możesz kupić w sklepach. Jeśli chcesz spróbować użyć własnych nasion laurowych, potrzebujesz starszych roślin żeńskich wytwarzających kwiaty. Trzeba je także zapylić. Aby to zrobić, potrzebują męskiej rośliny w pobliżu. Późnym latem nawożone kwiaty wytwarzają małe, czarnoniebieskie jagody. Następnie możesz zacząć:
- Usuń nasiona z dojrzałych jagód
- Namocz świeże nasiona w wodzie na maksymalnie dwa dni
- nie namoczone, kiełkowanie trwa trochę dłużej
- Wciśnij nasiona do ziemi doniczkowej lub piasku
- 0, głębokość od 5 do 1 cm
- Temperatura otoczenia 20° C
- Utrzymuj wilgotne podłoże
- Kiełkowanie po ok. 20 dniach
- kiedy uformują się pierwsze prawdziwe liście, umieść je pojedynczo w doniczkach
- hoduj tam, aż pojawią się stabilne rośliny
- sadzić wiosną na zewnątrz
Zimowanie
Wawrzyn przyprawowy jest dość wrażliwy na mróz, ale w umiarkowanych regionach Niemiec może krótkotrwale przetrwać temperatury do -10°C. Jednak podczas dłuższych okresów silnych mrozów robi się ciasno. Miejmy nadzieję, że każdy, kto zasadził żywopłot laurowy, nie sadził go w regionie Harz ani w Alpach.
Wskazówka:
Brązowe, martwe liście po zimie nie muszą być odmrożone. Dzieje się tak zazwyczaj na skutek szkód spowodowanych suszą, spowodowanych zbyt małą ilością wody w okresie zimowym. Przycinanie sprzyja nowemu wzrostowi.
Cięcie
Bez wątpienia, nawet żywopłot z prawdziwym laurem musi być utrzymywany w formie. Przycinanie żywopłotu laurowego za pomocą zmotoryzowanych nożyc do żywopłotu słusznie powoduje ból brzucha od samego patrzenia. Wiele ładnych liści przypraw jest po prostu przeciętych, że tak powiem, rannych. Efektem są brązowe, nieestetyczne fragmenty liści i zwiększona podatność na choroby. A zatem: jeśli lubisz żywopłot Laurus nobilis, przytnij go ręcznie za pomocą nożyc do żywopłotu lub sekatora.
- Przycinanie żywopłotu wawrzynu odbywa się dwa razy w roku
- Cięcie zimowe (od listopada do marca)
- Przycinanie letnie (pierwsza połowa czerwca, przed pączkowaniem)
- przycinaj indywidualnie wszystkie uszkodzone, przeszkadzające lub zbyt wysokie pędy
- Błędy w cięciu są szybko kompensowane przez szybkie kiełkowanie
- Wykorzystaj okazję do wycinków podczas sekcji
- i nie zapomnij o zapasie przypraw
Gatunek
Oprócz Laurus nobilis, w Niemczech znane są także wawrzyn azorski (Laurus Azorica) i Laurus Novocanariensis z rodzaju wawrzynu (Laurus): nie są one jednak tak obecne w centrach ogrodniczych jak Laurus nobilis.
Obydwa gatunki osiągają imponującą wysokość i mają wiecznie zielone, aromatyczne liście. Liście wawrzynu azorskiego są nieco filcowane na spodniej stronie i nie mają tak silnego aromatu jak liście wawrzynu korzennego.
Laurus Novocanariensis produkuje pachnące, kremowo-białe kwiaty. Jej błyszczące, ciemnozielone liście są jeszcze delikatniej aromatyczne niż liście Laurus nobilis.
Choroby, szkodniki
Dzięki temu pięknemu liściowi nieestetyczne, brązowe liście są dwa razy bardziej zauważalne. Na szczęście prawdziwy wawrzyn jest dość wytrzymały i niezbyt podatny na szkodniki i choroby. Olejki eteryczne, które czynią go tak cennym jako przyprawa kuchenna, zapewniają całkiem dobrą ochronę przed drapieżnikami.
Jeśli tak, to głównie rośliny doniczkowe są atakowane przez łuskowate i przędziorki w zimowiskach.
Brązowe lub żółte liście na żywopłocie są zwykle spowodowane błędami pielęgnacyjnymi lub utrzymującą się niesprzyjającą pogodą. Długie okresy suszy lub podmoknięcie osłabiają liście lauru, stają się nieestetyczne, a następnie opadają.
Toksyczność
Gdyby prawdziwy laur był trujący, ludzkość prawdopodobnie wyginęłaby już dawno temu. Jej liście od wieków uszlachetniają zupy i dania mięsne, nadając im lekko gorzki, korzenny aromat.
Wskazówka:
Jesienią i wiosną liście zawierają najwięcej olejków eterycznych. Idealny czas na przycięcie i wysuszenie liści do kuchni.
W przypadku prawie każdej przyprawy, jej nadmiar może prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych. Podobnie jak gałka muszkatołowa, liście laurowe również mogą powodować zaburzenia świadomości, jeśli są spożywane w nadmiernych ilościach.
Wawrzyn przyprawowy jest czasami mylony z wawrzynem wiśniowym (Prunus laurocerasus), nie tylko z nazwy. Jednakże jest to trujące dla wszystkich części rośliny.
Wniosek
Jeśli masz szczęście i mieszkasz w jednej z umiarkowanych stref klimatycznych w Niemczech, możesz sobie pozwolić na luksus zimozielonego żywopłotu Laurus Nobilis. Jest solidna, łatwa w uprawie i łatwa w pielęgnacji. Jedynie cięcie należy wykonywać ręcznie, ze względu na piękno i zdrowie żywopłotu laurowego. Dodatkową atrakcją są liście, które w każdej chwili można wykorzystać w kuchni.
