Kiedy więdną letnie kwiaty, a dni stają się dłuższe, nadchodzi czas jesiennych ukwiałów. Ich blask kwiatów sprawia, że jesienny ogród nabiera blasku. Bujne kwiaty w wielu kolorach zachwycają od późnego lata do października. Rok po roku różne odmiany „Anemone hupehensis” swoimi bujnymi kwiatami wnoszą blask do ogrodu. Wiele odmian pozostaje w jednym miejscu przez 35 lat, nie tracąc wigoru i zdolności kwitnienia.
Anemone hupehensis należy do grupy zawilców jesiennych. Przejrzystość ich kwiatów jest imponująca. Tej byliny nie powinno zabraknąć w żadnym ogrodzie. Kwitnie tylko wtedy, gdy inne rośliny zaczynają już owocować. Teraz jesienny zawilec naprawdę przyciąga wzrok w ogrodzie. Paleta kolorów kwiatów waha się od prostej bieli, różu, różu po jasną karminową czerwień. Ich kwiaty są proste lub podwójne. W zależności od odmiany na jednej łodydze wyrasta do 15 kwiatów. Pomimo swojej delikatności „Anemone hupehensis” jest mocny, łatwy w pielęgnacji i wytrzymały. W odpowiednim miejscu kwitnie bujnie i silnie przez ponad 30 lat.
Lokalizacja
Wszystkie jesienne zawilce są łatwe w pielęgnacji, trwałe i niewiele wymagają. Idealnym miejscem dla „Anemone hupehensis” jest lekko gliniasta, bogata w składniki odżywcze i próchnicę gleba. Ona dziękuje ci bujnymi kępami kwiatów. Ta delikatna bylina uwielbia stanowiska słoneczne i półcieniste. Zawilec jesienny czuje się szczególnie dobrze w półcieniu ścian i drzew. Jeśli stoi w słonecznym miejscu, gleba potrzebuje wystarczającej wilgoci. Jeśli te warunki zostaną spełnione, ta delikatna bylina będzie się rozwijać i kwitnąć w tym samym miejscu przez dziesięciolecia.
Opieka
Jesienne ukwiały są łatwe w pielęgnacji i trwałe. Aby tak pozostało, ważne jest, aby gleba była wystarczająco wilgotna. Przycinanie pod koniec jesieni zwiększa potencjał kwitnienia w przyszłym roku, a cienka warstwa kompostu zapewnia wystarczającą ochronę na zimę. Ta magiczna bylina nie potrzebuje niczego więcej.
„Anemone Hupehensis” lubi miejsca częściowo zacienione, słoneczne i dobrze przepuszczalną glebę. Istnieje praktyczna zasada. Oznacza to, że im jaśniejsze miejsce, tym bardziej kwitnie i rośnie jesienny anemon. Jeśli jednak rośliny stoją z jednej strony w cieniu lub na słońcu, łodygi kwiatowe rosną w stronę światła i tracą stabilność. Zawilce jesienne tolerują miejsce w pełnym słońcu tylko wtedy, gdy gleba jest wystarczająco wilgotna. Podmoczone korzenie gniją, a jesienny zawilec obumiera.
Ta bylina tworzy rozgałęzienia i rozprzestrzenia się na luźnej, bogatej w próchnicę glebie i szybko pokrywa gołe miejsca w ogrodzie. Jeżeli rozsiew jest mile widziany, gleby nie wolno motykować. Podgórze jest zniszczone. Długie opady deszczu sprawiają, że wiele kwiatów jest zbyt ciężkich dla delikatnych łodyg. Pierścienie wieloletnie podtrzymują kilka pędów kwiatowych jednocześnie i zapewniają dobre podparcie.
Popularne odmiany
- Anemone japonica 'Honorine Jobert' – jesienny zawilec ogrodowy, kwiaty białe od lata do jesieni.
- Anemone hupehensis 'Rose Bowl' - kwiat fioletowo-różowy, wielkokwiatowy, duża różnorodność.
- Anemone japonica 'Honorine Jobert' - wielkokwiatowa, obficie kwitnąca historyczna odmiana o elegancko ukształtowanych białych, półpełnych misach kwiatowych
- Anemone hupehensis 'Superba' - cytrynowożółty środek kwiatu otoczony pięcioma jasnofioletowymi płatkami, które jaśnieją w kierunku końcówek płatków.
- Anemone tomentosa 'Robustissima' - filcowany jesienny zawilec o jasnofioletowo-różowych kwiatach kielichowych, zebranych w wiechy od sierpnia do października.
Propaguj
Wiosna to najlepszy czas na przesadzanie i rozmnażanie jesiennych zawilców. Teraz jest właściwy czas na podzielenie bylin. Teraz posadź nowe sadzonki w innym miejscu i podlej je. Nowe rośliny uprawia się także z sadzonek korzeniowych „Anemone hupehensis”. Najlepszy czas to późna jesień. Ostrym nożem odetnij kawałki korzeni zdrowych, dużych roślin matecznych. Później tworzą korzenie, wypuszczają łodygi i liście, a po pewnym czasie stają się zwartymi, małymi roślinami.
Najpierw odsłoń bryłę korzeniową rośliny matecznej. Aby uniknąć uszkodzeń, roślinę mateczną natychmiast sadzi się i podlewa po odcięciu kilku mocnych korzeni. Teraz odetnij grube korzenie, które zostały pocięte na kawałki o długości od 5 do 7 cm. Odetnij dolny koniec cięcia po przekątnej, a górny koniec prosto. Teraz wbij ukośny koniec w ziemię doniczkową skrzynek lub doniczek. Skrzynki rozmnożeniowe pozostają przez zimę w jasnym, chłodnym miejscu w piwnicy, garażu lub w nieogrzewanej, zimnej ramie. Wiosną utworzyły korzenie. Gdy na sadzonkach wykształcą się dwie do trzech par liści, rośliny utwardzają się. W swoim ostatecznym miejscu wkrótce będą przyciągać wzrok w jesiennym ogrodzie przez wiele lat.
Wskazówka:
W ciągu pierwszych kilku dni małe rośliny nadal wymagają ochrony przed pełnym słońcem.
Choroby
Choroby i pasożyty odgrywają niewielką rolę w jesiennych ukwiałach. Nicienie (małe listki) mogą kolonizować niektóre odmiany. Żółtawe, wodniste plamy na liściach wskazują na taką inwazję. Całkowicie usuń dotknięte rośliny. Sadząc nową roślinę, wybierz inną lokalizację.
Zimowanie
Nawet zimą jesienne zawilce wymagają niewielkiej pielęgnacji. Bylinę przygotowuje się na zimę, przycinając ją do wysokości dłoni. Ważne jest, aby ostre i czyste narzędzie tnące było ostre i czyste. Nadal możliwe jest cięcie na krótko przed pączkowaniem na wiosnę. W bardzo zimnych regionach po kwitnieniu zaleca się zabezpieczenie na zimę z chrustu lub jesiennych liści. Nawet jeśli grożą silne mrozy, obszar korzeni wymaga ochrony przed zaroślami. W pierwszych dwóch latach wzrostu zawilce jesienne wymagają ochrony na zimę. Potem tylko przy ekstremalnej pogodzie. Doniczki zawsze wymagają zabezpieczenia na zimę i podstawy chroniącej przed mrozem, aby zabezpieczyć je przed zamarzaniem.
Użycie
Jesienne zawilce można łączyć z wieloma drzewami, bylinami i trawami. Szczególnie dobrze prezentują się w sąsiedztwie hortensji, rododendronów i innych krzewów. Kombinacje roślin z paprociami, mniszkami, srebrną świecą, hostami lub gałązkami również zapewniają odpowiednią oprawę dla tych delikatnych piękności. Chociaż „Anemone hupehensis” wygląda szczególnie atrakcyjnie w ogrodzie, jest także atrakcją wizualną w wazonie.
sadzenie w doniczkach
Zawilce hupehensis są mile widzianym gościem na balkonach i tarasach, zwłaszcza jesienią. Pochmurne dni nie mają szans, gdyż promiennie piękne kwiaty przeganiają melancholijny nastrój. A jeśli chcesz cieszyć się pięknymi, słonecznymi jesiennymi dniami na swoim balkonie lub tarasie, wszystkimi zmysłami możesz rozkoszować się bogactwem kwiatów tej wyjątkowej rośliny.
Często zadawane pytania
Mój jesienny ukwiał jest opanowany przez nicienie. Czy nadal mogę ją uratować?
Niestety nie. Dotknięte rośliny należy rygorystycznie zniszczyć. Jesienne zawilce nie mogą już rozwijać się w tym miejscu.
Czy jesienne zawilce rosnące w pojemniku mogą stać zimą na zewnątrz?
Tak, roślina to toleruje, jeśli zimowe zabezpieczenie zabezpieczy doniczkę przed zamarznięciem. Pod wiadrem też powinien się znaleźć kawałek styropianu. Chroni roślinę przed mrozem od dołu.
Co warto wiedzieć o jesiennym ukwiale w skrócie
Funkcje zewnętrzne
- W zależności od wybranej odmiany, jesienny zawilec ma jasnozielone liście, czasami mniej lub bardziej głęboko nacięte.
- W okresie od września do października z liści wystają długie łodygi kwiatowe. Mają delikatne kwiaty w kształcie gwiazdy lub miseczki.
- Kolory zależą również od odmiany, od białego, przez różowy, po piękną jesienną szkarłatną czerwień.
- W połowie kwitnienia jesienny zawilec osiąga wysokość od 60 do 100 cm.
Warunki lokalizacji
- Jesienne ukwiały najlepiej rozwijają się w humusowej lub gliniastej glebie ogrodowej.
- Miejsce powinno być ciepłe i słoneczne, chociaż jesienny zawilec może rosnąć w częściowo zacienionym miejscu.
- Nie powinieneś jednak wybierać lokalizacji pod drzewami, które rzucają silny cień.
- Jesienny zawilec nie toleruje ciężkich kropli spadających z wierzchołka drzewa, co nie jest rzadkością podczas jesiennych opadów.
- Gleba powinna być zawsze dobrze wilgotna, ale za wszelką cenę należy unikać podlewania.
- Gdy utrzymuje się wilgoć i zagęszczenie gleby, jesienne ukwiały gniją bardzo szybko.
Wskazówka:
Zwłaszcza jeśli wybrałeś raczej słoneczne miejsce, należy regularnie sprawdzać wilgotność gleby. Obowiązuje tu praktyczna zasada: im bardziej nasłonecznione miejsce, tym wilgotniejsza gleba.
Opieka
- Jeśli martwisz się o wymagane podlewanie, jesienne zawilce są dość mało wymagające pod względem pielęgnacyjnym.
- Jednakże należy przycinać później, jesienią. Jeśli mroźne noce powoli się nasilają, należy zapewnić cienką warstwę kompostu.
- Wiosną dla bezpieczeństwa należy także przyciąć jesienne zawilce. Czasami są trochę wrażliwe na mróz.
- Aby rozmnożyć jesienne ukwiały, wiosną pędy są po prostu oddzielane i można je sadzić w innych miejscach.
- Jesienne zawilce można również umieścić w wazonie, aby stworzyć radosną jesienną atmosferę w domu.
- Uwaga: Jeśli jesienny zawilec przytniesz zbyt wcześnie do wazonu, pąki nie będą mogły się otworzyć.
- Zaleca się sadzenie jesiennych ukwiałów wyłącznie w dużych grupach po jednym gatunku. Niektóre odmiany nie wyrastają przez rozłogi, ale rosną jak kępy.
- Alternatywnie zawilce jesienne można doskonale połączyć także z trawami ozdobnymi, takimi jak pennisetum.
Specjalny styl
Szczególnym rodzajem zawilca jesiennego jest chiński zawilec jesienny łac. Zawilec hupehensis. Ta mało wymagająca roślina okrywowa idealnie nadaje się na stanowiska częściowo zacienione, a dzięki płozom szybko się rozprzestrzenia. Można go również łatwo rozmnażać, dzięki czemu zawilce chińskie można wykorzystać w wielu miejscach w ogrodzie.
