Z reguły większość roślin rosnących w dziczy na jałowych terenach uważa się za wytrzymałe. Ponadto gruby pień i skórzaste, jędrne liście są często dobrym wskaźnikiem silnych roślin. Dzieje się tak, ponieważ magazynują wodę zgromadzoną w pniu i liściach, dzięki czemu mogą przetrwać długie okresy suszy. Rośliny te to często rośliny grubolistne, pnące lub kaktusy. Te odmiany roślin są szczególnie popularne wśród początkujących, ponieważ wymagają stosunkowo niewielkiej pielęgnacji i wybaczają wszelkie błędy pielęgnacyjne.
figa brzozowa
Figa brzozowa pochodzi z subtropikalnych i tropikalnych obszarów Azji Wschodniej, Oceanii i Australii. Są dostępne w wielu różnych odmianach, od małych do dużych liści i od krótkich do wysokich. Jednak cechą wspólną wszystkich gatunków jest gęste, bujne liście. Należy go ustawić w jasnym miejscu, zwłaszcza, że preferuje temperaturę około 18-25 stopni i stosunkowo dużą wilgotność. Jeśli chodzi o wybór podłoża, nie jest on jednak szczególnie wymagający, gdyż w zupełności wystarczy dostępna w handlu ziemia doniczkowa na bazie kompostu. Figa brzozowa również nie stawia dużych wymagań pielęgnacyjnych: choć należy ją regularnie podlewać, można uniknąć częstego nawożenia. Figa brzozowa ma również następujące cechy:
- Nazwa łacińska: Ficus benjamina
- Synonimy: Benjamini, drzewo kauczukowe drobnolistne
- Rodzaj: Rodzina Morwowatych (Moraceae)
- Wysokość wzrostu: 2 do 5 metrów
- Nawyk wzrostu: wyprostowany, rozłożysty
- Cechy szczególne: lekko toksyczny dla ludzi i zwierząt domowych
Wskazówka:
Jeśli figa brzozowa zrzuca liście w dużym stopniu, może to być spowodowane błędami pielęgnacyjnymi. Należą do nich na przykład zbyt duży przeciąg lub woda do nawadniania lub zbyt suche powietrze.
Smocze Drzewo
Chociaż nazwa tej popularnej rośliny sugeruje, że jest to drzewo, smocze drzewo w rzeczywistości należy do rodziny szparagów. W naturze rośnie prawie wyłącznie w Afryce i Azji, najstarszy okaz osiąga imponującą wysokość około siedmiu metrów i można go podziwiać w północno-zachodniej części Teneryfy. W salonie w domu najlepiej jest umieścić go w dostępnej w handlu ziemi doniczkowej na bazie kompostu i umieścić w jasnym miejscu. Chociaż toleruje trochę światła słonecznego, w żadnym wypadku nie należy go zostawiać na palącym południowym słońcu. Pielęgnacja obejmuje obfite podlewanie, ponieważ bryły korzeniowe powinny być zawsze wilgotne. Wskazane jest również nawożenie smoczego drzewa kompletnym nawozem mniej więcej co dwa tygodnie. Tej egzotycznej roślinie doniczkowej przypisuje się następujące cechy:
- Nazwa łacińska: Dracena
- Synonimy: smocza palma, smocza lilia
- Rodzaj: Szparagi (Asparagaceae)
- Wysokość wzrostu: do 2 metrów
- Pokrój: drzewiasty
- Cechy szczególne: jest uważany za trujący, szczególnie psy i koty są uważane za wrażliwe
Wskazówka:
Aby liście miały piękną, mocną zieleń, należy co jakiś czas spryskać smocze drzewo letnią, miękką wodą.
Echeveria
Echeveria pochodzi z Meksyku i jest jedną ze szczególnie dekoracyjnych roślin doniczkowych. Dzieje się tak z jednej strony dzięki ich przeważnie pasiastym liściom, ułożonym w rozety, z drugiej zaś dzięki dzwonkowatym kwiatom. Aby Echeveria mogła rozwinąć swój pełny blask, należy ją ustawić w jasnym miejscu przez cały rok, z oknem wychodzącym na południe, zapewniającym optymalne warunki. Przy wyborze podłoża skuteczna okazała się mieszanka gleby ubogiej w składniki odżywcze i składników mineralnych. Echeveria nie ma dużych wymagań pokarmowych, dlatego wystarczy nawozić ją nawozem do kaktusów mniej więcej co cztery tygodnie. Podczas umiarkowanego podlewania ważne jest, aby liście nie były zwilżone. Echeveria ma również następujące cechy:
- Nazwa łacińska: Echeveria DC
- Synonimy: róża oliwkowa Ranthus, Urbinia, róża Oliverella
- Rodzaj: Crassulaceae
- Wysokość wzrostu: 5-25 cm
- Pokrój: krzaczaste lub nisko położone byliny bez łodygi
- Cechy szczególne: niektóre gatunki mają drobno owłosione liście
Wskazówka:
W zależności od odmiany Echeveria jest uważana za lekko trującą, dlatego zaleca się ostrożność, szczególnie w przypadku połamanych liści i możliwego kontaktu ze skórą.
Efeutute
Naturalny obszar występowania bluszczu znajduje się w tropikalnych i subtropikalnych obszarach Australii i Azji. Ich duże, sercowate liście nie tylko przyciągają wzrok, ale także wskazują na idealne miejsce. W przypadku bluszczu obowiązuje zasada: im bardziej zauważalna jest marmurkowatość liści, tym jaśniej należy go posadzić. Roślina doniczkowa najlepiej rośnie na luźnej, średnio szorstkiej glebie, która zapewnia wystarczającą ilość składników odżywczych. Pielęgnacja tej pięknej rośliny jest niewielka, ponieważ należy ją podlewać umiarkowanie i nawozić mniej więcej co dwa do trzech tygodni. Bluszcz znany jest z oczyszczania powietrza z zanieczyszczeń i ma także następujące właściwości:
- Nazwa łacińska: Epipremnum
- Synonimy: złota winorośl, roślina tonga
- Rodzaj: Rodzina Arum (Araceae)
- Wysokość wzrostu: do 2 metrów
- Pokrój: roślina pnąca z biegnącymi korzeniami
- Cechy szczególne: uważana jest za roślinę przynoszącą szczęście, o której mówi się, że przynosi jej właścicielowi szczęście i bogactwo
Wskazówka:
Jeśli liście bluszczu więdną, przyczyną może być zbyt silny przeciąg.
Stopa słonia
Stopa słonia jest spokrewniona z juką i pochodzi z Meksyku.południe USA. Jego wygląd zachwyca zaokrąglonym, nabrzmiałym pniem i delikatnymi, wąskimi liśćmi, które mogą osiągnąć długość nawet do jednego metra. Uważana jest za roślinę bardzo wolno rosnącą, jednak przy odpowiedniej pielęgnacji może żyć niezwykle długo. Stopa słonia preferuje jasne miejsce przez cały rok i można ją sadzić w standardowej glebie na bazie kompostu. W fazie wzrostu należy ją nawozić i umiarkowanie podlewać mniej więcej co trzy do czterech tygodni. Drzewo słonia ma również następujące właściwości:
- Nazwa łacińska: Beaucarnea recurvata
- Synonimy: drzewo butelkowe, drzewo słoniowe, palma wodna
- Rodzaj: Szparagi
- Wysokość wzrostu: 500-300 cm
- Pokrój: drzewiasty
- Cechy szczególne: w naturze dożywa 100 lat
Wskazówka:
Jeśli masz zwierzęta, powinieneś jak najbardziej unikać stopy słonia, ponieważ jest ona trująca.
skrzydło okna
Skrzydło okienne pierwotnie pochodzi z lasów tropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej. Roślina zawdzięcza swoją nazwę niezwykłym liściom, które mają otwory przypominające okna. Mają około 50 centymetrów długości, mają kształt tarczy i z czasem zmieniają kolor. Liście tej rośliny są początkowo jasnozielone, a następnie stają się ciemnozielone. Niektóre starsze okazy tworzą również spadix kwiatowy otoczony białym przylistkiem. Może to spowodować powstanie fioletowych, jadalnych jagód, ale nie należy ich spożywać. Owoce zawierają substancję w postaci igieł szczawianu wapnia, która podrażnia błonę śluzową gardła. Skrzydło okienne preferuje jasne, ale nie pełne słońce, lokalizację i wystarczającą przestrzeń. Roślinę należy podlewać regularnie, ale niezbyt obficie. Idealnym rozwiązaniem jest nawożenie co dwa tygodnie. Skrzydło okienne posiada następujące cechy:
- Nazwa łacińska: Monstera deliciosa
- Synonimy: Filodendron
- Rodzaj: Rodzina Arum (Araceae)
- Wysokość wzrostu: 2,5 metra i więcej
- Nawyk wzrostu: wyprostowany
- Cechy szczególne: Pozostawia wiatr jak liany na pniach drzew
Wskazówka:
Aby skrzydło okienne prawidłowo rosło, zaleca się zastosowanie w doniczce kraty lub podpory.
paproć miłorzębu
Paproć zawdzięcza swoją nazwę wyglądowi ogonków, które przypominają ludzki włos. Wybierając lokalizację, powinieneś wybrać miejsce, które zapewnia wystarczającą ilość światła, ale nie jest narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych ani przeciągów. Pielęgnacja tej rośliny doniczkowej jest niezwykle niewielka, ponieważ ma bardzo niskie wymagania odżywcze i wystarczające jest nawożenie co cztery do sześciu tygodni. Miłorząb należy podlewać umiarkowanie, dbając o przeschnięcie gleby pomiędzy podlewaniami. Najlepiej rośnie w mieszance gleby o lekko kwaśnym pH i idealnie nadaje się jako ozdobna roślina zwisająca. Miłorząb paproci ma również następujące cechy:
- Nazwa łacińska: Adiantum capillus-veneris
- Synonimy: włosy Wenus
- Rodzaj: Rodzina paproci frędzlowych (Pteridaceae)
- Wysokość wzrostu: około 50 cm
- Pokrój: krzaczasty, zwisający
- Cechy szczególne: uważana jest za roślinę leczniczą (np. przy anginie i zapaleniu oskrzeli)
Wskazówka:
Paproć miłorzębu szczególnie nadaje się do pomieszczeń o dużej wilgotności, takich jak kuchnia czy łazienka.
Drzewo pieniędzy
Drzewo pieniędzy pochodzi z Republiki Południowej Afryki i należy do rodziny grubolistnych. Rośnie jak krzew i tworzy wiele owalnych, okrągłych i grubych liści, które mają właściwości soczyste (magazynujące wodę). Pielęgnacja tej popularnej rośliny doniczkowej jest niewielka, ponieważ z jednej strony wystarczy umiarkowane podlewanie, a z drugiej nawożenie nie jest absolutnie konieczne. Drzewo pieniędzy preferuje bardzo jasne miejsce z pełnym nasłonecznieniem i ma również następujące właściwości:
- Nazwa łacińska: Grubosz jajowaty
- Synonimy: grosza, drzewo Judasza, gruby liść, dąb niemiecki
- Rodzaj: Crassulaceae
- Wysokość wzrostu: do 2 metrów
- Pokrój: krzewiasty
- Cechy szczególne: z każdego liścia można wyhodować nową roślinę
Wskazówka:
Różnica temperatur między latem i zimą musi być znaczna, aby stymulować kwitnienie drzewa pieniędzy.
Zielona Lilia
Pajączek to niezwykle popularna roślina doniczkowa, która dzięki swojemu nietypowemu pokrojowi wzrostu idealnie sprawdza się jako roślina wisząca do wiszącego kosza. Ma liczne lekko zakrzywione i opadające liście, które mają jasny środkowy pasek. Ponadto, przy odpowiedniej pielęgnacji, roślina pająka wytwarza małe, białe kwiaty przez cały rok, ponieważ nie ma określonego czasu kwitnienia. W tym celu najlepiej stosować go w mieszance gleby na bazie kompostu i umieszczać w miejscu słonecznym lub częściowo zacienionym. Roślinę pająkową należy nawozić mniej więcej co dwa-trzy tygodnie płynnym nawozem do roślin doniczkowych i regularnie podlewać. Kompaktowa roślina doniczkowa ma następujące cechy szczególne:
- Nazwa łacińska: Chlorophytum comosum
- Synonimy: oficjalna palma, oficjalna trawa
- Rodzaj: Rodzina szparagów (Asparagaceae)
- Wysokość wzrostu: 30-40 cm
- Nawyk wzrostu: wiszący kosz, wiszący
- Cechy szczególne: Koty uwielbiają skubać liście pająka
Wskazówka:
W miesiącach letnich roślinę można bez wahania postawić na balkonie lub tarasie.
drzewo gumowe
Drzewo kauczukowe przybyło do Europy w XIX wieku i obecnie jest uważane za klasyczną roślinę doniczkową. Wybierając tę roślinę należy uważać, aby nie posadzić jej w zbyt dużej doniczce. Drzewo kauczukowe najlepiej rozwija się, gdy ma mało miejsca. Jako podłoże odpowiednia jest dostępna w handlu mieszanka gleby na bazie kompostu z niewielką ilością torfu. Drzewo kauczukowe czuje się najlepiej w miejscu częściowo zacienionym lub słonecznym i nie powinno być zbyt wilgotne. Aby pobudzić wzrost rośliny, zaleca się nawożenie jej co dwa do trzech tygodni płynnym nawozem. Należy jednak zauważyć, że drzewo kauczukowe może osiągnąć imponującą wysokość kilku metrów. Można go jednak bez problemu przyciąć, gdyż po skróceniu tworzy nowe pędy boczne. Oprócz dużych, mocnych zielonych liści drzewo kauczukowe ma również następujące cechy:
- Nazwa łacińska: Ficus Elastica
- Synonimy: drzewo kauczukowe, drzewo kauczukowe
- Rodzaj: Rodzina Morwowatych (Moraceae)
- Wysokość wzrostu: do 3 metrów
- Pokrój: drzewiasty
- Cechy szczególne: na wolności osiąga wysokość do 40 metrów
Na dużych liściach drzewa kauczukowego często gromadzi się kurz, dlatego warto od czasu do czasu przetrzeć je gąbką.
Rozeta lancy
Rozeta lancetowata pochodząca z Ameryki Południowej i Środkowej to niezwykle zwarta i łatwa w pielęgnacji roślina doniczkowa, wytwarzająca pojedyncze kwiaty od maja do października. Preferuje jasne stanowisko z bezpośrednim nasłonecznieniem, dlatego idealnym miejscem dla niej jest okno wychodzące na południe. Rozetę lnianą najlepiej sadzić w mieszance pleśni liściastej, ostrego piasku i mchu torfowego i nawozić mniej więcej co trzy tygodnie. Należy podlewać umiarkowanie, pozwalając powierzchni do lekkiego przeschnięcia pomiędzy podlewaniami. W szczególnie ciepłych pomieszczeniach zaleca się również spryskanie rośliny wodą niezawierającą wapna. Rozeta lancy zachwyca także następującymi cechami:
- Nazwa łacińska: Aechmea
- Synonimy: lanca bromeliada
- Rodzaj: Rodzina ananasów (Bromeliaceae)
- Wysokość wzrostu: 40-50 cm
- Nawyk wzrostu: rozłożysty
- Cechy szczególne: uwielbia wysoką wilgotność
Po kwitnieniu roślina powoli obumiera, ale wytwarza nowe, małe młode rośliny. Nazywają się one Kindel i gdy tylko uformują się korzenie, można je oddzielić i wykorzystać w specjalny sposób.
Yucca
Istnieje około 30 różnych gatunków, przy czym rozróżnia się okazy tworzące łodygi i okazy bezłodygowe. Chociaż juka rośnie powoli, może urosnąć bardzo wysoko, a nawet sięgać sufitu. Dlatego czasami konieczne jest ich skrócenie poprzez odcięcie pnia piłą o drobnych zębach. Aby juka rozwijała się jak najlepiej, należy ją umieścić w jasnym miejscu z wystarczającą ilością słońca. W każdym przypadku podłoże powinno być przepuszczalne, najlepiej zastosować mieszankę gleby na bazie kompostu z niewielką domieszką torfu. Jukę należy podlewać raz lub dwa razy w tygodniu i nawozić mniej więcej co dwa tygodnie. Jukka ma również następujące właściwości:
- Nazwa łacińska: Yucca
- Synonimy: lilia palmowa, palma jukkowa
- Rodzaj: Rodzina szparagów (Asparagaceae)
- Wysokość wzrostu: 3 metry i więcej
- Pokrój: drzewiasty
- Cechy szczególne: może wytwarzać kremowobiałe kwiaty, ale jest mało prawdopodobne, że będzie uprawiany w pomieszczeniach zamkniętych
Wskazówka:
Juka zawiera saponiny, ale są one nieszkodliwe dla zwierząt domowych.
Wniosek
Nawet jako początkujący możesz uprawiać w swoim mieszkaniu wiele roślin ozdobnych. Ponieważ istnieje wiele wytrzymałych i łatwych w pielęgnacji okazów, które wybaczają ewentualne błędy pielęgnacyjne. Niezależnie od tego, czy są to rośliny drzewiaste, jak słoń, czy bardziej zwarte odmiany, jak rozeta lancetowata – na każdy gust znajdzie się odpowiednia roślina – nawet dla początkujących!
