Pielęgnacja róż latem zapewnia różom idealny rozkwit, dlatego letnie przycinanie jest bardzo ważne. A kwiat osiąga duże rozmiary tylko przy odpowiednim odżywianiu poprzez nawóz:
Dlaczego cięcie na lato (po co w ogóle cięcie)?
Róże są przeznaczone do przycinania (kilka razy) w sezonie wegetacyjnym.
Gdyby pozwolić róży rosnąć, rosłaby jak dzika róża, czyli z zupełnie innym pokrojem: długie, słabe pędy rosnące w nieładzie, z kilkoma kwiatami zwisającymi na skrajnych końcach. Ponieważ jednak jest to odmiana, która straciła część swojej odporności podczas hodowli ze względu na specjalne kwiaty, prawdopodobnie w ogóle nie poradziłaby sobie ze swobodą wzrostu i zostałaby pożarta przez grzyby i/lub szkodniki.
Tylko odpowiednie cięcie utrzymuje uprawianą różę we właściwym stanie. Prawidłowe cięcie obejmuje kilka zabiegów w ciągu roku: cięcie wiosenne na początku pączkowania, cięcie letnie po kwitnieniu i ewentualnie cięcie jesienne na początku fazy spoczynku zimowego. Każdy z tych środków przycinania ma swój własny cel: Przycinanie wiosenne jest najważniejszym przycinaniem głównym mającym na celu zapewnienie ukierunkowanych bodźców wzrostu i określenie pożądanej formy wzrostu; Przycinanie jesienne służy zapobieganiu chorobom. Przycinanie letnie jest najważniejszym cięciem po wiosennym cięciu i może sprawić, że cięcie jesienne stanie się niepotrzebne, jeśli zostanie przeprowadzone pod koniec roku i bardzo kompleksowo.
Letnia fryzura
W przypadku letniego przycinania wyblakłe kwiaty w tym sezonie są usuwane, aby róża była przewiewna, co zapobiega grzybom i zachęca ją do ponownego kwitnienia. Dla różnych grup róż zaleca się nieco inny krój. Oto przegląd wszystkich odmian róż lub ich czterech głównych grup:
Letnie przycinanie róż floribunda
Klasyczne „róże rabatowe” obejmują szlachetne róże wielkokwiatowe i wielokwiatowe róże poliantarowe, ale także róże karłowate i róże okrywowe, które kwitną piętro niżej.
Te odmiany są uprawiane na zwartym wzroście i podobno wytwarzają wiele kwiatów na krótkich pędach. Aby kwiaty powróciły, należy wyciąć przekwitłe kwiaty na pędzie róży:
- Przytnij pęd kwiatowy z powrotem do miejsca, w którym wyrośnie następny dobrze rozwinięty pięciolistek
- Przytnij odmiany długopędne, tak aby następny kwiatostany kwitły mniej więcej na tym samym poziomie
- Uschnięty pęd często trzeba skrócić o więcej niż 20 cm
- Po cięciu róża zdecydowanie potrzebuje nawozu
- Dalszego kwitnienia można spodziewać się około 6 tygodni po cięciu
Po kilku latach pomyślnego przycinania możesz przejść na „zaawansowane letnie przycinanie róż floribunda”, którego celem jest ciągłe kwitnienie przez całe lato:
- Przerzedzaj pędy róż pączkujących na trzy tygodnie przed pierwszym kwitnieniem
- Usuń pąki kwiatowe i 3–4 liście pod pąkami na co trzecim lub czwartym pędzie
- Podczas gdy pozostałe pędy nadal powodują pierwsze kwitnienie, przycięte pędy zaczynają ponownie rosnąć
- Kwitną kilka tygodni po pierwszym kwiatku
- W międzyczasie pędy pierwszego kwiatu zostały skrócone i wytwarzają teraz nowe pąki
- Przy przerzedzaniu najlepiej skrócić szczególnie energiczne pędy
Letnie przycinanie róż krzewiastych
Wśród bujnie kwitnących i „niechlujnie” rosnących róż krzewiastych znajdują się odmiany niegdyś kwitnące, współczesne, częściej kwitnące odmiany oraz róże historyczne, które są nieco inaczej traktowane pod względem przycinania:
Pojedynczo kwitnące róże krzewiaste
Krzewiaste róże kwitnące jednorazowo często wymagają nieco spowolnienia w pierwszym okresie kwitnienia. Ponieważ tutaj nierzadko zdarza się, że młode pędy gwałtownie wyrastają i w swojej gorliwości zakrywają głębsze pąki/kwiaty. Te szybko rosnące pędy można i należy spowalniać, najlepiej w trakcie pierwszego kwitnienia przyciąć je do poziomu aktualnie kwitnących kwiatów lub tuż poniżej, aby mogły naprawdę zakwitnąć.
Kwitnące niegdyś róże krzewiaste otrzymują „prawdziwe letnie cięcie” dopiero wtedy, gdy pierwszy kwiat całkowicie przekwitnie. Przekwitłe kwiaty są usuwane za pomocą pędu z dwoma lub trzema liśćmi, a następnie można przyciąć krzew róży do odpowiedniego kształtu. Ale nie za dużo, chodzi raczej o ponowne włączenie nowych pędów, które urosły zbyt długo, w ogólną wysokość krzaka i nadanie krzakowi ogólnie atrakcyjnego kształtu.
Często kwitnące róże krzewiaste
Często kwitnące róże krzewiaste usuwa się z przekwitłych kwiatów po pierwszym przekwitnięciu; Tutaj również kilka pędów, które są zbyt mocne i zbyt energiczne, może wymagać skrócenia, aby dopasować je do kształtu krzewu.
Róże krzewiaste, które kwitną częściej, nie wymagają częstszego przycinania latem. W szczególności pęd dziurawca, który pojawia się od 24 czerwca, powinien początkowo pozostać na krzaku, nawet jeśli te długie pędy podstawowe wyrosną poza normalną wysokość krzewu w sierpniu/wrześniu. Te podstawowe pędy są ważne dla odmłodzenia krzewu i powinny dojrzewać przez zimę; Dopiero podczas wiosennego cięcia pędy dziurawca z poprzedniego sezonu dopasowują się do ogólnej wysokości krzewu.
Wskazówka:
Zwiędłych kwiatów nie trzeba koniecznie usuwać: owoce dzikiej róży powstają z prostych kwiatów, które nie tylko pięknie wyglądają, ale można je również przerobić na herbatę lub dżem. Jeśli jednak róża ma podwójne kwiaty, zwykle można je odciąć, ponieważ i tak nie należy spodziewać się owoców.
Historyczne krzewy róż
Zabytkowe krzewy róż są często stare nie tylko pod względem odmiany, ale także w rzeczywistości. Są to zazwyczaj róże jednokwitnące, które mogą pozostać nieprzycięte przez kilka lat, ponieważ nie rosną zbyt intensywnie. W sezonie należy także unikać wycinania starych pędów i martwego drewna, gdyż bujny krzew potrzebuje tych „podpór”, aby zapobiec jego zapadnięciu.
Jeśli róże krzewiaste od wewnątrz wykazują coraz więcej nagich pędów, istnieje ryzyko starzenia; Długie, nieprzycięte krzewy z czasem wyrastają po stronie skierowanej w stronę słońca i stają się półkulistymi krzewami. Niezbędne odmłodzenie najlepiej przeprowadzić latem, ponieważ róża jest pełna soków, a nacięcia szybko się zamykają: stary, niekształtny krzew zaraz po kwitnieniu przytnij o co najmniej połowę lub nawet więcej. Do jesieni krzew wykształcił już wiele nowych pędów, po których można spodziewać się bujnego kwitnienia w przyszłym sezonie.
Letnie przycinanie róż pnących
W przypadku róż pnących coroczne wiosenne przycinanie rozpoczyna się dopiero wtedy, gdy pierwsze mocne pędy przekroczą wysokość około dwóch metrów (w 2. lub 3. roku). Wcześniej możesz wywrzeć pewien wpływ na edukację:
- Przywiąż jak najwięcej pędów poziomo do pomocy wspinaczkowej
- Spowalnia wzrost pędów i zapewnia dużą ilość bocznych pędów kwiatowych
- Obszar szybko pokrywa się morzem kwiatów, gdy pędy ułożone są w kształcie wachlarza
- Ołów strzela spiralnie w górę na kolumnach
- W ciągu pierwszych 2 lub 3 lat stosuj przycinanie letnie, aby wykonać zadanie późniejszego przycinania wiosennego:
- Odetnij młode pędy, które rosną ukośnie, oszczędnie i dziwnie, co kosztuje tylko energię róży
- Krótkie i skierowane do wewnątrz, odbudowują się aż do jesieni
W przeciwnym razie wyblakłe róże róż pnących są wycinane latem, ale trwa to przez cały okres kwitnienia. Młode pędy, które rosną wcześnie i dziko na danym obszarze, należy unieruchomić, gdyż później wypuszczają najlepsze pędy kwiatowe. Zdecydowanie zostają zachowane „prawidłowo rosnące” pędy dziurawca, które również zaczynają prawidłowo rosnąć po 24 czerwca, te podstawowe pędy utrzymują młodość róży pnącej (i w razie potrzeby pomagają jej uzyskać duży wzrost). Jednakże długie pręty należy wiązać/splatać jak przedwczesne pędy dziurawca. Kiedy pierwsze pędy podstawowe osiągną wiek około 5 lat, latem jeden pęd po drugim jest stopniowo przycinany aż do podstawy i zastępowany odpowiednio rosnącymi młodymi pędami.
Odmładzanie starych róż pnących z kilkoma pędami i kilkoma kwiatami na nieosiągalnych wysokościach najlepiej przeprowadzać również latem, ponieważ teraz poważne rany goją się najlepiej i są bezpiecznie zamknięte, zanim róża będzie musiała stawić czoła zimowym chłodom. Po kwitnieniu przytnij połowę starych pędów na wysokość około 30 cm nad ziemią. Jeśli te pędy zregenerują się do następnego sezonu, latem przyszłego roku nadejdzie kolej na pozostałe pędy i będziesz miał prawie nową różę. Jeśli stara róża bardzo wolno się regeneruje, możesz spróbować odmłodzić się nieco wolniej, na przykład następnym razem. B. odciął tylko jedną trzecią. W sytuacji awaryjnej możesz spróbować pobrać sadzonki na czas, aby „wymienić” przestarzałą różę na siebie.
Letnie przycinanie róż rambler
Róże Ramblera również się pną, ale różnią się od „zwykłych róż pnących” tym, że nie dorastają do wysokości 5 m, ale rozwijają jeden mały kwiat obok drugiego na wysokości do 30 m. Tworzenie pąków rozpoczyna się na ubiegłorocznych pędach, a nie na świeżych pędach, jak ma to miejsce w przypadku róż pnących. Dlatego klasyczną różę pnącą przycina się tylko latem, jeśli w ogóle ją przycina się, ponieważ przycinanie wiosną powoduje odcięcie główek kwiatowych. Klasyczne róże pnące niekoniecznie wymagają częstego przycinania, ani latem, ani poza tym:
Klasyczne, silnie rosnące róże pnące, które rosną nad drzewami lub ścianami, są pozbawione irytujących pędów tylko wtedy, gdy nie można ich zintegrować. Jeżeli cięcie np. Jeżeli np. jest to konieczne ze względu na wysokość, należy je wykonać latem po przekwitnięciu, aby róża mogła zregenerować się w okresie jesienno-zimowym i miała czas na wytworzenie nowych pędów kwiatowych na nadchodzący sezon.
W przypadku róż pnących na kolumnach lub kratach, zaraz po przekwitnięciu można usunąć zwiędłe pędy kwiatowe, a także wyrastające nieestetyczne młode pędy i inne dokuczliwe, słabe, chore pędy roślin. Również tutaj można i należy w pewnym momencie użyć zbyt wielu młodych pędów w celu zastąpienia przestarzałych pędów.
Nazwa „Ramblerrose” (niem. Schlingrose) jest terminem zbiorczym; Obejmuje silnie pnące się (lub pełzające) hybrydy dzikiej róży, w uprawie których wykorzystuje się szeroką gamę gatunków dzikiej róży. Właśnie dlatego róże rambler różnią się znacznie pod względem wzrostu – chociaż wszystkie mają nieco dziki zwyczaj wzrostu (wędrowanie=wędrowanie), odmiany, które kwitną częściej, takie jak „New Dawn”, pozostają znacznie mniejsze niż ich szybko rosnące krewnych i wytwarzają kwiaty niemal zawsze i wszędzie, niezależnie od tego, czy jest to ubiegłoroczny pęd, czy świeży pęd. Najmniejsze z tych współczesnych pnączy nie osiągają wysokości większej niż 2 m. W zależności od zawiązania pąków znacznie bardziej przypominają róże pnące niż klasyczne róże pnące i należy je przycinać jak róże pnące.
Czas i edycja
– To się liczy podczas letniego strzyżenia –
Najlepszy czas na letnie przycinanie to moment więdnięcia pierwszych kwiatów. Różę należy szybko uwolnić od resztek kwiatów, gdyż nie powinna ona wkładać energii w wydawanie owoców, lecz w następny zestaw kwiatów. Dzięki nowoczesnym cudom uprawnym z podwójnymi kwiatami możesz usunąć zwiędłe kwiaty w czasie ich kwitnienia; Tym różom to nie przeszkadza, bo i tak kwitnienie dobiegło końca (róże te zwykle nie są w stanie wydać owoców). Zniekształcone, chore, słabe pędy można w każdej chwili usunąć, radykalnych cięć nie należy wykonywać zbyt późno w lecie i jeśli to możliwe, przy ładnej, suchej pogodzie.
Wytnij kawałek poniżej starego kwiatu, tuż nad następnym pięciolistnym pędem lub dwiema lub trzema parami liści poniżej. Silne pędy należy zawsze tylko nieznacznie przycinać; Możesz jeszcze bardziej przyciąć słabe pędy, wówczas cięcie natychmiast pobudzi wzrost.
W przypadku letniego przycinania należy usunąć dzikie pędy, które wyrastają poniżej miejsca szczepienia na szyjce korzenia szczepionych róż. Ich liście mają zwykle inny kolor, są mniejsze niż liście przeszczepu, ale składają się z siedmiu, ośmiu, dziewięciu par liści. Udoskonaloną odmianę umieszcza się na tej dzikiej podkładce, ponieważ sama jest zbyt słaba, aby rosnąć i tworzyć korzenie w normalnej glebie. Baza i tak wykonuje „całą pracę korzeniową w ziemi" i oczywiście lubi widzieć trochę słońca nad ziemią. Jeśli przejmie kontrolę, Twój ogród wkrótce nie będzie już ozdobiony szlachetną „Madame Dingsda" z jasnym olbrzymem kwiaty, ale z jednym prostym kwiatem dzikiej róży. Należy więc usunąć lub usunąć dzikie pędy, najlepiej tak głęboko, jak to możliwe, ponieważ powoduje to najmniejszą liczbę potomstwa (ostrożnie usuń trochę ziemię wokół korzeni).
Wskazówka:
Jeśli masz w ogrodzie szczepioną różę, powinieneś wiedzieć, gdzie znajduje się przeszczep, aby móc z całą pewnością zidentyfikować dzikie pędy. Ponieważ rozróżnienie pomiędzy pięcioma lub więcej liśćmi jest jedynie wskazówką; Szczepiciele czasami wpadają na pomysł wystrzelenia siedmio- lub dziewięciolistnych pędów - i często są tego bezlitośnie okradani, ponieważ przycinający ogrodnik po prostu z niewiedzy „usuwa wszystkie pędy na dole”.
Pielęgnacja róż latem
– Pilnie potrzebny nawóz –
Róże sadzi się wiosną w dobrze przygotowanym grządce, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Niemniej jednak róża potrzebuje uzupełnienia, gdy ma zakwitnąć, ponieważ tworzenie kwiatów pochłania energię i składniki odżywcze. Nawozy mineralne można podawać w czerwcu, nawozy organiczne w postaci wiórów rogowych lub kompostu zaraz po pojawieniu się pierwszych kwiatów, gdyż trzeba je ponownie rozłożyć. Jeśli róże nawożone organicznie już na początku kwitnienia wykazują wyraźne zapotrzebowanie na składniki odżywcze, należy podać organiczny nawóz płynny, kupiony gotowy lub wykonany samodzielnie z kompostu. Ale i tutaj nie bądź zbyt agresywny (róże też reagują wrażliwie na zbyt dużo „naturalnego azotu”), ale raczej dodaj trochę nawozu później.
W przypadku nawożenia mineralnego część nawozu należy dodać zwykle pod koniec lipca, ponieważ wyczerpał się już zastrzyk składników odżywczych z czerwca. Od końca lipca nie należy już nawozić róż, aby nie wykształciły się nowe pędy, a pędy, które już wyrosły, miały czas dojrzeć aż do zimy.
