Liście drzewa Judasza w kształcie serca, o długości od 6 do 12 cm, pojawiają się, zanim wykiełkują. Są one w kolorze niebiesko-zielonym na górnej stronie i mają szaro-zielony spód. Jesienią liście przebarwiają się na kolor ochry, przechodząc w pomarańczowożółty. W kwietniu roślinę zdobią różowe, delikatnie pachnące kwiaty zebrane w grona. Niektóre z nich wyrastają bezpośrednio z pnia na wieloletnim drewnie (kwitnienie łodygi), co jest uważane za osobliwość botaniczną. Kwiatostany są ułożone w kształcie grona i składają się tylko z 3 do 6 kwiatów.
Owoce drzewa Judasza powstają z kwiatu i pojawiają się w postaci brązowych, wydłużonych strąków, które często zwisają aż do wiosny. Mają około 5 do 6 cm wielkości. Gładka kora drzewa ma kolor szary do szarozielonego i z wiekiem zmienia kolor na ciemnobrązowy. Gałęzie są błyszczące i mają kolor ciemnobrązowy.
Gatunek
Drzewo Judasza występuje w różnych gatunkach, które charakteryzują się różnymi kolorami kwiatów. Na przykład oprócz różowych kwiatów występują również czyste białe kwiaty. Najbardziej znane gatunki to:
- Chińskie drzewo Judasza, które jest dość odporne na mróz
- Kanadyjskie drzewo Judasza, które jest bardzo mocne i ma czerwonawe liście
- Alba, której kwiaty są białe
- Pospolite drzewo Judasza, które w młodym wieku jest bardzo wrażliwe na mróz
Rozmiar i wzrost
Roślina używana jako drzewo ozdobne osiąga wysokość od 4 do 8 metrów, w rzadkich przypadkach nawet większą. Na szerokość drzewo osiąga wymiary od około 4 do 6 metrów. Z wiekiem tworzy rozłożystą koronę o luźnej strukturze. Roślina przyrasta około 30 do 50 cm rocznie i dlatego należy do drzew rosnących normalnie.
Użycie
Oprócz kwiatów łodygowych, kwiaty mają jeszcze jedną specjalną cechę. Mają słodko-kwaśny smak i są jadalne. Często wykorzystuje się je zwłaszcza do sałatek. Owoce są również jadalne, ale mają niezwykły smak. Drewno drzewa Judasza uważane jest za szczególnie twarde i charakteryzujące się dużym słojem. Dlatego używa się go jako drewna fornirowego.
Lokalizacja
To wielopniowe małe drzewo uwielbia bardzo słoneczne i ciepłe warunki, dlatego powinno być sadzone w miejscu osłoniętym od wiatru. Drzewo Judasza woli siedzieć na raczej suchej, przepuszczalnej dla wody i wapiennej glebie gliniastej. Drzewo jest bardzo odporne na suszę. Jest odporna na temperatury do minus 16°C, chociaż młode drzewa powinny być chronione przez kilka pierwszych zim, jeśli rosną w zimnych obszarach. Roślina ma wszechstronne zastosowanie i idealnie nadaje się do zazieleniania ogrodzeń czy elewacji. Ponieważ jest bardzo łatwa w pielęgnacji, często jest używana do nasadzeń w parkach, w strefach dla pieszych lub w ogrodach przed domem. Jednak w niektórych miejscach drzewo tworzy przedłużenia korzeni, przez które może uszkodzić wykładzinę podłogową nawet w odległości wielu metrów. Drzewo Judasza można uprawiać na kratce, podobnie jak rośliny pnące i nadaje się jako roślina samotna lub jako roślina w grupach.
Cięcie i rozmnażanie
Przycinanie jest rzadko konieczne i powinno być wykonywane wyłącznie na gołych, uszkodzonych lub chorych gałęziach. Cięcie negatywnie wpływa na malowniczy wzrost drzewa Judasza. Drzewo rozmnaża się przez sadzonki lub nasiona, co jest bardzo trudne. Dlatego jest to zarezerwowane dla specjalistów.
Dalsze instrukcje dotyczące pielęgnacji:
- Czas sadzenia: co najwyżej wiosna
- Przygotowanie gleby: w przypadku ciężkich gleb należy dodać trochę ziemi doniczkowej
- Nawożenie: nie jest konieczne, jeśli miejsce jest odpowiednie, w wiadrze co 14 dni
- Podlewanie: podlewać umiarkowanie, gleba nigdy nie powinna całkowicie wyschnąć
- Zimowanie: Rośliny doniczkowe należy przechowywać w jasnych i chronionych przed mrozem pomieszczeniach
Choroby i szkodniki
Drzewo Judasza jest bardzo odporne na choroby. Jest to jednak jedno z drzew najbardziej dotkniętych więdnięciem werticiliozy. Choroba staje się zauważalna, gdy liście zwiędną pomimo wystarczającego zaopatrzenia w wodę. Najpierw zamierają niektóre pędy, potem gałęzie, a po pewnym czasie obumiera całe drzewo. Jeśli kora zostanie zeskrobana blisko ziemi, widoczne będą brązowe przewody wodociągowe. To pewny znak więdnięcia werticiliozy. Patogenami są szkodliwe grzyby, które mogą zatykać rury wodociągowe drzewa. W przypadku zarażenia tą chorobą gałęzie należy przyciąć do zdrowego drewna. Jednak drzewo Judasza nie ma szczególnie dużych szans po porażeniu. Agenci kontrolujący tu nie pomagają.
Jeśli roślina padła ofiarą choroby, rozsądne może być wyrzucenie drzewa wraz z korzeniami i całą ziemią do kosza. Patogeny mogą z łatwością przetrwać w glebie przez wiele lat i rozprzestrzeniać się na inne rośliny. Aby temu zapobiec należy optymalnie utrzymywać warunki uprawy i nie niszczyć korzeni.
Oprócz tej choroby mogą również wystąpić podobne objawy z mniej niebezpieczną przyczyną. Często jest to bardziej nieszkodliwa choroba grzybicza lub nieprawidłowe warunki hodowli. Jednak w przypadku tych problemów rury wodociągowe nie są zatkane, co ułatwia rozróżnienie. Aby temu zaradzić, opadłe liście należy usunąć z ziemi. Martwe gałęzie należy również natychmiast całkowicie usunąć. Porażone pędy należy przyciąć na głębokość ok. 50 cm w zdrowe drewno. W tym przypadku ważne jest również nawożenie drzewa Judasza. Cięcie należy wykonywać przy suchej i w miarę możliwości słonecznej pogodzie, aby styki szybko się zamykały.
Co powinieneś wiedzieć w skrócie
Wspaniałe drzewo Judasza jest przyjemnie widoczne wczesną wiosną dzięki blaskowi kwiatów. Jest bardzo mało wymagająca i dzięki swoim stosunkowo niewielkim rozmiarom nadaje się również do małych ogrodów. Ponieważ prawie nie trzeba go przycinać, wymaga niewielkiej pielęgnacji i jest odpowiedni zarówno dla początkujących, jak i profesjonalistów w ogrodnictwie.
Nazwa drzewa ma swoje korzenie w historii biblijnej i tutaj z Judaszem, zdrajcą Jezusa. Mówi się, że powiesił się na takim drzewie. Ponadto okrągłe liście mają upamiętniać srebrniki, które Judasz otrzymał za swoją zdradę. Ludzie, którzy są solidni w Biblii, będą wiedzieć, o czym mówimy. Wszyscy inni mogą dowiedzieć się więcej, jeśli są zainteresowani.
- Rodzaj drzewa Judas obejmuje sześć gatunków występujących w Europie, na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Północnej, zwłaszcza w Nowym Meksyku.
- Drzewo Judasza osiąga wysokość do dziesięciu metrów i preferuje także wysokość poniżej czterystu metrów.
- Jeśli chodzi o glebę, drzewo Judasza nie jest bardzo zniszczone. Dobrze radzi sobie na glebach wapiennych lub kamienistych.
- Rośnie w rzadkich lasach i gdziekolwiek indziej.
- Drzewo Judasza ma liście jasnozielone, a w słońcu połyskują nawet lekko srebrzyście. Ułożone są naprzemiennie i mają podstawowy kształt w kształcie nerki. Liście mogą mieć długość do dwunastu centymetrów.
- Owoce drzewa Judasza przypominają długie strąki grochu, są to długie strąki, które początkowo są delikatnie zielone, a następnie brązowieją.
Aby przejść do kwiatów drzewa, konieczna jest najpierw definicja, a mianowicie kaulifloria. Kalafior odnosi się do kwiatów łodygi rośliny. Cecha ta występuje zwłaszcza u roślin tropikalnych, oznacza to, że kwiaty wyrastają ze starszych części łodygi. Szczególnie pięknie wygląda, gdy pień kwitnie. W Europie jest bardzo niewiele drzew przeznaczonych do tego celu, ale jednym z nielicznych jest drzewo Judasza, które można znaleźć w wielu ogrodach tutaj jako drzewo ozdobne.
- Kwiaty pojawiają się przed liśćmi, są różowe do fioletowych i pojawiają się w gronach na gałązkach, na grubych gałęziach, a także, jak wspomniano, na pniu.
- Ułożone są w krótkie grona jak kwiaty motyli i cieszą serce ogrodnika, zwłaszcza gdy kwitną tam, gdzie nikt się ich nie spodziewa, czyli na pniu.
