W zależności od czasu sadzenia i czasu zbiorów, istnieją pory letnie, pory jesienne i pory zimowe. Ale wszystkie odmiany porów (Allium porrum) to rośliny amarylis, które nie wytwarzają cebul. Przynajmniej nie w formie uprawnej, takiej jak pory ogrodowe. Ta uprawiana forma czosnku polnego jest rośliną zielną, dwuletnią i może dorastać do 80 centymetrów długości. Mówi się, że zielone łodygi pora były obecne w menu nawet starożytnych Egipcjan. Zanim zdecydujesz się go uprawiać, nie zaszkodzi dowiedzieć się, ile pielęgnacji jest wymagane.
Siew lub młode rośliny
To pytanie, które w pierwszej kolejności zada sobie każdy ogrodnik hobbysta: Czy sam wyhoduję pory z nasion, czy też, gdy nadejdzie czas, kupię młode, już wyhodowane rośliny? Bez wątpienia rozpoczęcie sadzenia młodych, cienkich roślin pora w połowie marca wymaga mniej wysiłku.
Siew
Każdy, kto zdecydował się na bardziej złożoną opcję siewu, staje przed dwiema dalszymi decyzjami:
- preferuj nasiona lub siej je bezpośrednio
- pożądany termin zbiorów (pory letnie przesunięto ze stycznia)
W każdym razie wskazane jest preferowanie porów. Uprawiając w małych doniczkach torfowych, możesz zaoszczędzić sobie kłopotów z kłuciem. Ponadto, właśnie ze względu na termin, absolutnie konieczne jest przyspieszenie letnich porów w styczniu i lutym. Rośliny uprawiane wcześniej są bardziej odporne na choroby i szkodniki w późniejszych stadiach.
Zaawansowanie
Małe doniczki do uprawy lub doniczki do ugniatania gleby są idealne do uprawy. Ten ostatni można po prostu umieścić później w grządce, nie uszkadzając delikatnych korzeni.
- Nasiona kiełkują szybciej, jeśli zostaną namoczone na noc w bulionie waleriany
- Doniczki o średnicy około pięciu centymetrów
- Sadzenie ziemi lub mieszanki torfu i piasku
- Wciśnij jedno lub dwa nasiona każde, na głębokość dobrego centymetra, do gleby
- wlać
- optymalna temperatura co najmniej 14°C i jasność
- Czas kiełkowania ok. 14 dni
- Jeśli sadzonki mają około pięciu centymetrów wzrostu, mogą iść do grządki
Wskazówka:
Jeśli chcesz zbierać plony w sierpniu, musisz posadzić pory w styczniu lub lutym, w przypadku porów ozimych wystarczy wysiać je na początku czerwca.
Sadzenie
Bez względu na to, czy są to młode rośliny z cotygodniowego targu, czy pory, które sam wyhodowałeś, od połowy maja można je sadzić na zewnątrz, czy to w dołach, czy w rowach.
- Odległość pomiędzy poszczególnymi roślinami 15 do 30 centymetrów
- Rozstaw rzędów od 40 do 60 centymetrów
- albo miejsce w rowkach na głębokość ok. 15 cm
- lub w pojedynczych dołach
- do połowy głębokości otworów, włóż rowki
- Rośliny muszą być ustawione absolutnie pionowo
- studnia nawodniona, wlać szlam, aby uzyskać optymalną stabilność
- Żadna ziemia nie powinna wpadać do kątów liści
W przypadku sadzenia w dołach gleba w grządce powinna być dobrze spulchniona. Następnie w ziemi wykonuje się dołki za pomocą kawałka drewna do sadzenia. Wczesne rośliny można umieścić w dołach z doniczką torfową lub całą ziemią z doniczki. Podczas uprawy porów w okopach należy również dobrze spulchnić glebę w grządce. Wykopany materiał można pozostawić pomiędzy rzędami roślin. Ułatwia to późniejsze ułożenie porów w stos.
Lokalizacja i gleba
Słonecznie lub częściowo zacienione i wciąż wilgotne, tak por lubi najbardziej. Pory są dość twarde, jeśli chodzi o temperatury. Jednak im lepiej chroniona jest przed wiatrem i zimnem, tym mniej środków ochronnych trzeba później podjąć w przypadku porów ozimych. Osłona z polaru lub chrustu może ochronić por zimowy przed wczesnymi, silnymi przymrozkami.
Podczas gdy cebule są roślinami średniożernymi, pory są roślinami intensywnie żywiącymi się. Dlatego por potrzebuje dużych ilości nawozu. Oznacza to, że przed uprawą na zewnątrz glebę należy dokładnie spulchnić i wymieszać z nawozem organicznym lub dojrzałym kompostem. Inną opcją jest obfite wymieszanie gleby z nawozem pokrzywy lub skoszoną trawą. Grube grudki ziemi należy rozdrobnić. Najlepiej przygotować glebę w styczniu lub lutym.
Wskazówka:
Jeśli chcesz przygotować glebę jesienią: przedsiewny musztardą lub łubinem to idealny zielony nawóz dla porów na wiosnę.
Sąsiedzi
Sałatki są idealne jako międzyplon, pod warunkiem, że pory jeszcze nie wzeszły. Dobrzy sąsiedzi to:
- Seler
- Karela
- Ogórek
- kapusta
- Majeranek
- Endywa
- kapusta
- Marchew
Fasola zwyczajna, fasola wielokwiatowa, buraki i groch raczej nie będą dobrymi sąsiadami porów. Jeśli dodasz do pora piołun, oregano, marchewkę lub rzodkiewkę, przepędzisz także ćmę porową. Aksamitki (nagietki) odstraszają mączliki. Z drugiej strony, por umieszczony pomiędzy truskawkami może zapobiec chorobom pleśniowym truskawek.
Opieka
Oprócz nawożenia i regularnego podlewania należy częściej grabić rzędy, spulchniać je i usuwać chwasty. Pod koniec sezonu można przesunąć ziemię z bruzd między rzędami w stronę łodygi pora. Najlepiej sięgać jedynie pod kąty liści, aby słoje były względnie czyste z ziemi.
Nawozić
Jako ciężki karmnik, możesz zapewnić porowi dobry start od samego początku, jeśli wcześniej obficie wymieszasz glebę z kompostem. Jeśli wcześniej zasiano zielony nawóz, można go podrzucić i nadal dodawać kompost. Po miesiącu zacznij od regularnego stosowania nawozów, co dwa tygodnie. Albo podlewasz nawozem pokrzywowym, albo posypujesz glebę nawozem organicznym. Nawóz można wzmocnić azotem.
Nalewanie
W głównym okresie wegetacyjnym por potrzebuje dużo wody, szczególnie w okresach suchych należy go podlewać codziennie. W przeciwnym razie można znaleźć odpowiedni rozmiar. Por nie może nigdy całkowicie wyschnąć i należy unikać ciągłej wilgoci, a nawet nasiąkania wodą.
Żniwa
Pory wymagają stosunkowo długiego okresu dojrzewania, następuje to dopiero od pięciu do sześciu miesięcy po posadzeniu. Pręty mają wówczas średnicę około trzech centymetrów. Pory letnie i jesienne można zbierać stopniowo, jednak należy je zbierać przed pierwszymi przymrozkami. Pory ozime są dość odporne i można je zbierać przez całą zimę w dni bez mrozu. Terminy zbiorów odmian porów:
- Letni por Lipiec, sierpień
- Jesienny por wrzesień – grudzień
- Por zimowy grudzień – maj
Jeśli łodygi zostaną po prostu odcięte powyżej korzenia, a temperatura otoczenia będzie nadal wystarczająco wysoka, mogą ponownie uformować się nowe, nieco cieńsze łodygi. W przeciwnym razie, aby zebrać całe łodygi, należy ostrożnie zejść grabiami do korzeni i lekko je podważyć z ziemi. Najlepszy czas na to to wczesny poranek. Następnie Stange powinny tak odpocząć przez jakiś czas, aby stracić trochę więcej azotynów. Po południu możesz je całkowicie wyciągnąć z ziemi.
Propaguj
Jeśli chcesz wykorzystać własne pory jako podstawę do ponownej uprawy, masz dwie możliwości. Możesz poczekać, aż na niektórych łodygach, które nie zostały zebrane wiosną, uformują się nasiona. Lub odetnij kwiatostany, a następnie uformują się cebule. Jeśli je wykopiesz, możesz użyć ich pojedynczo do nowych porów.
Do rozmnażania wybierz kilka silnych roślin, które pozostawisz stojące. Latem przyszłego roku pojawią się piękne kule kwiatowe. Jeśli wyschną, można je odciąć, a nasiona wybić. Jeśli por zacznie kiełkować zimą pod wpływem zimnego bodźca, wówczas kwiaty te nie nadają się do zbierania nasion.
Odmiany
Oto kilka energicznych i wytrzymałych odmian porów na każdą porę żniw.
Letni por
- „Albana”
- „Alma”
- „Bawaria”
- „Tropia”
Jesienny por
- „Książęcy”
- „Słoń”
- „Gino”
- „Jesienne giganty”
- „Jesienny gigant Hannibal”
- „Niebiesko-zielona jesień”
- „Wschód”
- „Belton”
Por zimowy
- „Niebiesko-zielona zima”
- „Natan”
- „Genita”
- „Fahrenheita”
- „Freezo”
- „D’hiver de Saint-Victor”
- „Pluston”
- „Zygfryd”
Choroby i szkodniki
Jeśli użyjesz w miarę odpornych nasion i wytrzymałych odmian, nie będziesz miał większych problemów z chorobami i szkodnikami. Ćmy porowe, miniaczki porowe, muszki cebulowe, nicienie i rdza porowa mogą być niebezpieczne. Aby chronić pory przed latającymi szkodnikami, nad rzędami często rozpina się siatki o drobnych oczkach.
Jednak uprawa mieszana jest również dobrą ochroną. Szczególnie marchew, piołun i tergety są ochronnymi sąsiadami. Zbyt duża wilgotność i zbyt dużo nawozów azotowych sprzyjają rozprzestrzenianiu się chorób grzybowych, takich jak rdza porów. Szczególnie w przypadku siatek ochronnych o gęstych oczkach rośliny mogą nie być wystarczająco wentylowane.
Wniosek
Podsumowując, uprawa porów wydaje się całkiem możliwa, pomimo pewnych specjalnych cech. Zasadniczo wygodniej i łatwiej jest zacząć od młodych roślin. Ryzyko wystąpienia szkodników i chorób można nieco zminimalizować, mając u boku kilku odpowiednich partnerów. Jeśli planujesz większe ilości, warto pomyśleć także o przechowywaniu. Na przykład pory ozime mogą pozostać w ziemi przez cały następny rok. Odmiany letnie i jesienne należy zbierać przed pierwszymi przymrozkami. Jednakże pory można również bardzo dobrze zamrozić, jeśli je krótko blanszuje się.
