Mało kto zna tego ładnego, kochającego nektar chrząszcza dywanowego. Niewiele osób wie, że żarłoczne larwy lubią wykluwać się z jaj w pomieszczeniach zamkniętych. Znajdują tam wystarczającą ilość pożywienia, dopóki nie osiągną wystarczającej wielkości, aby dalej żyć jako chrząszcze. Larwa nie tylko niszczy materiały, ale jest także szkodliwa dla zdrowia. Wystarczający powód, aby zwalczać je odpowiednimi środkami. Oto najlepsze środki zaradcze i środki pozwalające pozbyć się chrząszczy dywanowych.
Wygląd
- Chrząszcz: owalny, 3-4 mm, czarny z pomarańczowo-czerwonymi, białymi plamami
- Jajka: 1/2 milimetra, białawe
- Larwa: długość 6 mm, gęsta sierść, włosie strzałki (włosy dłuższe, pokryte kolcami)
Cykl życia
Skończone chrząszcze żyją na wolności. Lecą z kwiatka na kwiatek. W tym miejscu mężczyźni i kobiety odnajdują się nawzajem. Samica chrząszcza dywanowego, która przed chwilą zakochała się w słońcu, teraz boi się jasności i szuka ciemnych zakamarków. Często są to rzadko czyszczone zakamarki na strychach, w domach czy mieszkaniach. W maju/czerwcu samica chrząszcza dywanowego składa w takich miejscach 30-40 jaj. W zależności od temperatury pokojowej (temperatura pokojowa jest optymalna) żarłoczne larwy wylęgają się po 15 dniach. Im wyższa temperatura otoczenia, tym krótszy okres larwalny. Stadium poczwarki trwa około 20 dni w normalnej temperaturze pokojowej. Larwa przegryza cały dom, dopóki natura nie zapewni wystarczającej ilości ciepła i kwiatów małemu chrząszczowi na wiosnę. Słoneczne życie chrząszcza trwa tylko miesiąc. To wszystko są bardzo krótkie odstępy czasu. W złych warunkach larwa może pozostać w stanie uśpienia przez dobry rok.
Siedlisko, jedzenie
Podczas gdy chrząszcz dywanowy w swoim krótkim życiu lata z kwiatka na kwiatek, larwy wolą wykluwać się w domach i mieszkaniach. Gniazda ptaków są właściwie jednym z naturalnych stanowisk lęgowych larw. Ostatecznie liczy się tylko bogato nakryty stół. Żywią się głównie keratyną. Są to białka włókien naturalnych, takie jak te znajdujące się we włosach. Występują paznokcie, łuski skóry i pióra.
Wskazówka:
Typowe kryjówki to tapicerowane przestrzenie, podłogi pod łóżkami i kanapami, dywany, szafy, skrzynie z tekstyliami, skrzynie na łóżka oraz rzadko używane buty i torby.
Obrażenia
Inwazję larw chrząszcza dywanowego można rozpoznać po śladach żerowania. Nieregularne dziury można znaleźć na tekstyliach, takich jak dywany, koce, zasłony lub odzież. Zanim jednak będzie można rozpocząć ukierunkowane środki zaradcze, należy wyraźnie zidentyfikować wroga. Inne tzw. szkodniki materialne, takie jak ćma odzieżowa, chrząszcz futerkowy czy chrząszcz kulkowy również pozostawiają ślady żerowania na tekstyliach. Szczególnie atrakcyjne są tekstylia zanieczyszczone potem, płatkami skóry lub resztkami jedzenia. Zdrowie też może ucierpieć. Osoby wrażliwe i skłonne do alergii czasami bardzo silnie reagują na włoski strzałek larw, które powodują podrażnienie dróg oddechowych. Aby zidentyfikować szkodnika, można najpierw rozłożyć lepkie pułapki. Oznacza to, że szkodnika materialnego nie można całkowicie zwalczyć, ale przynajmniej po bardzo krótkim czasie można zobaczyć, kto to jest.
Zapobieganie
Pozbawienie chrząszcza dywanowego, jego larw i jajek środków do życia jest oczywiście najlepszym rozwiązaniem. Innymi słowy, czyść regularnie wszędzie tam, gdzie wolą przebywać larwy lub gdzie chrząszcze składają jaja.
- Regularnie sprawdzaj i czyść strychy i piwnice pod kątem martwych zwierząt (myszy, owady).
- Odsysaj lub wycieraj pęknięcia i pęknięcia w dywanach i tapicerce za pomocą silnych odkurzaczy.
- Depiluj i regularnie myj klatki, koce i poduszki dla zwierząt.
- Regularnie czyść pod łóżkami i innymi meblami.
- Od czasu do czasu zdejmij ciężkie meble ze ścian, sprawdź, czy nie ma pęknięć w ścianie i dokładnie wyczyść.
Pomimo podjęcia wszelkich środków zapobiegawczych, inwazje mogą nadal pojawiać się ponownie. Często wynika to z lokalizacji domu, na przykład jeśli w pobliżu znajduje się wiele gniazd ptaków. W takim przypadku konieczne są dodatkowe środki zapobiegawcze.
- szczelne moskitiery przed oknami
- zwróć uwagę na szczelne ramy okienne i ciasny mur
- uprawiaj odpowiednie rośliny obronne przy oknach i wejściach, takie jak lawenda
Naturalne środki na chrząszcze dywanowe
Na szczęście niektóre naturalne środki pomagają również w walce z chrząszczem i jego larwami. Na rynku dostępnych jest kilka naturalnych środków owadobójczych, które mają dobry efekt. Opierają się głównie na:
- Lawenda
- Drzewo cedrowe
- Olejek z drzewa herbacianego
- Olejek neem
- plankton kopalny
- Złocień (z chryzantem)
Dzięki tym substancjom czysto chemiczne środki owadobójcze stają się niepotrzebne. Są nieszkodliwe dla ludzi i zwierząt. Takie produkty są zawsze lepszym wyborem, zwłaszcza w gospodarstwie domowym z dziećmi lub zwierzętami. Saszetki z suszoną lawendą zapewniają ochronę aż do trzech miesięcy. Można go stosować do ochrony wszelkiego rodzaju tekstyliów, szczególnie w szafach i skrzyniach, przed infekcjami. Pierścienie wykonane z drewna cedrowego również odstraszają chrząszcze dywanowe. Plankton kopalny to kolejna nietoksyczna i bardzo skuteczna broń. To w zasadzie rodzaj proszku z alg. Proszek należy posypać w odpowiednich miejscach. Przyczepia się do larw i chrząszczy, które wysychają. Następnie wystarczy je odkurzyć lub wytrzeć.
Upadek
Wspomniana na początku pułapka samoprzylepna to środek pierwszej pomocy. Wszystko, co przeszkadza i zżera, zostaje tutaj. Od ćm, przez rybiki cukrowe, po chrząszcze dywanowe. Pułapki te należy umieszczać w odpowiednich miejscach i po pewnym czasie wymieniać. Następnie są pułapki feromonowe. Różnią się od pułapek lepowych tym, że wykorzystują swój zapach do przyciągania szkodników, które następnie przyklejają się do nich. Jeśli, co zrozumiałe, nie czujesz się z tym komfortowo, najlepiej ustawić tego typu pułapkę na zewnątrz domu.
Ciepło i zimno
Walka fizyczna jest również możliwa. Nadaje się do zakażonych tekstyliów. Chrząszcze dywanowe nie lubią zimna i nie są w stanie przetrwać temperatur powyżej 60°C. Dobrym rozwiązaniem jest pranie w temperaturze 60°C. Larwy poddają się także w piekarniku w temperaturze powyżej 60°C. Możesz użyć odkurzacza parowego do czyszczenia tapicerki i (niektórych) dywanów. Delikatne tekstylia można uwolnić od szkodników w zamrażarce lodówki. Aby to zrobić, należy je tam przechowywać przez jeden dzień, najlepiej w torbie.
Wskazówka:
Aby długoterminowo rozwiązać problem chrząszczy dywanowych, najlepiej połączyć i powtarzać różne działania.
W ten sposób możesz je złapać w wielu cyklach życia i jednocześnie zapobiec zadomowieniu się nowego pokolenia.
Wnioski redaktorów
Inwazja chrząszczy dywanowych i ich larw nie jest niewielka. Można sobie z tym jednak poradzić dość łatwo, stosunkowo niewielkim wysiłkiem i przede wszystkim nietoksycznymi środkami. Towarzyszące, niezbędne, dokładne czyszczenie najdalszych zakamarków również daje naprawdę dobre poczucie, że znów żyje się.
Co już wkrótce powinieneś wiedzieć o chrząszczach dywanowych
Rozpoznaj
- Podobnie jak ćma odzieżowa, chrząszcz dywanowy atakuje tekstylia wykonane z naturalnych materiałów.
- Często odkrywa się je zimą – zwierzęta szczególnie lubią ciepło w swoich domach.
- Następnie składają tam swoje jaja, a szkodnikiem nie jest sam chrząszcz dywanowy, ale raczej larwy.
- Mogą mieć długość do 6 mm i dlatego można je łatwo zobaczyć gołym okiem.
- Uwielbiają ciemne kąty, na przykład w szufladach, szafkach i szufladach łóżka.
- Tam żywią się wełną, futrem, a nawet piórami. Nie poprzestają nawet na wypełnieniach materacy - na przykład z włosia końskiego.
- Sam chrząszcz żywi się jednak wyłącznie substancjami roślinnymi.
Walka
- Jaja można zazwyczaj rozpoznać po kształcie i kolorze: są białawe i mają wymiary około 0,7 x 0,3 mm.
- Larwy są czarnobrązowe i owłosione.
- Sam chrząszcz ma zaledwie 3–4 mm wielkości i jest przeważnie czarny z białym i czerwonawym sznurkiem na grzbiecie.
- Każdy, kto odkrył inwazję, powinien jak najszybciej walczyć z chrząszczami i/lub larwami.
- Nie tylko szkody spowodowane karmieniem są problematyczne, ale chrząszcze często wywołują alergie u ludzi.
- Po pierwsze: dokładnie odkurz wszystko! Pomyśl także o różnych zakamarkach, które lubią być zaludnione.
- Ponadto w handlu dostępne są specjalne produkty do zwalczania larw – np. kontaktowe środki owadobójcze.
- W specjalistycznych sklepach jest duży wybór – zarówno jako „kluby chemiczne”, jak i preparaty naturalne.
- Możliwe jest także wystawienie porażonych tekstyliów na działanie temperatury 60°C na kilka godzin – szkodniki tego nie przeżyją.
- Uwaga: Odzieży wełnianej zazwyczaj nie można prać w tak wysokiej temperaturze. Czasami – jeśli to możliwe – prasowanie jest dobrą alternatywą.
- Jeśli infekcja posunęła się za daleko, jedynym rozwiązaniem jest usunięcie i wyrzucenie dotkniętych części.
Zapobieganie
- Jeśli chcesz zapobiec inwazji, powinieneś regularnie odkurzać i czyścić szafki.
- Jeśli będą zbyt pełne, dopływ powietrza będzie niewystarczający.
- Cenne ubrania, takie jak ubrania wełniane i futra, można pakować w plastikowe torby i przechowywać w bezpieczny sposób.
- Pod żadnym pozorem nie wkładaj zużytych ubrań z powrotem do szafy!
- Zapach potu lub drobne płatki skóry sprawiają, że ubranie jest szczególnie atrakcyjne dla larw.
- Każdy właściciel zwierzęcia powinien zdecydowanie regularnie usuwać sierść, pióra i inne rzeczy.
- Porzucone ptasie gniazdo przed domem również powinno zostać usunięte dla bezpieczeństwa.
- Regularna wentylacja i ustawienie mebli nieco oddalonych od ściany może również działać zapobiegawczo.
- Meble tapicerowane i dywany również należy regularnie odkurzać lub czyścić.
