Hortensje to jedna z najpopularniejszych roślin ogrodowych ze względu na soczystą kolorystykę i stosunkowo mało wymagający charakter. Ale nie tylko ich pielęgnacja jest nieskomplikowana i dlatego możliwa nawet dla niedoświadczonych początkujących, rozmnażanie hortensji przez sadzonki i donice jest również łatwe dzięki poniższym instrukcjom i uwieńczone sukcesem w jak najkrótszym czasie.
Łatwa w pielęgnacji, ale bogata w kwiaty i piękno – hortensja to jedna z najbardziej wdzięcznych roślin nie tylko dla początkujących ogrodników hobbystycznych. Dlatego nierzadko pojawia się chęć rozmnażania szczególnie pięknych okazów hortensji. Przy odpowiednim podejściu jest to możliwe zarówno poprzez sadzonki, jak i kontrolowane tworzenie obciążników. Stosowanie się do poniższych instrukcji nie wymaga ani doświadczenia, ani zielonego kciuka, ani dużego wysiłku.
Rozmnażanie przez sadzonki główkowe
W przypadku rozmnażania hortensji przez najlepsze sadzonki kluczowy jest odpowiedni czas. Idealny czas to środek lata, około lipca. Procedura jest wówczas następująca:
- Do rozmnażania hortensji należy wybierać pędy o długości co najmniej 5 do 15 cm. Nie powinny mieć pąków ani kwiatów, ale powinny mieć dobre liście.
- Cięcie wykonuje się za pomocą noży lub nożyczek, które powinny być ostre i świeżo oczyszczone. Miejsce cięcia musi znajdować się około 5 cm poniżej węzła liścia i być ustawione pod kątem.
- Aby korzenie mogły jak najszybciej uformować się na sadzonkach, należy zmniejszyć powierzchnię liścia. W tym celu usuwa się najniższe liście, a szczególnie duże liście przecina się na pół.
- Następnie najniżej pocięte powierzchnie zwilża się środkiem ukorzeniającym, który jest dostępny w postaci płynnej lub proszku. Środek ten nie jest absolutnie konieczny, ale przyspiesza wzrost korzeni.
- Tak przygotowane sadzonki hortensji wykorzystuje się do uprawy lub siewu gleby. W tym celu, w zależności od ich długości, wprowadza się je na głębokość co najmniej pięciu centymetrów w podłoże lub tak, aby nad ziemią widoczna była tylko około połowa pędu.
- Gleba jest całkowicie nawilżona, a donicę można umieścić w szklarni lub przykryć przezroczystą folią.
- Miejsce powinno być jasne, ale nie wystawione na palące słońce. Ponadto temperatura powinna wynosić od 18 do 26 °C.
Przez pierwsze cztery tygodnie podłoże musi być stale wilgotne, ale nie może być mokre. Aby zmniejszyć ryzyko powstania pleśni, należy zdejmować pokrywę i wietrzyć ją codziennie przez pół godziny do godziny. Istnieją dwa sposoby sprawdzenia, czy rootowanie się powiodło. Jeśli po cięciu hortensji wypuszczą nowe pędy, obecne są korzenie. Jeśli przy lekkim pociągnięciu sadzonki wyczuwają opór, oznacza to, że są one również połączone z podłożem za pomocą korzeni. Oczywiście, że delikatniej jest poczekać na nowe pędy.
Jeśli są korzenie, pokrywę można zdjąć. Podłoże nie musi już być stale wilgotne. Zmiany te nie powinny jednak następować nagle, lecz stopniowo.
Wskazówka:
Siewki Hyrtensia zwykle ukorzeniają się w ciągu trzech do czterech tygodni. Dlatego też pierwszą kontrolę pomyślnego rozmnażania należy przeprowadzić najwcześniej po miesiącu.
Sadzonki w wodzie
Ukorzenianie sadzonek hortensji w wodzie jest możliwe, ale przy tej metodzie rozmnażania ryzyko pojawienia się pleśni jest dość wysokie. Między innymi z tego powodu skuteczność ukorzeniania sadzonek w wodzie jest stosunkowo niska. Dlatego ta metoda nie jest zalecana.
Obciążniki formy
Drugim sposobem kontrolowanego rozmnażania hortensji jest tworzenie obciążników. W tym celu poszczególne gałęzie, możliwie długie i mocne, a jednocześnie elastyczne, są ostrożnie dociskane do podłoża. Podobnie jak sadzonki, nie powinny one mieć pąków ani kwiatów, ale powinny mieć kilka par liści. Poniższe instrukcje pomogą Ci rozmnożyć hortensję:
- Wygięta w dół gałąź jest obciążana kamieniem jak najbliżej rośliny matecznej. Należy to zrobić tak, aby czubek pędu wystawał daleko poniżej kamienia.
- Podłoże jest wilgotne, ale unika się zalania gleby.
- Po trzech tygodniach można podnieść kamień i sprawdzić ciężarek, który nadal jest połączony z rośliną mateczną, pod kątem nowo powstałych korzeni. Jeśli nie widać jeszcze żadnych korzeni, kamień ostrożnie umieszcza się z powrotem w wybranym miejscu.
- Jeśli ciężarek wypuścił już korzenie i pozostaje w ziemi bez obciążenia, można go oddzielić od rośliny matecznej. Wymaga to ostrego i zdezynfekowanego narzędzia tnącego. Cięcie wykonuje się pomiędzy rośliną mateczną a obszarem świeżo ukorzenionym.
- Następnie ostrożnie wykopuje się ciężarek, upewniając się, że ani młode korzenie, ani dorosłej hortensji nie zostały uszkodzone.
- Zdobyty i wykopany w ten sposób obciążnik można posadzić bezpośrednio w wybranym miejscu w ogrodzie lub najpierw przenieść do donicy.
W ciągu pierwszych kilku tygodni po przeprowadzce należy dobrze nawilżyć doniczkę z młodą hortensją, ale nie wolno jej również pozostawiać mokrej. Jeśli wypuści nowe liście, podlewanie można ograniczać powoli i stopniowo.
Pierwsze zimowanie
Czy to sadzonki, czy donice – młode hortensje są nadal dość wrażliwe na mróz w przeciwieństwie do starszych roślin. Dlatego też pierwszą zimę powinny spędzić w chłodzie, ale nie w temperaturach poniżej zera. Dlatego zimowanie w pomieszczeniach zamkniętych ma sens. Idealna jest temperatura 5, ale nie wyższa niż 10°C. Kwatery zimowe mogą być jasne lub ciemne, ponieważ hortensja i tak traci wszystkie liście, niekoniecznie potrzebuje światła.
Jeśli nie ma na to miejsca, hortensje należy rozmnażać i sadzić na zewnątrz możliwie najwcześniej latem. Dzięki temu będziesz miał wystarczająco dużo czasu na przygotowanie się do zimnej pory roku. Niemniej jednak należy nadal stosować zabezpieczenia zimowe. Może składać się ze słomy, chrustu i runa ogrodowego. Przydaje się również gruba warstwa ściółki pod młodą hortensją. Jednakże ochrona zimowa nie może całkowicie szczelnie zamykać rośliny. Folia jest zatem wyjątkowo niekorzystna.
Jeśli młoda hortensja rośnie w doniczce, może zimować także na zewnątrz. Donica musi być jednak odpowiednio duża i odpowiednio izolowana. Zaleca się ustawienie wiadra na płytach styropianowych, aby zapobiec przedostawaniu się szronu do gruntu. Dodatkowo wokół pojemnika można owinąć koce, maty lub kilka warstw polaru ogrodowego, a następnie związać je u góry. Ponadto wiadro należy ustawić w osłoniętym miejscu, tak aby nie było narażone na działanie zimnego wiatru, deszczu ze śniegiem itp.
Wniosek
Rozmnażanie hortensji przez sadzonki i donice jest niezwykle łatwe, jeśli przestrzega się kilku prostych zasad. Jeśli zwracasz uwagę na higienę i masz trochę cierpliwości, możesz bezpiecznie obejść się bez zielonego kciuka i zamiast tego cieszyć się pierwszymi sukcesami w bardzo krótkim czasie.
- Do rozmnażania z sadzonek potrzebny jest miękki, jednoroczny pęd bez kwiatów i pąków.
- Najlepszym czasem na to jest czerwiec lub lipiec. Ścięte pędy są następnie cięte na części z 1 parą liści na górze i jedną na dole.
- Dolne liście są następnie całkowicie usuwane, górne można przeciąć na pół, aby zaoszczędzić miejsce.
- Przygotowane w ten sposób sadzonki najlepiej zanurzyć na chwilę w specjalnym proszku ukorzeniającym (sprzyja to wzrostowi korzeni)
- i następnie umieścić w doniczce lub misce z ziemią doniczkową. Jeśli to konieczne, możesz zmieszać je z odrobiną piasku.
- Najlepiej mieć je kilka centymetrów głębokości, żeby były stabilne. Następnie należy zwilżyć glebę i umieścić w cieniu.
Ważne: brak bezpośredniego światła słonecznego! W przeciwnym razie pod maską gromadziłoby się ciepło. Każdy, kto „buduje” wokół niej rodzaj szklarni – można to zrobić także przy użyciu przezroczystej folii – tworzy lepszy klimat. Jednakże folię tę należy regularnie wentylować, aby uniknąć pleśni. W sytuacji awaryjnej możesz nawet użyć słoika do wekowania. Gleba powinna być zawsze wilgotna.
- Gdy sadzonki zaczną się ukorzenić, możesz umieścić je pojedynczo w doniczce i pozostawić w cieniu.
- Przydaje się do tego również mała szklarnia lub folia przykrywająca.
- Jednakże pierwszej zimy nie należy wystawiać delikatnych młodych roślin na zewnątrz, ponieważ na tym etapie są one nadal bardzo wrażliwe na zimno.
- Więc lepiej umieścić go w chłodnym, jasnym, ale niezamarzającym miejscu w domu. Następna zima na świeżym powietrzu to zwykle kolejny problem.
