Jako roślina wiecznie zielona, drzewo Bux jest jednym z najpopularniejszych rodzajów krzewów i drzew (żywopłotów) w niemieckich ogrodach. Uprawiana w donicach tworzy dekoracyjną atmosferę na balkonach i tarasach. Jest wszechstronny, ale może szybko stać się wrażliwy, jeśli nie będzie odpowiednio pielęgnowany. Aby zapewnić zdrowy, długotrwały wzrost, należy przestrzegać kilku ważnych zasad podsumowanych przez ekspertów.
Profil
- Nazwa botaniczna: Buxus
- Nazwy zwyczajowe: Buxbaum, Boxbaum
- Rodzaj rośliny: bukszpan
- Rodzina roślin: Rodzina bukszpanu (Buxaceae)
- Występowanie: Europa Południowo-Zachodnia i Środkowa, występuje także w Afryce Północnej i Azji Zachodniej
- Wysokość wzrostu: jako drzewo do ośmiu metrów
- Czas kwitnienia: od kwietnia do czerwca (tylko starsze rośliny)
- Kolor kwiatów: żółtawo-biały
- Kompatybilność z limonką: bardzo dobra
- Lokalizacja: częściowo zacieniona lub słoneczna, bez bezpośredniego światła słonecznego
- Trujący: Tak
Lokalizacja
Przy pierwszym sadzeniu należy zwrócić uwagę na optymalne miejsce, które ma decydujący wpływ na wzrost i długość życia.
Lokalizacja bukszpanu powinna spełniać następujące wymagania:
- Ciepło i jasno, bez bezpośredniego południowego słońca
- Toleruje półcień (jeśli jest za ciemno, zwiększa się ryzyko infekcji grzybiczej)
- Optymalna jest orientacja wschodnia lub zachodnia z porannym i/lub wieczornym słońcem
- Ochrona przed wiatrem
Zmień lokalizację
Buxus nie lubi przeprowadzek ani przesadzania, ponieważ ma trudności z przyzwyczajeniem się do nowego środowiska. Jeśli przeszczepienie lub przeniesienie jest nadal konieczne, przy zmianie lokalizacji należy zachować ostrożność, aby upewnić się, że warunki są w przybliżeniu takie same jak w pierwotnej lokalizacji. Im bardziej podobne są warunki świetlne i glebowe, tym lepiej roślina bukszpanu radzi sobie ze zmianą miejsca.
Tekstura gleby
Aby zapewnić dobre zaopatrzenie w składniki odżywcze i pewne osadzenie się w glebie, musi spełniać pewne warunki:
- Glina lub piasek
- Nie za mokro/nie za sucho
- Przepuszczalna dla wody
- Luźne
- Bogate w składniki odżywcze
- Wapienny
- Wartość pH: od 7 do 8
Podłoże roślinne
Jeśli buk jest uprawiany w doniczce, zamiast zwykłej gleby doniczkowej zaleca się użycie podłoża wysokiej jakości. Powinno to mieć następujące właściwości:
- Sypkie, idealnie wzbogacone perlitem
- Przepuszczalna dla wody
- Bogaty w próchnicę
- Wapienny
- Z gliną lub piaskiem
- Gleba kaktusowa oferuje alternatywę
Najlepszy czas sadzenia/sadzenia
To, kiedy bukszpan należy sadzić lub sadzić w doniczkach, zależy od tego, jak „upakowane” są korzenie:
- Bukowce uprawiane w doniczkach lub pojemnikach: przez cały rok poza okresami przymrozków
- Z bryłą korzeniową: od października do maja
- Odsłonięte korzenie: od października do listopada oraz od lutego do kwietnia
Wskazówka:
Dla bezproblemowego wzrostu i szybkiego rozpoczęcia wzrostu w następnym roku, najlepszym terminem sadzenia jest październik. Tutaj słońce zwykle nadal zapewnia ciepło, co ułatwia bukszpanowi „zadomowienie się”.
Czas przesadzania
Przesadzanie Buxusa jest zwykle konieczne tylko wtedy, gdy doniczka stała się zbyt mała w stosunku do ilości korzeni. Przy zdrowym wzroście dzieje się to co dwa do trzech lat. Najlepszy czas tutaj jest w kwietniu.
Jeśli przesadzenie jest konieczne ze względu na chorobę wymagającą zmiany podłoża, to należy je wykonać w dowolnym momencie. W przypadku przymrozków może zaistnieć potrzeba przesadzenia w cieplejszym miejscu, a następnie w mroźne miesiące należy umieścić roślinę w miejscu chronionym przed mrozem. Jest to jednak zalecane tylko w absolutnie nagłych przypadkach, ponieważ każda zmiana lokalizacji powoduje dodatkowe obciążenie chorego buka.
Sadzenie/Doniczki
Podczas sadzenia i zalewania należy zachować ostrożność, ponieważ rodzina bukszpanu ma wrażliwe korzenie. Poniższe instrukcje opisują krok po kroku, jak należy postępować:
Sadzenie
- Namocz korzeń w wiadrze z wodą na kilka godzin
- Wykop dołek do sadzenia, który jest o około 15 do 20 centymetrów większy niż bryła korzeniowa
- Połóż ziemię do sadzenia na wysokość dwóch centymetrów piaskiem lub żwirem kwarcowym (drenaż zapobiega zalewaniu wodą)
- Ułóż około ośmiu centymetrów gleby wzbogaconej w próchnicę na drenażu
Włóż bukszpan na środek
- W przypadku brył korzeniowych osłonę kulki otwiera się dopiero po posadzeniu, ale nie usuwa się
- W przypadku gołych korzeni usuń wcześniej uszkodzone, wygięte korzenie, a resztę skróć do około 25 centymetrów
- Wzbogać pozostałą wykopaną ziemię kompostem i wypełnij nią dołek do sadzenia
- Szyjkę korzenia należy przykryć ziemią na wysokość 5 centymetrów
- Ubij ziemię i dobrze podlej
Rozstaw sadzenia
- Liczba roślin na metr kwadratowy: od siedmiu do dziewięciu
- Odległość sadzenia: co najmniej 35 centymetrów w zależności od wysokości rośliny
- Odległość sadzenia w celu uzyskania pożądanego wzrostu żywopłotu: od 20 centymetrów do 25 centymetrów
Gulasz
- Wybierz wiadro z otworem drenażowym, aby nadmiar wody mógł odpłynąć
- Wyłóż dno wiadra na wysokość dwóch centymetrów piaskiem kwarcowym, żwirem lub odłamkami ceramiki (zapobiega to gromadzeniu się wody)
- Wypełnij jedną trzecią wiadra podłożem
- Wstaw drzewo Bux na środku
- Uzupełnij podłoże i mocno dociśnij
- Odległość podłoża od krawędzi doniczki: około dwóch centymetrów
- Wlewaj umiarkowanie
- Po dwóch dniach sprawdź, czy podłoże osiadło i w razie potrzeby uzupełnij
Wskazówka:
Umieść spodek pod wiadrem/garnkiem, nadmiar wody może spływać i nie spowoduje nieestetycznych plam na wykładzinach podłogowych na patio lub balkonie. Jednakże wodę należy natychmiast usunąć, aby nie doszło do jej zalania.
Nalewanie
Zasadniczo Buxus nigdy nie powinien być zbyt wilgotny, ale też nigdy zbyt suchy, chociaż lepiej radzi sobie z krótkotrwałą suchością niż z trwałą wilgocią. Gorące letnie temperatury zwiększają zapotrzebowanie na wodę i mogą wymagać codziennego podlewania. Wiosną i jesienią deszcz zwykle pokrywa mniejsze zapotrzebowanie na wodę.
Zimą Buxus jest mało wymagający i podlewanie jest mniej potrzebne, nawet jeśli trzyma się go w pomieszczeniu. Poziom wilgoci powinien być nadal regularnie sprawdzany, aby zapobiec wysychaniu gleby/podłoża.
Ważne jest, aby nie było zalewania. Buxbaum reaguje na to z wyczuciem. To czyni go bardziej podatnym na choroby.
Wskazówka:
Bukszpan należy podlewać wyłącznie bezpośrednio na ziemi i unikać kontaktu liści z wodą do nawadniania. Zwiększa to ryzyko infekcji grzybiczej. Optymalną porą na podlewanie jest poranek, aby mokre liście mogły szybko wyschnąć na słońcu.
Nawozić
Bukszpan jest dość mało wymagający, jeśli chodzi o wymagania odżywcze. Jednak nadal potrzebuje od czasu do czasu małych dawek nawozu, aby zapewnić zdrowy, silny wzrost. Zalecenia dotyczące nawozów są następujące:
- Rozpoczęcie nawożenia: połowa kwietnia
- Rytm nawożenia: co cztery tygodnie
- Koniec nawożenia: koniec lipca
- Dodatkowe nawożenie w okresie zimowania na zewnątrz: We wrześniu specjalnym nawozem potasowym o wysokiej zawartości magnezu i siarki
- Nawóz: Płynny nawóz specjalnie dla drzew Bux, podawany razem z wodą do nawadniania
Cięcie
W zasadzie bukszpanu nie trzeba ciąć. Cięcie jest konieczne, jeśli chcemy zachować określony rozmiar lub kształt. Niezależnie od tego, czy chodzi o żywopłot, zwykłe drzewo czy dobrze uformowany krzew ozdobny, w takich przypadkach konieczne jest regularne przycinanie. Zdrowe, energiczne okazy należy ciąć dwa razy w roku. Jeśli upierasz się przy idealnie prostych liniach, być może będziesz musiał co cztery tygodnie używać nożyczek, aby przywrócić wysokość nowo uformowanym i wystającym liściom i pędom.
Należy wziąć pod uwagę, że każde skaleczenie powoduje obciążenie buksu i zwiększa ryzyko infekcji. Z tych powodów zaleca się unikanie częstego cięcia i ograniczanie się do maksymalnie dwóch razy w roku.
Powinieneś wiedzieć, co następuje na temat przycinania bukszpanu:
- Zgrubne cięcie przeprowadza się na początku maja, zanim rozpocznie się wzrost
- Dokładne cięcie odbywa się po pędach letnich w lipcu/sierpniu
- Najlepszy czas na przycinanie w suche i słoneczne dni
- Używaj wyłącznie ostrych narzędzi tnących, w przeciwnym razie może to spowodować siniaki
- Odetnij stare i wysuszone pędy
- Cięcie zawsze odbywa się od góry do dołu
- Od końca sierpnia nie należy już ciąć
Wyjątek: standardowy bukszpan
Jeśli bukszpan jest uprawiany jako drzewo standardowe, konieczne będzie częstsze wycinanie pędów bocznych na pniu. Dla wzrostu korony korzystne jest szybkie obcięcie nowo pojawiających się pędów bocznych na pniu. Nie tylko zakłócają schludny wygląd, ale także „okradają” liście ze zbyt dużej ilości składników odżywczych, których potrzebuje do silnego, gęstego wzrostu. Dlatego w przypadku standardowych drzewek Bux obowiązuje następująca zasada: pędy boczne zawsze wycinaj bezpośrednio na pniu! Ale i tutaj zakończy się najpóźniej do końca sierpnia, bo standardowy pień bukszpanu również musi przygotować się na zimę.
Zimowanie
Większość odmian bukszpanu jest odporna i może spędzać zimę na świeżym powietrzu, jeśli zostaną podjęte pewne środki ostrożności. Przede wszystkim lokalizacja lub wymagania lokalizacji poszczególnych odmian decydują o tym, czy należy spodziewać się uszkodzeń mrozowych. Na przykład najpopularniejszy bukszpan (Buxus Sempervirens) nie toleruje pełnego słońca i lodowatych przeciągów w zimie. Z drugiej strony miłośnicy słońca, tacy jak „Blue Heinz”, tolerują mroźną zimową bryzę i dobrze radzą sobie w słonecznym miejscu. Zasadniczo należy zauważyć, że odporne bukszpany nie muszą w najgorszym przypadku spodziewać się zagrażających życiu uszkodzeń mrozowych.
Zimowanie kontenera
Okazy uprawiane w doniczce są znacznie bardziej wrażliwe niż posadzony bukszpan. Zwłaszcza stojąc na tarasie, przymrozki wnikają bezpośrednio w korzenie. Lodowate wiatry dodatkowo chłodzą podłoże. Korzenie są zatem zdane na łaskę zimowego chłodu. Dlatego należy podjąć tutaj środki ostrożności, aby buk doniczkowy dobrze przetrwał zimę:
- Połóż warstwę izolacyjną ze styropianu, drewna lub grubej tektury pomiędzy podłożem a dnem wiadra
- Pamiętaj, aby umieścić roślinę doniczkową na ścianie domu lub pod gęstym żywopłotem, osłoniętym od wiatru
- W żadnym wypadku nie podlewać, gdy jest mroźno
- Nie usuwaj zamarzniętych części rośliny – pamiętaj, aby poczekać do następnej wiosny
- W ekstremalnie ujemnych temperaturach przykryj wiadro jutą – przykryj Buxus runem roślinnym
- Przykryj powierzchnię podłoża słomą, patyczkami lub liśćmi
Zimowanie bez mrozu
Jeśli Buxbaum ma spędzić zimę w pomieszczeniu o temperaturze pokojowej, podczas zimowego odpoczynku należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:
- Wsadzić przed pierwszymi przymrozkami
- Częściowo zacienione miejsce jest optymalne
- Optymalna jest niska temperatura od 15 stopni Celsjusza do 20 stopni Celsjusza
- Należy unikać zimnych przeciągów i suchego powietrza grzewczego
- Podlewaj mało, nie tnij i nie nawoź
- Od kwietnia można go ponownie wystawić na zewnątrz
Rozmnażanie
Buxus łatwo rozmnaża się przez sadzonki. Nie zaleca się siewu, gdyż jest on długotrwały i trudny.
Przy rozmnażaniu sadzonek należy przestrzegać następujących szczegółów:
- Najlepszy czas na rozmnażanie: środek i koniec lata
- Weź świeże pędy rośliny matecznej o długości co najmniej dziesięciu centymetrów
- Odetnij co najmniej pięć centymetrów dolnych pasków kory i dolnych liści, z wyjątkiem trzech par liści
- Skróć końcówkę strzału o jedną trzecią
- Wypełnij dołek lub skrzynkę do sadzenia ziemią doniczkową i wciśnij w nią sadzonkę
- Miejsce do rozmnażania na zewnątrz: zacienione i osłonięte od wiatru
- Lokalizacja skrzynki/doniczki: częściowo zacienione, bez suchego powietrza grzewczego, preferuje poranne lub wieczorne słońce
- Podlewaj umiarkowanie po podłączeniu do gleby
- Nałóż półprzezroczystą folię na wycięcie
- Otwieraj folię co dwa dni, aby przewietrzyć i nawilżyć glebę
- Usuń folię, gdy pojawią się pierwsze nowe liście
- Następnie przeszczep ze skrzynki rozmnożeniowej do normalnego podłoża lub gleby ogrodowej
Wskazówka:
Nie należy wycinać sadzonek z rośliny matecznej w celu rozmnażania, lecz raczej je odrywać.
Choroby
Stare odmiany bukszpanu są znacznie bardziej podatne na choroby niż nowsze odmiany. Problemy dla bukszpanu mogą jednak powodować zwłaszcza grzyby. Jeśli będą zbyt zatłoczone lub zbyt wilgotne, wywoła to chorobę grzybiczą. Ale choroby grzybowe są zwykle łatwe do opanowania. Zwykle wystarczy obfite przycinanie i oczywiście optymalna pielęgnacja, w tym odpowiedni wybór miejsca.
Typowe choroby to:
Krab bukszpanu (Volutelle buxi)
Rak bukszpanu zwykle atakuje tylko pojedyncze rośliny. Nie ma rozprzestrzeniania się na sąsiednie rośliny.
Chorobę można rozpoznać po:
- Tworzenie plam od żółtego do zielonego
- Suszone liście i zwiększona ilość ściółki
- Różowe zarodniki na spodniej stronie liści
- Pęknięcia na korze
Walka
Zwykle pomaga obfite wycinanie dotkniętych części rośliny. Jeśli infekcja jest silna, można zastosować środek grzybobójczy. Podczas późniejszej pielęgnacji należy unikać cięcia lub przenoszenia/przesadzania przez kolejne sześć miesięcy, aby nie narażać Buxusa na dodatkowy stres.
Więdnięcie skrzynkowe (Fusarium buxicola)
Ten patogen grzybowy atakuje głównie osłabione bukowce. Rozprzestrzenia się głównie na liściach i pędach. Przybierają skórzasty wygląd, brązowieją i wysychają. Ciemnobrązowe powłoki zarodników w kształcie kropek rozszerzają się.
Walka
W tym przypadku ważne jest szybkie wyleczenie choroby, zanim uszkodzenia roślin staną się zbyt rozległe i/lub patogen rozprzestrzeni się na sąsiednie rośliny. Konsekwentne przycinanie jest najskuteczniejszą metodą zwalczania grzyba. Jeśli dotknięty buk dobrze się zregenerował, należy go w sumie skrócić o jedną trzecią. W ten sposób staje się bardziej wytrzymały i odporny na więdnięcie skrzynkowe.
Rdza bukszpanu (Puccinia buxi)
Grzyb Puccinia buxi atakuje Buxus sempervirens głównie w starszym wieku lub jako roślina osłabiona. Choroba objawia się przede wszystkim w następujący sposób:
- Brązowawy, łukowaty garb na liściach
- Białe plamy tworzą się na spodniej stronie liści
- Około dwa milimetry duże krosty rdzy po obu stronach liścia
Walka
Wycinanie dużych obszarów dotkniętych części roślin zwykle nie wystarcza. Dodatkowo zaleca się zastosowanie środka grzybobójczego (fungicydu) w celu całkowitego zabicia grzyba.
Szkodniki
Drzewa bukszpanowe są popularne nie tylko wśród miłośników roślin, ale szkodniki lubią także rośliny ozdobne. Przede wszystkim ćma bukszpanowa.
Ćma bukszpanowa
Oznaki świdra bukszpanowego mogą być:
- Zjedzone liście
- Tworzenie sieci, zwykle wewnątrz roślin
- Rozprzestrzenianie się zielono-czarnych gąsienic, głównie na liściach
Walka
Świercznik bukszpanowy jest dość łatwy do zwalczania metodami przyjaznymi dla środowiska, więc nie trzeba używać toksycznych produktów.
Myjka wysokociśnieniowa
- Jeśli spryskasz buks od góry do dołu myjką wysokociśnieniową, gąsienice spadną
- Pod krzak/drzewo podłóż folię, aby lepiej było zbierać spadające gąsienice
- Zawsze przechylaj folię pod kątem, aby gąsienice nie zostały zmyte z folii
- Następnie wyrzuć folię i gąsienice do śmieci domowych i kontynuuj pielęgnację jak zwykle
Leczenie neemami
Produkty w sprayu i proszku Neem do mieszania z wodą są dostępne w wyspecjalizowanych sklepach. Jest to biologiczny, przyjazny dla środowiska środek, który powoduje uduszenie narządów oddechowych ćmy bukszpanowej poprzez ich sklejanie.
