Wiśnia (Prunus avium) należy do rodziny róż i jest blisko spokrewniona z innymi owocami pestkowymi, takimi jak śliwka (Prunus domowy), brzoskwinia (Prunus persica), morela (Prunus armeniaca) i oczywiście wiśnia (Prunus cerasus). Jest to uprawiana forma czeremchy drobnoowocowej, która od czasów starożytnych rośnie dziko w Europie, na Bliskim Wschodzie i na Kaukazie. Stare odmiany czereśni potrafią dorastać nawet do 20 metrów wysokości i wykształcić bardzo szerokie korony – nic więc dziwnego, że obecnie chętniej szczepi się je na słabo rosnące podkładki. Nie dotyczy to jednak wiśni kolumnowej, gdyż jest to odmiana szczególnie smukła, nisko rosnąca.
Co to w ogóle jest wiśnia kolumnowa?
Smukła wiśnia kolumnowa nie jest bynajmniej wynalazkiem nowoczesnych i przedsiębiorczych szkółek. Zamiast tego owoce kolumnowe mają wielowiekową tradycję. Zaradni hodowcy wielokrotnie krzyżowali naturalnie wąskie drzewa z wyraźną osią centralną i kilkoma pędami bocznymi, a powstałe potomstwo wybierali pod kątem pożądanych cech, tak że ostatecznie powstały różne odmiany bardzo smukłych i raczej nisko rosnących czereśni. Inną typową cechą tego pokroju wzrostu jest fakt, że kwiaty i owoce rozwijają się bezpośrednio na pniu. Nawet jeśli wygląd wiśni kolumnowej na pierwszy rzut oka wydaje się nieco nietypowy, jest to w dalszym ciągu zupełnie normalna odmiana Prunus avium, która uzyskała ten szczególny pokrój wzrostu dopiero w wyniku selekcji hodowlanej. Prawdziwe wiśnie kolumnowe osiągają wysokość od około dwóch do maksymalnie trzech metrów i zwykle bardzo dobrze nadają się do uprawy w doniczkach.
Zalety wiśni kolumnowej
Zalety stosunkowo niskiej i wąskiej wiśni kolumnowej są oczywiste: te wiśnie rosną również w bardzo małych ogrodach, nawet w ogródku przed domem lub w wystarczająco dużej doniczce na balkonie lub tarasie. Oznacza to, że nawet osoby nie posiadające ogrodu lub posiadające jedynie mały ogródek mogą cieszyć się czereśniami z własnych zbiorów. Prawdziwych wiśni kolumnowych nie trzeba nawet szczególnie mocno przycinać, aby były sztucznie niskie i wąskie: ponieważ drzewa rosną w ten sposób w sposób naturalny, konieczne jest jedynie przycinanie korygujące.
Uwaga – w miejscu, gdzie jest napisane „wiśnia kolumnowa” nie zawsze znajduje się wiśnia kolumnowa
Ale bądź ostrożny przy zakupie, ponieważ „wiśnie filarowe” są często sprzedawane, mimo że są to czereśnie, które normalnie rosną. W najgorszym przypadku przebudzenie może być złe, jeśli drzewo, które powinno pozostać niskie i wąskie, nagle uniesie się w górę i na szerokość - a wzrostowi można zapobiec jedynie poprzez mocne przycinanie. Jednak takie zabiegi przycinające mają zwykle dokładnie odwrotny skutek: przycinane drzewa mają tendencję do ponownego, jeszcze silniejszego kiełkowania. W rezultacie z roku na rok trzeba coraz częściej i radykalnie przycinać tzw. „wiśnię filarową”. Aby temu zapobiec, przed zakupem przyjrzyj się bliżej etykiecie odmiany i wybierz prawdziwą wiśnię kolumnową.
Gatunki i odmiany
Istnieje wiele rodzajów i odmian wiśni kolumnowych, które zazwyczaj dzieli się na owocujące i nie owocujące.
Wiśnie kolumnowe owocujące i nie owocujące
Do wiśni owocujących należą dwa gatunki czereśni (Prunus avium) i wiśnia (Prunus cerasus). O ile czereśnia jest oswojonym potomkiem dzikiej czeremchy, o tyle wiśnia powstała prawdopodobnie w wyniku wielokrotnych skrzyżowań czereśni z krzaczastą wiśnią stepową (Prunus fructicosa). Ogólnie rzecz biorąc, wiśnie są mocniejsze i mniejsze niż wiśnie. Czasami można spotkać również odmiany wiśni japońskiej kwitnącej (Prunus serrulata) uprawiane jako wiśnie kolumnowe, które jednak nie owocują i są zatem wiśniami czysto ozdobnymi.
Samonawozy również preferują zapylenie krzyżowe
Większość wiśni kolumnowych uważa się za samopłodne lub samozapylające, tj. H. W razie potrzeby odmiany te nawożą także kwiaty własnym pyłkiem i w ten sposób wydają potomstwo (czyli owoce). Jednak takie zachowanie nie odpowiada naturalnemu dążeniu do zachowania gatunku, ponieważ wszystkie żywe istoty - w tym wiśnie - dążą do jak najszerszego rozprzestrzeniania swoich genów. Zapylenie krzyżowe przez inną wiśnię gwarantuje zdrowe potomstwo - jak powszechnie wiadomo, chów wsobny prowadzi do wątpliwych właściwości, i to nie tylko w owocach. Dlatego Twoja samozapłodniona wiśnia kolumnowa zawsze będzie starała się unikać samozapłodnienia - co w razie wątpliwości może czasami prowadzić do tego, że w ogóle nie zawiązują owoców.
Te kolumnowe odmiany wiśni są uważane za samopłodne
- „Campanilo” (wiśnia i wiśnia)
- „Klaudia”
- „Sara”
- 'Jachim' (dopuszczenie odmiany tylko od 2013)
- „Stella”
- „Wiktoria”
Wskazówka:
Oczywiście odmiany samopylne również potrzebują pomocy przy zapylaniu. Tę pracę wykonują zwykle pszczoły i trzmiele. Ale jeśli na przykład rzadko można je spotkać na balkonie na 10. piętrze wieżowca, możesz zastosować również tę sztuczkę: weź cienki pędzelek i ręcznie przenieś pyłek z jednego kwiatu na drugi.
Jednak poniższe popularne wiśnie kolumnowe nie są samopłodne
- „Fruttini Garden Bing”
- 'Helene', odmiana zapylacza 'Sylvia'
- 'Syberia', odmiana zapylacza 'Helene'
- „Sylvia”, wiele odmian zapylaczy
Wskazówka:
Wiele odmian wiśni zapyla krzyżowo wiśniami, pod warunkiem, że kwitną w tym samym czasie. Kupując, zwróć uwagę na czas kwitnienia, który często podawany jest w „tygodniach wiśni”. Termin ten oznacza także okres dojrzewania, który w większości regionów przypada na okres od 24 maja do 20 sierpnia.
Cały ten okres jest podzielony na siedem wiśniowych tygodni, przy czym każdy wiśniowy tydzień trwa od 11 do 14 dni. Jednak niektóre szkółki drzew mają nieco inną metodę liczenia, która rozpoczyna się 1 maja i gdzie każdy tydzień wiśni odpowiada dwóm tygodniom kalendarzowym.
Najpopularniejsze wiśnie kolumnowe
W ostatnich latach wyhodowano dużą liczbę nowych, interesujących odmian wiśni kolumnowej. Tutaj zebraliśmy dla Ciebie najpopularniejsze:
„Campanilo”
- słodki i jednocześnie wiśniowy
- Czas dojrzewania w pierwszej połowie lipca
- bardzo duże, ciemnoczerwono-czarne owoce
- Wysokość wzrostu maksymalnie 250 centymetrów
„Klaudia”
- owoce średniej wielkości, czerwonobrązowe z ciemnoczerwonym miąższem
- Czas dojrzewania od trzeciego do czwartego tygodnia wiśni (od połowy lipca)
- Pierwszy plon trzeciego roku
- Wysokość wzrostu maksymalnie 250 centymetrów
„Sara”
- duże, ciemnoczerwone owoce
- Czas dojrzewania od czwartego do piątego tygodnia wiśni (połowa lipca)
- Pierwszy plon często od drugiego roku
- Wzrost maksymalnie 250 centymetrów, szerokość do 80 centymetrów
„Stella”
- ciemnoczerwone, bardzo słodkie owoce
- Okres dojrzewania od końca lipca do początku sierpnia
- Wysokość wzrostu maksymalnie 250 centymetrów
„Wiktoria”
- owoce średniej wielkości, słodko-aromatyczne
- Okres dojrzewania od początku do połowy lipca
- Wysokość wzrostu 220 do 300 centymetrów, szerokość do 50 centymetrów
„Helene”
- duże, jaskrawoczerwone i słodkie owoce
- Okres dojrzewania od początku lipca
- Maksymalna wysokość wzrostu od 200 do 350 centymetrów
„Sylwia”
- duże, jaskrawoczerwone i bardzo słodkie owoce
- Okres dojrzewania od lipca
- Maksymalna wysokość wzrostu od 300 do 350 centymetrów
- Najpopularniejsze wiśnie
„Jachim”
- Zatwierdzanie odmian tylko od 2013
- duże, ciemnoczerwone owoce
- Okres dojrzewania od połowy do końca lipca
- Maksymalna wysokość wzrostu od 200 do 350 centymetrów
„Rubina”
- duże, ciemnoczerwone do czarniawych owoce
- orzeźwiający słodko-kwaśny smak
- Czas żniw od połowy do końca lipca
- samoowocny
- Maksymalna wysokość wzrostu około 250 centymetrów
„Boaz”
- duże, ciemnoczerwone i odporne na pękanie owoce
- Czas żniw od połowy lipca
- Wysokość wzrostu 250 do 350 centymetrów
- bardzo odporny na choroby
- samoowocny
Jak prawidłowo sadzić wiśnię kolumnową
Jak wszystkie czereśnie, wiśnie kolumnowe również potrzebują głębokiej, przepuszczalnej i bogatej w próchnicę gleby, najlepiej piaszczystej i gliniastej, a także lekko wapiennej. Jednak gleby ciężkie, podmokłe nie nadają się do uprawy wiśni. W przeciwieństwie do tradycyjnych drzew owocowych, przycinanie nie jest konieczne. Warto jednak przed sadzeniem umieścić roślinę w wiadrze z wodą na co najmniej godzinę, aby korzenie mogły nasiąknąć – ułatwi to późniejszy wzrost wiśni w nowym miejscu. W przeciwnym razie podczas sadzenia wiśni kolumnowej postępuj w następujący sposób:
- optymalny rozmiar dołka do sadzenia jest dwa razy głębszy i szerszy niż średnica korzenia
- Popraw ubogą glebę dużą ilością próchnicy/kompostu
- Chroń wiśnię kolumnową za pomocą słupka wsporczego przed zniekształceniem i uszkodzeniem przez wiatr
- Wbija się go na głębokość około 30 centymetrów w wykopany dół do sadzenia
- Wypełnij równomiernie dołek do sadzenia i rozpocznij
- Posadź wiśnię kolumnową dokładnie tak głęboko, jak była wcześniej w doniczce
- Lokalizacja może być rozpoznana po ciemnym przebarwieniu szyjki korzenia
- Punkty końcowe powinny zawsze znajdować się na wysokości dłoni nad ziemią
- Uformuj wiadro i kilkakrotnie zalej je wodą
- Przymocuj pień do wspornika za pomocą sztuczek kokosowych, pasków jutowych lub plastikowych pasków
- Formy dystansowe z materiału mocującego
- Owiń linę trzy razy wokół pnia i słupka, a następnie owiń ją zaczynając od pnia
Posadź wiśnię kolumnową w miejscu co najmniej jasnym i częściowo zacienionym; lepsze jest miejsce w pełnym słońcu. Zwłaszcza wczesne odmiany również potrzebują osłoniętego miejsca, które nie będzie narażone na późne przymrozki. Natomiast wiśnie kolumnowe zwykle dobrze rosną w półcieniu i na nieco uboższych glebach.
Sadzenie wiśni kolumnowych w doniczce – na to warto zwrócić uwagę
Ze względu na naturalny, smukły pokrój i niewielką wysokość, wiśnie kolumnowe można bardzo dobrze uprawiać także w odpowiednio dużych pojemnikach. Warto zadbać o to, aby wybrana doniczka nie była ani za duża, ani za mała. Zbyt mała doniczka spowoduje problemy ze wzrostem, natomiast zbyt duża doniczka spowoduje, że drzewo będzie inwestować swoją energię w rozwój korzeni. Idealnie jest, jeśli donica jest około dwa razy głębsza i szersza niż bryła korzeniowa. Idealna donica posiada również na dnie doniczki otwory drenażowe, przez które może odpłynąć nadmiar wody do nawadniania. Jeśli to możliwe, nie stawiaj doniczki w doniczce, ale na drewnianych klockach lub czymś podobnym – dzięki temu wrażliwa na ten temat wiśnia kolumnowa nie „zmoczy nóżek”. Umieść kilka większych kawałków gliny na otworach drenażowych, aby zapobiec zabłoceniu i tym samym uszczelnieniu, a następnie umieść na wierzchu kilka centymetrów ekspandowanej gliny lub małych kamyków jako drenaż. Dopiero wtedy wypełniamy bogate w próchnicę podłoże, w które ostatecznie zostanie posadzona wiśnia. Wsparcie – na przykład poprzez słupek podporowy, przywiązanie go do płotu lub czegoś podobnego – ma sens.
Właściwa pielęgnacja wiśni kolumnowej
Aby wiśnia kolumnowa zachowała zdrowie i dawała duży plon, wymaga odpowiedniej gatunkowo pielęgnacji. Okazy posadzone w ogrodzie powinny
- podlewaj regularnie w porze suchej
- wiosną zaopatrzyć się w kompost lub nawóz potasowy
- Od około połowy lipca nie nawożę już azotem
- nawozić w ogóle niewielką ilością azotu
- i koniec z nawożeniem od dwóch miesięcy przed początkiem zimy
- Sprzyja to dojrzewaniu młodych pędów przed zimą
- Utrzymuj krążek drzewa w czystości poprzez ściółkowanie
- ponieważ wiśnie bez wolnego krążka cierpią z powodu braku wody, składników odżywczych i powietrza
- dlatego nie sadzić wiśni kolumnowych bezpośrednio na trawniku
- Cięcie wiśni kolumnowych po zbiorach
- Przycinanie pozwala zachować kształt i zdrowie drzew
Prawidłowo dbaj o wiśnię kolumnową w doniczce
Naturalnie wiśnie kolumnowe uprawiane w doniczkach wymagają regularnego podlewania i nawożenia – w końcu te drzewa nie potrafią same o siebie zadbać. Należy unikać zarówno przesuszenia podłoża, jak i zbyt dużej wilgoci, nawożenie prowadzimy od pierwszych pędów do mniej więcej początku/połowy sierpnia. Podczas mroźnych zimowych miesięcy drzewko należy chronić przed mrozem za pomocą polaru lub innego odpowiedniego materiału: Korzenie roślin doniczkowych są szczególnie narażone na przymrozki ze względu na małą ilość gleby. Z tego powodu postaw doniczkę na kawałku styropianu lub drewna i przysuń ją do ciepłej ściany domu. Przesadzaj wiśnię kolumnową mniej więcej co dwa do trzech lat lub uzupełnij zużytą ziemię przynajmniej wiosną.
Cięcie
Wiśnie są ogólnie uważane za energiczne i łatwo kiełkują. Wiśnie kolumnowe również nie są pod tym względem wyjątkiem. Z tego powodu dokładne przycinanie należy zawsze przeprowadzać bezpośrednio po zbiorze, co pozwala zachować zdrowie drzewa, a także zapobiega łysieniu od spodu.
- odetnij wszystkie pędy boczne z wyjątkiem dwóch do trzech oczu
- usuń wszystkie chore i słabe pędy
- usuń starsze i silnie zdrewniałe pędy
- przerzedzaj także pędy, które są zbyt blisko siebie lub krzyżują się
- Wytnij przypon z wysokości 100 centymetrów
- to stymuluje silniejszy wzrost boków
- i przeciwdziałać łysieniu
Wskazówka:
Regularnie sprawdzaj drzewo owocowe pod kątem oznak choroby lub inwazji szkodników. Na przykład zwróć uwagę na pojawienie się żywicznej wydzieliny, tzw. Wypływu dziąseł. W takim przypadku musisz działać szybko i szybko usuwać chore drzewa.
Wniosek
Jeśli masz tylko mały ogródek lub chociaż balkon, nie musisz rezygnować ze świeżych wiśni z własnego drzewa. Smukłe wiśnie kolumnowe mogą znaleźć wystarczająco dużo miejsca nawet na najmniejszej przestrzeni, pod warunkiem, że mają wystarczająco dużo słońca i przepuszczalnej, bogatej w próchnicę gleby. Pielęgnacja jest dość nieskomplikowana: drzewo należy podlewać w miesiącach suchych, w okresie wegetacyjnym odpowiednio nawozić - możliwie najmniej azotem i w miarę możliwości materiałami organicznymi, a także przycinać bezpośrednio po zbiorze. Wiele wiśni kolumnowych jest naturalnie samopylnych, tj. H. nie potrzebują drugiego drzewa zapylającego.
