Jeżówka z rodziny stokrotek jest również oferowana pod nazwą botaniczną Echinacea. Nazwa ta pochodzi od starożytnego greckiego słowa oznaczającego jeżowca i prawdopodobnie odnosi się do kolczastych liści sieczki.
Jeżówka pochodzi ze wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej. Echinacea obejmuje następujące odmiany:
- żółta jeżówka
- jeżówka fioletowa
- szorstka jeżówka
- jeżówka wąskolistna
Istnieją inne jeżówki, niektóre nawet zasłynęły w medycynie i są tutaj wykorzystywane do produkcji leków na ból gardła, kaszel i zapalenie migdałków. Znane były już w medycynie naturalnej wśród Indian w Ameryce Północnej, a dziś odzyskały swoje miejsce dzięki odzyskanej sławie tego typu zabiegów leczniczych. Kiedy jeżówkę sadzi się w ogrodzie, dzieje się to oczywiście przede wszystkim ze względu na jej wygląd. Tutaj roślina świeci różnymi kolorami i różną wysokością, która może dorastać do 120 cm wysokości.
Lokalizacja jeżówki (Echinacea)
W rodzimej Ameryce jeżówka występuje głównie w ciepłych regionach. Indiana, Michigan i Illinois to tylko niektóre z nich. Tutaj występuje głównie w otwartych lasach, ale czasami występuje na skalistym terenie lub na preriach. Szczególnie dobrze rozwija się w pobliżu dróg wodnych i na wysokościach od 10 do 400 metrów.
W ogrodzie jeżówka to bylina, która wygląda trochę jak stokrotka i dlatego często jest sadzona w ogrodach przydomowych. Wraz z powszechnie tam spotykanymi bylinami, ostróżkami, floksami czy hortensjami, jeżówka wygląda bardzo pięknie w każdej możliwej odmianie i kolorze. Można ją również bardzo dobrze sadzić z trawami ozdobnymi, ziołami czy lawendą, a także z ostem kulistym lub floksem. To nie tylko pokazuje, jak różnorodny jest kapelusz przeciwsłoneczny ze względu na jego wygląd, ale także daje wyobrażenie o jego popularności. Pod warunkiem, że ma słoneczne stanowisko, można ją uprawiać na różne sposoby. Kilka pięknych odmian, które kwitną od lipca do września:
- Echinacea koralowo-czerwona wypełniona „Rafa Koralowa”, wysokość 70-80 cm
- Echinacea pomarańczowo-żółta „Miotacz płomieni”, wysokość 90-100 cm
- Echinacea biała „Pachnący Anioł”, wysokość 80-100 cm
- Echinacea żółta „jeżówka żółta”, wysokość 50-65 cm
Ze względu na przyciągające wzrok główki kwiatowe, echinacea jest oczywiście szczególnie popularna wśród pszczół, trzmieli i motyli. Dlatego można go spotkać przede wszystkim w ogrodach obsadzonych naturalnie. Niemniej jednak nie możesz przegapić okazji, aby odciąć część łodyg i umieścić je w bukiecie kwiatów lub jako jedyny element przyciągający wzrok w wazonie. Jest to bardzo możliwe, ponieważ roślina nie więdnie natychmiast po cięciu, jak to ma miejsce w przypadku innych bylin.
Pielęgnacja i rozmnażanie jeżówki
Jeśli chcesz wzbogacić swój ogród rośliną jeżówki, można ją również wysiać, ale zwykle przychodzi do ogrodu jako mała młoda roślina w doniczce. Dostępna jest w specjalistycznych sklepach ogrodniczych, a jej sadzenie powinno odbywać się w okresie od września do listopada. Oczywiście powinieneś wybrać miejsce częściowo zacienione lub słoneczne, ponieważ takie jest jego naturalne upodobanie. Im więcej słońca znajdzie się na swoim miejscu, tym więcej kwiatów wytworzy roślina. Niemniej jednak jest oszczędny, jeśli chodzi o zużycie wody. Jeśli w ogrodzie rośnie jeżówka, można ją również rozmnażać, dzieląc bryły korzeniowe. W ten sam sposób może on również, że tak powiem, przenosić się z jednego ogrodu do drugiego. Należy to jednak robić tylko co cztery lub pięć lat, aby w międzyczasie jeżówka mogła się zregenerować. Jest to także czas, w którym produkcja kwiatów ogólnie maleje.
Wiosną jeżówkę należy przygotować na kolejny sezon wegetacyjny. W zamian dostaje porcję kompostu jako nawóz. Jeśli chcesz, możesz w tym czasie przyciąć roślinę, zdecydowanie zaleca się to zrobić po kwitnieniu. Stymuluje to dalszy wzrost kwiatów. Kapelusz przeciwsłoneczny nie wymaga żadnych specjalnych środków ochronnych na zimę. Jest mrozoodporna i można ją pozostawić na miejscu, ale należy ją przyciąć do gruntu.
Szczególnie popularna jest jeżówka czerwona, zwana także jeżówką fioletową. Zachwyca dużymi fioletowymi płatkami, które osadzone są na łodygach o wysokości około 120 cm. Te jasne kwiaty pojawiają się od sierpnia do jesieni, gdzie uzupełniają jesienny grządek i ogród, dopasowując kolory liści.
Wskazówka:
Jeżówka to roślina kiełkująca na zimno, którą można wysiewać również zimą.
Inwazja szkodników na jeżówkach
Nawet jeśli jeżówka jest silną rośliną i niełatwo ją zaatakować przez szkodniki, jest bezsilna wobec jednego: preferują ją ślimaki nagie. Działają one głównie na młode rośliny lub wiosną w postaci świeżych pędów. Dlatego zaleca się ogólną ostrożność i zastosowanie odpowiednich środków. Oprócz ślimaków może wystąpić mączniak prawdziwy, ale może on ujawnić się dopiero pod koniec kwitnienia i na tym etapie jest to jedynie wada wizualna. W tym momencie nie może zaszkodzić samej roślinie. Wielu ogrodników odkryło, że ich echinacea szczególnie lubi przyciągać norniki. Dlatego należy zwrócić tutaj szczególną uwagę.
Co warto wiedzieć o jeżówce w skrócie
Jeżówka (Echinacea i Rudbeckia fulgida) należy do dużej rodziny astrowatych. Do członków rodziny zaliczają się zarówno rośliny ozdobne, jak i lecznicze, co jednoznacznie odzwierciedla nazwę naukową. Kiedy mówimy o jeżówce leczniczej, mamy na myśli echinaceę. Jednak obaj członkowie rodziny są cenieni jako kochające akcenty kolorystyczne w ogrodach ze względu na ich kolorowy i długotrwały okres kwitnienia. Kwiat jeżówki jest porównywalny z kwiatem stokrotki. Tylko podstawa kosza pośrodku ma kształt stożka, natomiast podstawa stokrotki jest płaska. Wokół niego ułożone są mocno kolorowe płatki, których barwa może wahać się od żółtej, poprzez wzory, aż do ciemnoróżowego.
Jeżówka jako roślina lecznicza
Działanie lecznicze echinacei jest szerokie i wiele osób przysięga, że echinacea jest domowym lekarstwem na przeziębienie. Mówi się, że jest niezwykle pomocny w walce z przeziębieniami i grypą. Ponieważ znamy jego działanie lecznicze, zaleca się również przyjmowanie echinacei jako środek zapobiegawczy w porze zimnej i deszczowej. Medycyna konwencjonalna jednak częściowo zaprzecza działaniu leczniczemu. Apteki i drogerie oferują odpowiednie postacie dawkowania. Jednak echinacea potrafi jeszcze więcej, pomaga także przy drobnych oparzeniach i wspomaga ogólne właściwości lecznicze. Jego działanie przeciwzapalne i stymulacja mechanizmów obronnych organizmu sprawiają, że nadaje się również do szybkiego gojenia ropni.
Pielęgnacja jeżówki
- W ogrodach przydomowych, w tym także moich, jeżówka woli rosnąć na słońcu, w kwietniku zwróconym na południe.
- Uwielbia bezpośrednie światło słoneczne, dobrze rośnie także w półcieniu, ale nie tak bujnie.
- Kwiaty osiągają wysokość od 30 do 60 cm, a przy regularnej pielęgnacji (podlewanie i przycinanie przekwitłych) kwitną kolorowo przez całe lato aż do jesieni.
- Jeżówka rozmnaża się poprzez podziemne rozłogi, dlatego należy zawsze uważać, aby nie zaczęła się rozmnażać.
- Jednak jego siła wzrostu nie jest tak trwała jak w przypadku melisy czy mięty pieprzowej.
Efekt jeżówki
Starożytna roślina lecznicza Echinacea jest i była szczególnie ceniona przez Indian w Ameryce Północnej. Ta grupa etniczna zawsze stosowała tę roślinę leczniczą przy typowych przeziębieniach, takich jak ból gardła, zapalenie migdałków, kaszel itp. Dziś korzystamy z dostępnych w sklepach produktów z echinacei dostępnych bez recepty lub korzystamy z własnej rośliny leczniczej z ogrodu. Można wykorzystać wszystkie części rośliny znajdujące się nad ziemią. Albo suszysz echinaceę i zaparzasz ją w herbacie, albo wyciśnij echinaceę i użyj soku. Jednak kobiety w ciąży i osoby cierpiące na alergie powinny stosować echinaceę jako środek ostrożności, ponieważ nie zbadano jeszcze jej toksycznego działania.
