Lilia klubowa nie ma może najładniejszej nazwy, ale często wielobarwny odcień jej liści przyciąga wzrok. Czerwony, żółty lub w paski, wnosi świeżą skórkę do zielonych roślin i egzotyczny akcent. Ponieważ kordylina, jak nazywa się także lilia klubowa, pochodzi z tropikalnych lasów deszczowych i jest to wyraźnie widoczne. Jednak ze względu na swoje pochodzenie wymaga również pewnego poziomu skoordynowanej opieki.
Odmiany
Kordyline zasadniczo dzieli się na dwie grupy, mianowicie lilie klubowe ciepłe i zimne. Różnią się lokalizacją i wymaganiami pielęgnacyjnymi, dlatego ważne jest wyraźne rozróżnienie. Do ciepłych lilii klubowych zaliczają się Cordyline terminalis i Cordyline fruticosa. Cordyline indivisia i Cordyline australis to najbardziej znane lilie klubowe typu cold house.
Lokalizacja
Obie grupy lilii klubowych wymagają stanowisk słonecznych lub częściowo zacienionych. Ale nie powinni znosić palącego południowego słońca. Jednak im bardziej kolorowe są liście, tym jaśniejsze powinno być miejsce. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła, tracą swój dekoracyjny odcień.
Poza jasnością każda grupa Cordyline preferuje inne warunki w miejscu przebywania. Odmiany ciepłe, domowe wolą trzymać w pomieszczeniach zamkniętych. Tutaj potrzebujesz wysokiej wilgotności przez cały rok i tylko niewielkich wahań temperatury około 20 °C. Odmiany zimnochronne są tutaj bardziej wytrzymałe. Od późnej wiosny do wczesnej jesieni pozostawia się je na zewnątrz, a zimą przechowuje się je w chłodnym miejscu. Dobrze radzą sobie również z normalną wilgotnością powietrza od 40% do 60% i dlatego wymagają mniej pielęgnacji.
Wskazówka:
Lilie klubowe w ciepłym domu najlepiej przechowywać w łazience lub kuchni, gdzie i tak panuje wyższa wilgotność.
Podłoże
Lilia klubowa potrzebuje luźnego podłoża, dobrze przepuszczalnego dla wody i zawierającego niewielką ilość wapna. Dobrze nadaje się mieszanka specjalnej ziemi doniczkowej i włókna kokosowego. Alternatywnie można go również stosować w hydroponice.
Wskazówka:
Aby zapewnić bezpieczny odpływ wody, na dnie garnka należy umieścić warstwę drenażową, np. z łamanej gliny lub grubego żwiru.
Nalewanie
Ponieważ lilia klubowa pochodzi z tropikalnych lasów deszczowych, ma duże zapotrzebowanie na wodę i wilgoć. Dlatego podłoże musi być zawsze wilgotne, ale nie może być stale mokre. Im wyższa temperatura, tym więcej wody potrzeba. Oprócz podlewania Cordyline, przynajmniej przedstawiciele grupy ciepłych domów, wymaga wysokiej wilgotności. Jeśli roślina znajduje się w kuchni lub łazience, opryskiwanie rzadko jest konieczne. Inaczej sytuacja wygląda w pomieszczeniach przeważnie suchych, takich jak salon czy gabinet. Latem i gdy powietrze jest ciepłe, sprayu należy używać codziennie lub przynajmniej kilka razy w tygodniu. Do podlewania i opryskiwania należy używać wyłącznie wody o niskiej zawartości wapna. Idealna jest miękka, przefiltrowana lub nieświeża woda z kranu, a także woda deszczowa.
Nawozić
Lilia klubowa potrzebuje regularnych dawek nawozu. Tutaj znowu widać wyraźną różnicę pomiędzy obiema grupami. Kochająca ciepło Cordyline otrzymuje co miesiąc kompletny nawóz płynny przez cały rok. K althaus Cordyline jest znacznie bardziej oszczędny. Otrzymuje nawóz od marca do sierpnia, także co cztery tygodnie.
Mieszanie
Lilia klubowa nie potrzebuje odpadów, ale też nie obraża się. Ma to jednak zastosowanie tylko wtedy, gdy skrócenie nie jest nadmierne. Cordyline można zatem skrócić, jeśli zajmuje zbyt dużo miejsca. Polega to na cięciu bezpośrednio na pniu. Po cięciu roślina zwykle ponownie wypuszcza pędy rozgałęzione, czyli w kilku miejscach. Dzięki ukierunkowanym interwencjom można stworzyć niezwykłe formy wzrostu.
Rozmnażanie
Najskuteczniejszym i jednocześnie najłatwiejszym sposobem rozmnażania jest kiełkowanie nasion i ukorzenianie się sadzonek łodygowych.
W celu rozmnażania lilii klubowej przez nasiona zaleca się następującą procedurę:
- Nasiona moczy się w letniej wodzie przez jeden dzień.
- Do uprawy przygotowuje się mieszaninę równych części ziemi doniczkowej i włókna kokosowego lub piasku.
- Wstępnie spęczniałe nasiona są lekko wciskane w mieszaninę podłoża i tylko cienko przysypywane ziemią.
- Po podlaniu doniczkę przykrywamy przezroczystą folią lub szybą, aby utrzymać jak najbardziej równomierną wilgotność.
- Doniczkę przenosi się do ciepłego, jasnego miejsca. Do szybkiego i zdrowego kiełkowania niezbędna jest temperatura około 25°C.
Nawet w optymalnych warunkach kiełkowanie trwa co najmniej miesiąc. Rozmnażanie lilii klubowej przez cięcie łodygi zapewnia nieco szybszy sukces. W tym celu odcina się górną część pnia o długości od 10 do 20 cm, łącznie z koroną liści. Powierzchnię styku należy pozostawić do wyschnięcia na jedną do dwóch godzin przed umieszczeniem sadzonek w opisanej powyżej mieszance gleby. Tutaj jest podlewane i, podobnie jak nasiona, utrzymywane w cieple i wilgoci.
Wskazówka:
Aby zapewnić odpowiednią temperaturę przez cały czas, idealnym rozwiązaniem jest hodowla w ogrzewanej szklarni wewnętrznej.
Zimowanie
Podobnie jak w przypadku lokalizacji i pielęgnacji, istnieje wyraźna różnica między obiema grupami lilii klubowych, jeśli chodzi o zimowanie. Przedstawiciele ciepłego kordyliny domowej nie wymagają szczególnej opieki w okresie zimowym i pozostają na swoim zwykłym miejscu. Jedynie efekt suszenia nagrzanego powietrza należy kompensować, kilka razy w tygodniu opryskując roślinę natryskiem. Typy domów chłodniczych oferują tutaj nieco więcej swobody. Można je zimować w normalnej temperaturze pokojowej lub w chłodnym, około 10°C. W każdym razie potrzebujesz jasnego miejsca i nadal musisz je podlewać. Jednakże podłoże może lekko przesychać pomiędzy podlewaniami.
Typowe błędy pielęgnacyjne, szkodniki i choroby
Najbardziej typowe błędy w pielęgnacji to zbyt ciemne miejsce i zbyt niska wilgotność. Jeśli nie ma światła, kolorowe liście zmieniają kolor na zielony. Zielone liście natomiast żółkną. Z jednej strony zbyt niska wilgotność może prowadzić do wysychania końcówek liści, z drugiej strony sprawia, że lilia klubowa jest bardziej podatna na szkodniki. Należą do nich:
- Owady łuskowe
- Pająki
- Wełnowce
Bez względu na szkodniki, częste opryski zapobiegają ich występowaniu. Jednocześnie zwiększenie wilgotności może zabić irytujące owady. Aby to zrobić, roślinę myje się i pakuje do torby, gdy jest jeszcze mokra. Aby uniknąć pleśni, worek wietrz się najpóźniej co dwa do trzech dni. Jeśli to konieczne, ponownie weź prysznic i zabieg powtarzaj, aż na lilii klubowej nie będzie już szkodników. Jeśli chodzi o choroby, najczęstsze to infekcje grzybicze spowodowane zbyt wilgotnym podłożem.
Często zadawane pytania
Czy lilia klubowa jest trująca?
Lilia klubowa nie jest trująca, ale też nie całkowicie nieszkodliwa. Ponieważ ich liście są ostre i spiczaste, stwarzają ryzyko zranienia, zwłaszcza małych dzieci i zwierząt domowych.
Dlaczego lilia klubowa traci swój wzór?
Podobnie jak jasne kolory, wzory liści również zanikają, jeśli otrzymują zbyt mało światła słonecznego. Zmiana lokalizacji może szybko pomóc.
Co powinieneś wiedzieć w skrócie
Lilia klubowa pochodzi pierwotnie z Nowej Zelandii. Istnieje około 20 różnych odmian, niektóre z dość kolorowymi liśćmi. Cordyline australis ma zielone liście. W swojej ojczyźnie rośliny dorastają do wysokości kilku metrów, ale w doniczce pozostają raczej małe. Lilie klubowe nie są spokrewnione z liliami ani palmami. Agawy są ich najbliższymi krewnymi. Lilie klubowe są tak samo oszczędne jak te, wytrzymałe i łatwe w pielęgnacji.
Wskazówka:
Rośliny idealnie nadają się do użytku na zewnątrz, zarówno na tarasie, balkonie, jak i patio. Jednakże nie są mrozoodporne.
Lokalizacja
- Lilia klubowa najlepiej rośnie w słonecznym i jasnym miejscu przez cały rok.
- Jeśli wystawisz je na zewnątrz, musisz powoli przyzwyczajać się do słońca, w przeciwnym razie możesz się poparzyć.
- Cordyline australis jest również zadowolona z częściowo zacienionego miejsca, bez bezpośredniego światła słonecznego.
- Szczególnie lilie klubowe z kolorowymi liśćmi potrzebują dużo światła, aby mogły się rozwijać kolorowe liście.
Podłoże do sadzenia
- Podłoże do sadzenia powinno być przepuszczalne. Możesz użyć zwykłej ziemi doniczkowej lub ziemi do kaktusów. Dobry drenaż jest ważny.
- Możesz wymieszać pod ziemią piasek rzeczny, perlit lub skałę wulkaniczną, aby podłoże dla roślin było ładne, luźne i przepuszczalne.
- Przesadzanie odbywa się mniej więcej co 3–4 lata.
Opieka
- Kulkę roślinną Cordyline australis należy utrzymywać równomiernie wilgotną. W żadnym wypadku nie może być mokra, może to spowodować zgniliznę korzeni.
- Wysuszenie piłki pomiędzy podlewaniami jest tolerowane raz lub dwa razy, ale nie powinno być regułą.
- W fazie wzrostu podlewamy obficie, zimą tylko umiarkowanie. Bryła korzeniowa nie powinna wyschnąć.
- Najlepiej używać wody niezawierającej wapnia.
- Lilia klubowa lubi od czasu do czasu, raz w tygodniu, zostać spryskana wodą demineralizowaną. Uwielbia wysoką wilgotność.
Nawozić
- Do nawożenia należy stosować dostępny w handlu płynny nawóz do roślin zielonych, ale tylko w połowie stężenia.
- Nawożenie przeprowadzamy co 4 tygodnie od kwietnia do września.
Zimowanie
- Lilię klubową najlepiej zimować przy świetle i temperaturze około 5–10°C. Im chłodniejsza jest roślina, tym mniej trzeba ją podlewać.
- Możesz je także przezimować w ciepłym salonie. Ale zwykle kończy się to inwazją szkodników.
- Chłodniejsza zima jest lepsza.
Kup
- Lilię klubową można kupić już za 20 euro w rozmiarze od 60 do 80 cm.
- W tym przedziale cenowym dostępne są również Cordyline australis „Red Star”.
- Okazy, które mają już naprawdę wysoki pień, są oczywiście znacznie droższe.
