Koper włoski, Foeniculum vulgare - uprawa i pielęgnacja

Spisu treści:

Koper włoski, Foeniculum vulgare - uprawa i pielęgnacja
Koper włoski, Foeniculum vulgare - uprawa i pielęgnacja
Anonim

Foeniculum vulgare lub po prostu koper włoski to roślina, którą można znaleźć w trzech różnych wersjach jako warzywo, jako roślina przyprawowa lub słodki koper włoski lub jako roślina dzika, znana również jako koper gorzki. Cechą wspólną wszystkich gatunków jest to, że można je stosować – zarówno w kuchni, jak i w medycynie.

Siew

Rozmnażanie Foeniculum vulgare jest bardzo łatwe i mogą je przeprowadzić nawet niedoświadczeni ogrodnicy hobbystyczni. Roślinę rozmnaża się przez nasiona. Od lutego nasiona można uprawiać w doniczkach. Jedyne, co jest ważne w okresie przedhodowlanym, to ciepłe miejsce w domu. Od maja małe rośliny można wypuszczać na zewnątrz. Jeśli chcesz, żeby było jeszcze wygodniej, wysiewaj Foeniculum vulgare na zewnątrz już od maja.

Lokalizacja

Foeniculum vulgare to roślina dwuletnia. Jeśli jednak kupisz roślinę raz, nie będziesz miał problemów z zaopatrzeniem jej w ogród na dłużej, gdyż rośnie ona bardzo dobrze. Foeniculum vulgare, uprawiany na zewnątrz, szczególnie ceni gleby bogate w próchnicę i składniki odżywcze, aby szczególnie dobrze się rozwijać. Foeniculum vulgare również nie ma problemów z ciągłym nasłonecznieniem, gdyż szczególnie ceni słoneczne miejsca i często tam występuje w przyrodzie. Roślina ta również łatwo toleruje miejsca pełne słońca, które są mniej sprzyjające innym roślinom. Jako podłoże nadaje się zwykła ziemia ogrodowa, ale powinna być dobrze przepuszczalna i nie podmokła. Jeśli gleba nie jest wystarczająco przepuszczalna, można ją zmieszać ze zwykłym piaskiem dla rośliny. Idealna lokalizacja oferuje

  • dużo światła słonecznego
  • próchnica i gleba bogata w składniki odżywcze
  • podłoże przepuszczalne, w którym nie tworzy się podmokła

Rośliny

Sadzenie Foeniculum vulgare jest bardzo proste i całkowicie nieskomplikowane. Foeniculum vulgare to stara i bardzo oryginalna roślina o śródziemnomorskim pochodzeniu, która rośnie również w naszych szerokościach geograficznych. W Europie Środkowej roślinę można spotkać także w formie dzikiej. Aby móc sadzić Foeniculum vulgare, wystarczy miejsce z dużą ilością światła słonecznego. Aby to zrobić, roślinę należy po wyrwaniu nasion wysadzić w średnio suchą, ale bogatą w składniki odżywcze glebę. Aby uzyskać szczególnie dobry wzrost, idealna jest bogata w zasady gleba gliniasta lub lessowa. Z tego powodu zarośnięte zbiorowiska chwastów, obrzeża winnic lub półruderalne, chude łąki są szczególnie często kolonizowane przez przerośnięte Foeniculum vulgare. Zbiór Foeniculum vulgare może odbywać się w okresie od czerwca do września. Jeśli roślina ma być posadzona w ogrodzie ziołowym, warto wiedzieć, że należy do rodziny koperkowatych. Dlatego ważne jest, aby nie sadzić tych dwóch roślin zbyt blisko siebie, ponieważ zapylenie krzyżowe powoduje, że obie rośliny tracą swój typowy anyżowy aromat.

Wytnij

Koper włoski można przyciąć do wysokości dłoni po kwitnieniu lub bardzo wczesną wiosną przed rozpoczęciem pączkowania, czyli od początku lutego do marca. Dobre i regularne cięcie wzmacnia roślinę i wytwarza większe owoce dla rośliny warzywnej. Cięcie należy wykonać pod kątem, aby woda deszczowa mogła łatwo spływać po cięciu. Oznacza to, że roślina jest chroniona przed zalaniem i w związku z tym atakiem grzybów, nawet przy cięciu.

Wskazówka:

Prosta zasada jest taka, że przy cięciu Foeniculum vulgare należy ciąć tak głęboko, jak to możliwe, ale nigdy nie ciąć głębiej niż maksymalnie 1 1/2 cm nad ostatnim świeżym pędem.

Nalewanie

Foeniculum vulgare to roślina wymagająca odpowiedniego zaopatrzenia w wodę. Jednakże roślinie nie przeszkadzają okazjonalne okresy lekkiej suszy, ponieważ jest ogólnie bardzo wytrzymała. Jeśli roślinę podlewamy, należy koniecznie zadbać o to, aby Foeniculum vulgare nie stał w rozlewisku, gdyż koper włoski w ogóle tego nie docenia. Jeśli podczas sadzenia zwrócisz uwagę na przepuszczalną glebę, to Foeniculum vulgare jest również bardzo łatwy w podlewaniu. Nawiasem mówiąc, całkowicie bezproblemowe jest podlewanie rośliny od góry, a tym samym zwilżanie samego kwiatu. Odpowiednie zaopatrzenie w wodę i ściółkowanie słomą zapobiegają przesuszeniu i tzw. pośpiechowieniu rośliny w lecie, nawet przy bardzo wysokich temperaturach, co sprzyja także rozwojowi szczególnie dużych roślin.

Nawozić

Nawożenie Foeniculum vulgare należy rozpocząć przed sadzeniem. Zastosowanie mączki rogowej i kompostu jest idealną podstawą do rozwoju Foeniculum vulgare. Zasadniczo Foeniculum vulgare ma umiarkowane zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Optymalne miejsce dla Foeniculum vulgare znajduje się w drugim rzędzie przed wymienionymi wcześniej uprawami, które są nawożone organicznie. Tutaj Foeniculum vulgare otrzymuje idealną ilość nawozu.

Choroby/Szkodniki

Jeśli na Foeniculum vulgare znajdziesz spadzię, galasy lub zwinięte liście, jest bardzo prawdopodobne, że doszło do inwazji mszyc. Pomocny jest środek owadobójczy, ale można go zastosować tylko wtedy, gdy roślina jest wykorzystywana wyłącznie do celów dekoracyjnych. Biologiczne leczenie rośliny, która ma zastosowanie także w kuchni, należy przeprowadzić z wykorzystaniem pasożytniczych os lub drapieżnych komarów. Jeśli roślina nagle wykazuje oznaki więdnięcia lub nawet bladozielonego przebarwienia, bardzo prawdopodobne jest, że doszło do infekcji grzybiczej. Jest to zwykle spowodowane podmoknięciem, na które roślina ta jest bardzo wrażliwa. Zainfekowane rośliny należy natychmiast usunąć, aby nie zainfekowały grzybem innych roślin. Aby uniknąć inwazji grzybów, ważne jest, aby unikać zalewania i nadmiernego nawożenia.

Jeśli zostaną znalezione ślady pożywienia lub śluzu, bardzo prawdopodobne jest, że doszło do inwazji ślimaków. Regularna uprawa roli i dobre, ale umiarkowane podlewanie stabilizują roślinę. Same ślimaki należy zbierać z rośliny w godzinach wieczornych. W żadnym wypadku nie należy stosować specjalnych pestycydów przeciwko ślimakom, ponieważ uniemożliwiają one już wykorzystanie rośliny w kuchni. Inwazji ślimaków i mszyc można zapobiec poprzez prawidłowe sadzenie, czyli hodowanie nasion zamiast wysiewania ich bezpośrednio na zewnątrz. Uprawa ta daje również zbiory wyższej jakości. Najczęstsze szkodniki/choroby kopru włoskiego to

  • Inwazja mszyc
  • Inwazja grzybicza
  • Inwazja ślimaków

Zimowanie

Od października grządkę z koprem włoskim należy przykryć przed mrozem lub ułożyć bulwy w stos.

Często zadawane pytania

Jak mogę wykorzystać Foeniculum vulgare jako roślinę leczniczą?

Z kwiatów kopru włoskiego można przyrządzać herbaty, które korzystnie wpływają na przewód pokarmowy i łagodzą na przykład wzdęcia. Herbatę można również stosować jako naturalny środek łagodzący kaszel.

Dlaczego koper włoski jest tak zdrowy jak warzywo?

Foeniculum vulgare zawiera dużo olejków eterycznych. Koper włoski zawiera także krzemionkę, sole mineralne i skrobię, a także witaminy A, B i C. Zawartość witaminy C w świeżym koprze włoskim wynosi 247,3 mg na 100 g świeżej masy.

Co warto wiedzieć o koprze włoskim w skrócie

Opieka

  • Młode rośliny potrzebują dużo miejsca, nie należy sadzić więcej niż około 10 roślin na metr kwadratowy.
  • Pożądające składników odżywczych młode rośliny umieszcza się w glebie wzbogaconej w kompost.
  • Powinieneś raz lub dwa razy w sezonie rozpieszczać się nawozem pokrzywy jako płynnym nawozem.
  • Gleba powinna być dobrze wapienna i wilgotna.
  • Jeśli przebywasz w chłodniejszym miejscu, przez pierwszy miesiąc możesz przykryć koper na zewnątrz, gdyż pod polarem pochłonie więcej ciepła.
  • Koper włoski zwykle rośnie bardzo dobrze, jeśli posadzisz go jako uprawę następczą po grochu lub ziemniakach.
  • Koper włoski ma co najmniej dwa lata i w pierwszym roku ukazuje jedynie rozetę liści, która służy rozwojowi bulwy.
  • Dopiero w następnym roku kiełki się rozwijają. Kiedy w drugim roku wykiełkuje ponownie, możesz rozpocząć zbiory.

Użycie

  • Możesz zbierać wielokrotnie, zaczynając od pierwszych liści.
  • Liście, zwłaszcza to delikatne zioło na górze, można przycinać wielokrotnie aż do jesieni.
  • Jeśli chcesz zebrać nasiona kopru włoskiego, potrzebujesz więcej cierpliwości: nasiona w szyszkach są gotowe do zbioru pod koniec września.
  • Cebule kopru włoskiego wychodzą na sam koniec, jesienią gromadzi się ich trochę w stosy, w zależności od terminu sadzenia można je zbierać od początku października do początku grudnia.
  • Jeśli istnieje już ryzyko przymrozków, koper włoski należy chronić przed zimnem cienką warstwą liści (ale jest on w stanie wytrzymać lekkie przymrozki nocne).
  • Koper dobrze się mrozi, zarówno cebulki (oczyszczone, pokrojone w kostkę i blanszowane), jak i liście (drobno posiekane, ewentualnie z odrobiną wody w pojemniku na kostki lodu).

Efekty lecznicze?

  • Na przykład na kaszel napar z kopru włoskiego z miodem jest pomocnym lekarstwem, ale kopru włoskiego można też używać na bóle głowy i żołądka.
  • Dzieciom podaje się napar z kopru włoskiego na ból brzucha i wzdęcia. Uwaga: tutaj lepiej jest używać herbatki koperkowej dla dzieci ze sklepów!

Koper ogrodowy sprzedawany jest w różnych odmianach, które szczególnie nadają się jako warzywo (mięsiste liście) lub są przeznaczone do stosowania jako przyprawa lub do celów leczniczych.

Zalecana: