Łubin żółty i niebieski to niezastąpione klasyki w ogrodzie. To nie przypadek, że liczna społeczność ogrodników hobbystycznych jest pełna uznania dla utalentowanych motyli. Spektrum ich korzystnych cech rozciąga się od wyjątkowych walorów dekoracyjnych po walory ekologiczne. Ich majestatyczne świece kwiatowe tworzą imponujące akcenty, przyciągają hordy pszczół i motyli oraz wzbogacają glebę w azot. Poniższe instrukcje wyjaśniają, w jaki sposób możesz siać i umiejętnie pielęgnować te botaniczne ognie w swoim zielonym królestwie.
Siew
Jeśli już uprawiasz fasolę wilczą, ona i jej rośliny strączkowe dostarczą licznych nasion do siewu jesienią. To, czy w ogrodzie rozwiną się łubiny żółte i niebieskie, przypomina ogrodniczą ruletkę. Ponieważ są to zazwyczaj hybrydy, nawet eksperci nie są w stanie przewidzieć, które cechy genetyczne roślin rodzicielskich i dziadkowych będą przeważać w poszczególnych nasionach. Jeśli chcesz mieć pewność, kupuj nasiona od wyspecjalizowanych sprzedawców detalicznych, ponieważ producent dokonał selekcji z wyprzedzeniem. W przeciwieństwie do kolorowych mieszanek, trzeba będzie oczywiście sięgnąć nieco głębiej do kieszeni. Jeśli chodzi o sam siew, masz wybór pomiędzy uprawą za szkłem a siewem bezpośrednim. Obie metody wyjaśniono bardziej szczegółowo poniżej.
Rosnąc za szkłem
Łubin żółty i niebieski można wysiewać przez cały rok w szklarni lub na parapecie. Najlepszy czas to początek do połowy kwietnia. Jak to zrobić dobrze:
- Namocz nasiona w wodzie lub herbacie rumiankowej na 12–24 godziny
- Wypełnij małe doniczki chudym podłożem, takim jak piasek torfowy, humus kokosowy, ziemia na nasiona lub zioła
- Umieszczaj po jednym nasionku na głębokość 1-2 cm w glebie
- Zwilż wodą z butelki ze sprayem
- Umieść w szklarni lub w jasnym, ciepłym miejscu
Kiełkowanie rozpoczyna się w ciągu tygodnia, kiedy z nasion wyłaniają się pierwsze, delikatne liście. Utrzymuj podłoże stale wilgotne, nie powodując zalegania wody. Po około 4 tygodniach nasiona przekształciły się w silne młode rośliny, które można przesadzić na zewnątrz.
Wskazówka:
Aby mieć pewność, że gleba nasienna nie zostanie zainfekowana zarodnikami grzybów, wirusami lub szkodnikami, przed użyciem jest ona dezynfekowana. Umieścić podłoże w ognioodpornym pojemniku w piekarniku nagrzanym na 150 stopni na 30 minut lub w kuchence mikrofalowej na 800 W na 10 minut.
Wysiew w doniczce torfowej
Doniczki do namaczania torfu to wygodna opcja siewu w doniczkach plastikowych. Jest to wysokiej jakości podłoże uprawowe, które zostało wypełnione siatką i skompresowane. Ułożone w wodoodpornej tacce z przezroczystym kapturkiem, tabletki pęcznieją po dodaniu wody. Wystarczy wsypać nasiona, przykryć pokrywką i postawić całą miskę w jasnym, ciepłym miejscu. Po rozpoczęciu kiełkowania kaptur spełnił swoje zadanie, a sadzonki nadal szybko się rozwijają. Do podlewania wlewa się wodę do mini szklarni, aby delikatnie podlać młode rośliny od dołu. Po miesiącu łubin żółty i niebieski są gotowe do sadzenia na zewnątrz. W tym momencie wychodzi na jaw kolejny korzystny aspekt tej metody, ponieważ fasolę wilczą umieszcza się w ziemi razem z doniczką wiosenną, bez stresującego rozsadzania.
Wskazówka:
Przy wszelkich pracach sadzeniowych i pielęgnacyjnych należy uwzględnić toksyczność nasion łubinu. Noszenie rękawiczek powinno być oczywistością. Oprzyj się pokusie przekąszenia soczystych nasion, chyba że masz całkowitą pewność, że masz w rękach słodki łubin pozbawiony goryczy.
Siew bezpośredni
Gdzie uprawa w pomieszczeniu nie jest praktyczna, opcją jest siew bezpośrednio do grządki. Wybierz słoneczne, ciepłe i chronione miejsce, które charakteryzuje się bogatą w próchnicę, luźną glebą. Idealna jest niska wartość pH wapna wynosząca około 6,5. Gleba zbyt bogata w składniki odżywcze powoduje niepożądane żółknięcie liści. Pod uwagę brane są dwie daty: maj i sierpień. Oto jak to zrobić:
- Głęboko zagrabijcie ziemię
- Pielenie i ostrożne usuwanie korzeni i kamieni
- Praca powierzchownie przy kompostowaniu i wiórach rogowych
- Wygładź łóżko grabiami
- Umieść namoczone nasiona w ziemi w odległości 50 cm
- Przesiać ziemią, piaskiem lub wermikulitem i zwilżyć
Rozciągnięta siatka na owady chroni rozsadnik przed nieproszonymi gośćmi. Jeśli naturalna ilość opadów nie jest wystarczająca, podlewanie przeprowadza się natychmiast po wyschnięciu powierzchni gleby. Niesforne chwasty należy w miarę możliwości codziennie usuwać, aby nie zarastały delikatnych sadzonek. W razie potrzeby usuwa się słabe młode rośliny, które nie rozwijają się w pożądanym stopniu pomimo stosowania rozcieńczonego nawozu płynnego.
Wskazówka:
Przy wyborze lokalizacji należy wziąć pod uwagę płodozmian. Siej łubin żółty i niebieski tylko w ogrodzie, w którym wcześniej nie rosły rośliny strączkowe, takie jak groszek, soczewica lub inny kolorowy łubin.
Opieka
Jeśli siew i sadzenie przebiegły zgodnie z oczekiwaniami, pielęgnacja łubinu żółtego i niebieskiego w ogrodzie nie wymaga dużego wysiłku. Regularne dostarczanie wody jest ważne tylko w roku sadzenia, aby głębokie korzenie palowe mogły się dobrze zakorzenić. Normalny protokół opieki nad ustalonym łubinem obejmuje następujące punkty:
- Podlewanie podczas letniej suszy
- Rozpoczęcie nawożenia w marcu lub kwietniu kompostem i wiórami rogowymi jest mile widziane
- Warstwa ściółki ze żwiru lub grysu utrzymuje ziemię ładną i ciepłą
- Regularne czyszczenie wyblakłych kwiatów zawsze przyciąga nowe kwiaty motyli
Przycięcie łodyg do 10 centymetrów po kwitnieniu, przy odrobinie szczęścia, zachęci do wypuszczenia drugiego kwiatu, który będzie nieco mniejszy. Jesienią łubin zrywa nadziemne części roślin, aby przygotować się na zimę. Tam, gdzie zwiędłe kwiaty i liście nie sprawiają żadnych problemów, pozostają w grządce do następnej wiosny jako dodatkowe zabezpieczenie na zimę. Krótko przed pojawieniem się nowych pędów resztki są odcinane blisko ziemi.
Piękni sąsiedzi roślin
W odpowiednim towarzystwie wspaniały wygląd łubinu żółtego i niebieskiego robi szczególne wrażenie. Z fasolą wilczą doskonale współgrają sąsiedzi roślin:
- Orlik (spec. Aquilegia)
- Naparstnica (Digitalis purpurea)
- Kosz złota (Chrysogonum virginianum)
- Oset zwyczajny (Echinops ritro 'Veitch's Blue')
- Marguerite (Leucanthemum vulgare)
- Iris (spec. Iris)
- Niezapominajka (Myosotis sylvatica)
- Dziewanna fioletowa (Verbascum phoeniceum)
- Koniczyna biała (Melilotus albus)
Wyraźnie podkreślono, że sąsiadami łubinu błękitnego są floks łąkowy o białych kwiatach (Phlox maculata „Miss Lingard”) i srebrzystoniebieska kocimiętka (Nepeta x faassenii „Gletschereis”). Żółtobrązowy biesiadnik (Calamagrostis x acutiflora „Karl Foerster”), biały aster drobnoprosty (hybryda Erigeron Speciosus „Sommerneuschnee”) oraz, w przypadku projektów ton w ton, kwitnąca na żółto narzeczona słoneczna (hybryda Helenium) często gromadzą się wokół łubinu żółtego „W altraut”).
Cecha specjalna – słodki łubin
Łubin ogólnie jest trujący, ale pokrewna mu słodka odmiana łubinu nie. Łubiny są znane jako kolorowe rośliny kwitnące na poboczach dróg.
Jednak niewiele osób wie, że istnieją również odmiany, które mogłyby wzbogacić naszą branżę spożywczą. Przecież ich spożycie charakteryzuje się niską zawartością kalorii i tłuszczu, a przy tym jest całkowicie wolne od cholesterolu i laktozy. W zasadzie można powiedzieć, że słodki łubin jest tak samo wszechstronny jak soja, ale zupełnie bez inżynierii genetycznej. Jeśli z nasion łubinu słodkiego przerobisz je na mąkę, możesz za jej pomocą zachować świeżość chleba lub ustabilizować pianę – w całkowicie naturalny sposób. To byłoby marzenie rolnictwa i produkcji żywności: wdrożenie łubinu bez modyfikacji genetycznych do wykorzystania w produkcji żywności. Ekstrakty z tej rośliny znajdują się już w kilku produktach spożywczych. Łubin może w ciągu najbliższych kilku lat trwale uzupełnić lub nawet całkowicie zastąpić soję w diecie. Można go również z łatwością zastosować w przemyśle paszowym.
Smak słodkiego łubinu
możesz błędnie założyć, że smak jest słodki, ale tak nie jest. Jest bardziej w kierunku orzechowego - ale bardzo powściągliwy, więc nie przeszkadza, ale w razie wątpliwości może nawet podkreślić smak innych rodzajów owoców. Chociaż słodki łubin nie zawiera toksycznych, gorzkich substancji jak jego siostra, dziki łubin, zawiera minerały i błonnik, o których mówi się nawet, że zapobiegają nowotworom. Jest także wyjątkowo bogata w białko. Zawiera także cenny cholesterol zwany HDL, który pozytywnie wpływa na poziom cholesterolu i dlatego może zapobiegać zawałowi serca. Niestety, jak to często bywa, moneta ma również wadę: alergicy mogą reagować wrażliwie na spożycie mąki łubinowej, podobnie jak orzeszki ziemne.
Siew łubinu słodkiego w ogrodzie – łubin żółty i niebieski
A co z uprawą we własnym ogrodzie? Nawiasem mówiąc, nie ma jeszcze dużego doświadczenia z uprawą słodkiego łubinu. Jeśli chcesz ją uprawiać, musisz zwrócić uwagę na odpowiednie warunki glebowe: powinna być lekka i przepuszczalna, jeśli to możliwe. Idealna wartość PH wynosi 4 – 6,5. Powyżej 7 nie nadaje się już do uprawy. W tym celu wykorzystuje się nasiona i jeśli nigdy nie uprawiałeś łubinu w przeznaczonej do tego glebie, zaleca się najpierw zaszczepić je szczepami ryzobii specyficznymi dla łubinu słodkiego. Można je zamówić z nasionami – na przykład przez Internet.
Najlepszy czas na wysiew nasion to wiosna, marzec lub kwiecień. Nasiona należy wysiewać na głębokość około 3–4 cm w glebie – w przypadku łubinu białego około 60 nasion na m², a w przypadku łubinu niebieskiego około dwa razy więcej. Rozstawa rzędów wynosi 12 – 30 cm. Nawozów nie ma. Na rynku dostępne są różne odmiany - dla łubinu niebieskiego są to Bordako, Bolivio i Boltensia, dla łubinu białego Bardo lub Amigo, a dla łubinu żółtego Borsefa Borsaja lub Bormal. Łubin niebieski toleruje mrozy do -4. °C i białe do -8°C. Aby wiosną można je było wystawić na zewnątrz.
Słodka pielęgnacja łubinu
Łubin potrzebuje dużo wody zarówno podczas kiełkowania, jak i kwitnienia. Mają duże zapotrzebowanie na ciepło, a okres wegetacji wynosi 120–170 dni, co również zależy od uprawianej odmiany. Łubin ma trudności z obroną przed chwastami - jeszcze ważniejsze jest, aby w porę się z nimi uporać. Przy wilgotnej i ciepłej pogodzie istnieje ryzyko wystąpienia groźnej choroby łubinu, antraknozy lub choroby mieszków włosowych. Każdy, kto używa certyfikowanych nasion, może zapobiec tej chorobie.
Zbieranie nasion
Nasiona można zbierać w sierpniu/wrześniu – najlepiej kombajnem. (Ustawienie młocarni analogicznie jak przy zbiorze grochu). Przed przechowywaniem zebrany materiał należy najpierw podsuszyć.
Wniosek
Łubin żółty i niebieski wzbogacają ogród majestatycznymi świecami kwiatowymi, służą jako pastwisko dla pszczół i motyli oraz wzbogacają glebę w cenny azot. Aby rośliny strączkowe mogły przez wiele lat osiągnąć to arcydzieło, profesjonalny siew jest równie ważny, jak staranna pielęgnacja. Ponieważ elastyczność jest jedną z wyjątkowych cech łubinu, masz wybór pomiędzy uprawą go za szkłem przez cały rok lub wysiewem nasion bezpośrednio do grządki w maju lub sierpniu. Jeśli stanowisko znajduje się w słonecznym, ciepłym miejscu z suchą, chudą i ubogą w wapno glebą, pielęgnacja ogranicza się do regularnego podlewania w suchych warunkach.
