Ta wierzba ozdobna charakteryzuje się kulistym, szerokim i krępym wzrostem oraz uderzająco barwnymi liśćmi. Nie robi się bardzo duży, dlatego stanowi ozdobę nawet wtedy, gdy jest mało miejsca.
Profil
- Rodzina roślin: Rodzina wierzbowatych (Salicaceae)
- Pochodzenie: Japonia
- Wzrost: zwarty krzew lub pień, kulista korona
- Wysokość wzrostu: 150-300 cm
- Liście: pędy różowe, zielono-białe pstrokate, zabarwione na różowo
- Kwiaty: niewypełnione, niepozorne, żółte bazy
- Czas kwitnienia: od marca do kwietnia
- Owoce: brązowe, owłosione owoce kapsułkowe
- Tolerancja wapna: toleruje wapno
- Toksyczność: nietoksyczna
Warunki lokalizacji
Zabarwienie liści drzewa flamingowego zależy przede wszystkim od natężenia światła. Im więcej światła, tym intensywniejszy kolor. Najlepiej potrafi zaprezentować swój wygląd w słońcu. Należy jednak unikać lokalizacji w palącym południowym słońcu, w przeciwnym razie liście mogą się spalić. W półcieniu tracą część swojej jasności i pozostają jaśniejsze. Kolorystyka jest prawie całkowicie utracona w cieniu.
Tekstura gleby
Gleba powinna być idealnie świeża lub wilgotna, luźna i bogata w składniki odżywcze oraz mieć dobrą zdolność magazynowania wody. Należy zadbać o odpowiednią wilgotność gleby, szczególnie w miejscach nasłonecznionych. W przeciwnym razie całkowicie wystarczą wierzba flamingowa i zwykła ziemia ogrodowa. Jeśli wzbogacisz go ściółką lub kompostem, wszystko zrobiłeś dobrze.
Sadzenie
Wierzbę arlekinową można sadzić wiosną i jesienią. Sadzić w pojemnikach przez cały rok, pod warunkiem, że gleba jest niezamarznięta. Sadzenie wiosną ma tę zaletę, że roślina ma wystarczająco dużo czasu, aby zakorzenić się przed pierwszymi przymrozkami. Powinieneś unikać sadzenia latem.
- Wykop wystarczająco duży dół do sadzenia
- Włóż wierzbę na środek
- Wypełnij wykopaną ziemią
- Obficie podlewaj ziemię
- Odległość sadzenia od 80 do 150 cm
- Włóż kołek na pień
- Najlepiej w stronę pogody
- Kołek powinien zapewniać stabilność łodygi
- Przymocuj do pnia za pomocą liny kokosowej
Kołek ma za zadanie zapobiegać uszkodzeniu drobnej tkanki korzenia przez silny wiatr. Ponieważ korzenie sięgają stosunkowo płytko pod powierzchnię, ważne jest, aby donice były odpowiednio duże, szczególnie w przypadku sadzenia w pojemnikach.
Wskazówka:
Niezwykły kolor liści najlepiej eksponuje sadzenie samotne. Istnieje również wiele opcji nasadzeń.
Instrukcja pielęgnacji
Nalewanie
Podlewanie jest szczególnie ważne w pierwszych tygodniach po posadzeniu. Gleba powinna być możliwie wilgotna i nie dopuścić do wyschnięcia. Oznacza to, że drzewo flamingowe może szybko zdobyć przyczółek. Oczywiście należy unikać podlewania. Podlewać później, gdy tylko wierzchnia warstwa gleby przeschnie. Dojrzałe wierzby arlekinowe tolerują również dłuższe okresy suszy. Niemniej jednak, przy szczególnie gorącej i suchej pogodzie, podlewanie należy przeprowadzać okazjonalnie, najpóźniej w momencie, gdy liście zaczynają się zwijać. Najlepiej podlewać wyłącznie wodą deszczową. Okazy w doniczkach wymagają częstszego podlewania ze względu na ich mniejszą objętość.
Nawozić
Zasadniczo drzewo flamingowe nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Jeśli podczas sadzenia dodasz trochę kompostu lub ściółkujesz krążek drzewa, aby liście pojawiły się wiosną, zwykle możesz obejść się bez dodatkowego nawozu. Jednocześnie ściółka zapewnia, że gleba nie wysycha tak szybko. W przypadku przechowywania w pojemniku kompletny nawóz podawany jest raz w roku, gdy pojawią się liście. Od sierpnia nie będzie już nawozów.
Cięcie
Przycinanie to w przypadku wierzby flamingowej ostateczne rozwiązanie. Zapobiegają przerostowi, zdrewnieniu gałęzi, zapewniają, że roślina zachowa swój kształt, a korona stanie się gęstsza i bardziej krzaczasta. Do cięcia najlepiej wybrać pochmurny, bezmroźny dzień. Kryteriami wykluczenia są pełne słońce i suchość, a także okresy zamknięte w sezonach lęgowych wielu gatunków ptaków.
Wysokie łodygi
Topiary
Wysokiej łodygi wierzby flamingowej szczepi się na łozinie, która znana jest z silnego wzrostu gałęzi. Bez cięcia z biegiem lat utraciłaby swój kulisty kształt, co zapewnia niezakłóconą penetrację światła. W związku z tym zaleca się odpowiednie przycinanie topiary późną zimą. W razie potrzeby w kolejnych miesiącach można wykonać mniejsze cięcia topiary.
- Odetnij koronę i usuń martwe drewno
- Odetnij stare i słabe gałęzie u podstawy
- Skróć wszystkie pozostałe gałęzie do trzeciej
- Skróć jeszcze trochę
- To powoduje silniejsze pączkowanie
- Nigdy głębiej niż troje oczu
- Nie przecinaj szczepionego pnia
- Ostatni topiary późnym latem
Wskazówka:
Do cięcia zalecane są tak zwane nożyczki bocznikowe. Umożliwia precyzyjne cięcie i zapobiega siniakom.
pielęgnacja
Cięcie pielęgnacyjne ma na celu utworzenie bardziej zwartego kształtu korony i utrzymanie różnorodnych liści. Topiary powodują bujny wzrost, który wymaga dalszego pielęgnacyjnego cięcia w okresie letnim.
- Najlepszy czas w okolicy Dnia Świętego Jana pod koniec czerwca
- Rośliny wchodzą teraz w fazę wzrostu
- Następuje drugi, ale słabszy strzał
- Korona obniżona o jedną trzecią
- Połowa tego też nie stanowi problemu
- Lub po prostu skróć gałęzie wystające z korony
- Usuń pędy wyrastające z pnia lub krążka korzeniowego
Bardziej radykalne cięcie
W przypadku, gdy wierzba arlekinowa nie była przycinana przez dłuższy czas, zaleca się bardziej radykalne przycinanie. Dzięki dużej tolerancji cięcia jest to możliwe bez żadnych problemów.
- Najlepszy czas jest na wiosnę
- Krótkie pędy do dziesięciu centymetrów
- Pozostaw co najmniej cztery oczy na strzał
- Wytnij chore i martwe pędy
- Usuń krzyżujące się pędy koronowe
- Nie zostawiaj końcówek na roślinie
Wskazówka:
Jesienią nie należy wykonywać silnego przycinania. Połączenia będą się słabiej goić, a rośliny będą bardziej podatne na uszkodzenia spowodowane mrozem.
Przycinanie krzaków
Cięcie roślin
- Celem jest gęste rozgałęzienie u podstawy
- Najlepszy czas zaraz po posadzeniu
- Przytnij młode krzewy z gołymi korzeniami o połowę
- Rośliny w krótkich pojemnikach o jedną trzecią
- Przycinanie powoduje zastój soków w dolnych pąkach
- Powoduje to zwiększenie pędów u nasady krzaka
- Więcej bujnych gałęzi na krzaku arlekina
Wycięcie konserwatorskie
Po przycięciu wierzby arlekinowej można ją pozostawić w spokoju na następne dwa do trzech lat. Od trzeciego roku życia nadszedł czas na pierwsze cięcia konserwacyjne.
- Najlepiej od stycznia do początku marca
- Pamiętaj, aby wybrać dzień bez mrozu
- Celem jest kulisty, zwarty kształt krzewu
- Przerzedź martwe drewno u podstawy
- A także pędy rosnące do wewnątrz lub krzyżujące się
Kształt i pielęgnacja cięcia
W celu uzyskania kształtu krzewu zaleca się również przycięcie topiary, które należy wykonać po cięciu pielęgnacyjnym. Nie wszystkie, ale tylko zewnętrzne gałęzie należy obciąć. Tworzy to piękny półkulisty kształt. Skracasz go przynajmniej o jedną trzecią, aby pobudzić kiełkowanie tegorocznych młodych pędów.
Dla nieprzejrzystego wzrostu i pięknego wyglądu, pierwsze przycinanie krzewu następuje również latem trzeciego roku. Pędy w obszarze zewnętrznym są bardziej krótsze niż te w centrum.
Odmłodź / Załóż kij
Aby ożywić starzejące się drzewo flamingowe, możesz umieścić je na patyczku. Dzięki temu cięciu krzew jest przycinany kilka centymetrów nad ziemią. Oznacza to, że aktywowane są pąki śpiące, co z kolei powoduje nowy wzrost. Nie ma potrzeby wycinania pojedynczych nagich gałęzi, co sprzyja wzrostowi.
Wskazówka:
Jeśli wierzba arlekinowa jest wykorzystywana jako roślina żywopłotowa, wystarczy ją skrócić o dwie trzecie co dwa lata.
Zimowanie
wierzba flamingowa posadzona w grządce nie potrzebuje zabezpieczenia na zimę. Inaczej jest w doniczce, tutaj trzeba chronić korzenie. W tym celu przykryj obszar korzeni ściółką i owiń wiadro jutą, folią bąbelkową lub podobnym materiałem izolacyjnym. Najlepiej umieścić go w chronionym miejscu w pobliżu domu. Nie zaleca się zimowania w pomieszczeniach zamkniętych. W przypadku wysokich pędów koronę owija się także polarem, co chroni ją przed intensywnym zimowym słońcem.
Propaguj wierzbę arlekinową
- Rozmnażanie następuje poprzez sadzonki
- Wytnij sadzonki o długości około 15 cm
- Pozwól mu zakorzenić się w szklance wody
- Następnie umieść w małych doniczkach z mieszanką gleby i piasku
- Utrzymuj równomiernie wilgotne podłoże
- Posadź wiosną
- Podlewaj regularnie aż do ustabilizowania się
Choroby i szkodniki
Inwazja grzybicza
Wierzba flamingowa jest podatna na choroby grzybowe, takie jak rdza, parch wierzbowy i antraknoza wierzbowa. Do inwazji dochodzi podczas wilgotnej pogody w maju lub czerwcu. Objawiają się brązowymi lub czarnymi, parszywymi liśćmi, zwiędłymi końcami pędów i opadaniem liści. Dotknięte rośliny należy mocno przyciąć, w razie potrzeby do kilku centymetrów nad ziemią. Powstałe wycinki wyrzuca się do odpadów domowych, a nie do kompostu.
Śmigacz wierzbowy
Gąsienice świdra wierzbowego pozostawiają kanały żerujące o grubości do dwóch centymetrów. W korze widać otwory, pył z wiercenia i okruchy odchodów u podstawy pnia. Wyczuwalny jest także intensywny zapach octu. Zainfekowane rośliny należy przyciąć do zdrowego drewna.
Chrząszcz wierzbowy
Chrząszcz wierzbowy również zwraca na siebie uwagę śladami żerowania i zwiędłymi, brązowymi lub czarnymi liśćmi. Może to skutkować całkowitym łysieniem. Oprócz śladów żerowania na liściach widać pomarańczowe osady jaj. Dotknięte części roślin należy usunąć i wyrzucić. Dodatkowo zaleca się leczenie odpowiednim środkiem grzybobójczym.
