Najczęstszą przyczyną chorób wawrzynu prawdziwego są błędy pielęgnacyjne. Często temperatury nie są optymalne dla zdrowego wzrostu drzewa. Częściej winne jest nieprawidłowe zachowanie podczas podlewania. Jeśli więc liść laurowy stanie się brązowy, powinieneś najpierw przyjrzeć się korzeniom, aby sprawdzić, czy nie są bardzo suche, czy zbyt mokre. Jeśli tak nie jest, poszukaj szkodników, które zwykle znajdują się na spodniej stronie liści lub w ich kątach. W większości przypadków przyczyna jest już oczywista.
Szkody spowodowane suszą
Chociaż dobrze ugruntowane drzewa laurowe tolerują okazjonalną suszę, nie należy z nią przesadzać. W fazie wzrostu, a także w gorące letnie dni drzewo musi mieć zapewnioną odpowiednią ilość wody. Jeżeli tak nie jest, roślina chroni się, wykluczając w pierwszej kolejności pędy najbardziej oddalone od korzenia od źródła wody, aby zachować pozostałą część.
Szkody spowodowane suszą są często przyczyną brązowych liści na wawrzynku nie tylko latem, ale szczególnie zimą. Wbrew oczekiwaniom, gdy części rośliny brązowieją, często nie ma to nic wspólnego z zimnem, a raczej z brakiem wody. Ponieważ ziemia może zamarznąć w temperaturach poniżej zera stopni, wawrzyn nie jest w stanie wchłonąć wilgoci. Nie wymaga to silnych mrozów, wystarczą nawet długie okresy tuż poniżej zera, aby uniemożliwić zaopatrzenie w wodę.
Ponadto niektórzy ogrodnicy hobbystyczni zapominają o wystarczającym podlewaniu roślin zimą. Ponieważ jednak prawdziwy laur zachowuje swoje liście przez cały rok, możliwe jest, że przy niskich temperaturach i nasłonecznieniu wystąpi duża różnica temperatur pomiędzy (zamrożoną) kulą a liśćmi nagrzanymi przez słońce.
- Pamiętaj o umieszczeniu rośliny w zimowiskach już od pierwszych przymrozków
- alternatywnie umieść go w lekko zacienionym miejscu (chroń przed południowym słońcem)
- pozostaw początkowo brązowe liście i pędy na drzewie
- przycinaj ponownie na wiosnę
- Konsekwentnie sprawdzaj wilgotność beli (latem i zimą)
Jeżeli górna warstwa podłoża już przeschła, należy ponownie przeprowadzić podlewanie: latem penetrujące, zimą powstrzymujące. Upewnij się, że nadmiar wody może łatwo odpłynąć i po podlaniu usuń wodę ze spodka, aby uniknąć zalegania wody.
Podmoknięcie wody
Jeśli wawrzyn przyprawowy zostanie umieszczony w wysokiej doniczce, z której woda nie może odpłynąć, gleba jest ogólnie zbyt ciężka lub po prostu jest podlewana zbyt często i za dużo, może wystąpić nasiąknięcie wodą. Stan, którego roślina śródziemnomorska nie toleruje dobrze. Chociaż podłoże powinno być zawsze lekko wilgotne, szczególnie w fazie wzrostu, ogólnie rzecz biorąc, lepiej jest utrzymywać roślinę nieco suchszą niż zbyt wilgotną.
Jeśli zimą liście brązowieją, jest to zazwyczaj znak, że ilość wody jest zbyt duża. W kwaterach zimowych (około 5 stopni) drzewo laurowe nie potrzebuje szczególnie wysokiego poziomu wilgoci. Zwykle wystarczy podlewanie raz w tygodniu.
Jeśli prawdziwy laur zbrązowieje i zamiera, należy najpierw sprawdzić podłoże pod kątem wilgoci. Jeśli jest bardzo sucho, należy je częściej podlewać. Jeśli jest bardzo mokro i już pachnie lekko zgnilizną, musisz działać szybko.
- Wyjmij bryłę korzeniową z puli
- usuń jak najwięcej podłoża
- wytnij wszystkie martwe i zgniłe korzenie
- do zdrowej tkanki
- Pozostaw do wyschnięcia na gazecie na kilka godzin
- włóż do świeżego podłoża
Podczas przesadzania pamiętaj o natychmiastowym wypełnieniu grubą warstwą materiału drenażowego, aby drzewo laurowe nie zamoczyło się ponownie w przyszłości. Podłoże powinno mieć bardzo dużą zawartość piasku; najlepsze będą gleby dla roślin cytrusowych, podłoża dla roślin śródziemnomorskich, wysokiej jakości ziemia dla roślin doniczkowych lub mieszanka 30% piasku, gliny i odrobiny próchnicznej gleby dla roślin zielonych.
Wskazówka:
Lepiej używać glinianych pojemników i umieszczać doniczkę na małych nóżkach doniczki lub alternatywnie na kamieniach, aby woda mogła lepiej odpływać.
Obrażenia od mrozu
Wiele roślin doniczkowych cierpi zimą. Drzewo laurowe nie jest wyjątkiem. Ponieważ roślina nie jest wystarczająco mrozoodporna, powinna przenieść się do chłodnych i jasnych zimowisk już od pierwszych przymrozków, które zwykle występują około listopada. Optymalna temperatura zimowania wynosi od 5 do 10 stopni. Jeśli jednak przeniesiesz prawdziwy laur zbyt późno lub nawet zostawisz go na zewnątrz na zimę, musisz spodziewać się uszkodzeń rośliny przez mróz lub suszę. Brązowe, suche liście wyraźnie pokazują, że drzewo cierpiało.
- Zbadaj dokładnie roślinę
- Jeśli tylko liście są brązowe, wystarczy lekkie przycięcie
- suche pędy również należy obciąć
- przycięcie soczystego drewna
- Jeśli wszystkie gałęzie (i pień) są brązowe i suche w środku, rośliny nie da się już uratować
- przesadzanie po przycięciu
- Podłoże: dobra ziemia doniczkowa lub bogata w próchnicę gleba dla roślin cytrusowych
- gleba powinna być dobrze przepuszczalna dla wody i lekko próchniczna
Ostrożnie podlewaj przycięte i przesadzone drzewo laurowe i nigdy nie wystawiaj go na zimno na zewnątrz. Najlepiej poszukaj dla niej bardzo jasnego i chłodnego, ale niezamarzniętego miejsca. Bez problemu zimuje w jasnej piwnicy lub garażu. Jeśli nie masz możliwości zimowania rośliny w chłodnym miejscu, możesz ją również umieścić w najchłodniejszym pomieszczeniu w domu. Jednakże w temperaturach powyżej 10 stopni wystarczające warunki oświetleniowe powinna zapewnić lampa roślinna.
Nadmierne nawożenie
Ponieważ wawrzyn prawdziwy reaguje bardzo wrażliwie na wysokie stężenie soli w glebie, najlepiej jest go nawozić długotrwałym nawozem organicznym. Niebieskie ziarno, duże ilości płynnych nawozów itp. prowadzą do śmierci liści i pędów w bardzo krótkim czasie. W takim przypadku krzew można jeszcze uratować, jeśli podejmiesz szybkie działania.
- Wyjmij roślinę z doniczki i usuń jak najwięcej podłoża
- pierwszy ręcznie
- wypłucz pozostałą ziemię za pomocą dyszy węża ogrodowego
- pozostaw do wyschnięcia na kilka godzin
- Przenieś na świeże podłoże wysokiej jakości
- lekko podlewaj
- najpierw umieść to w małym shaderze
Jeśli bryła jest już mocno ukorzeniona i nie można całkowicie usunąć ziemi, pomocne może być umieszczenie bryły korzeniowej w wiadrze lub wannie ze świeżą wodą (o temperaturze pokojowej). Sole są zwykle bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie i można je wypłukać. Pozostaw roślinę w wodzie na około pięć minut, od czasu do czasu podnosząc kulkę, aby zapewnić lepsze wymieszanie.
Następnie pozwól, aby korzenie dobrze ociekły. Procedurę tę powtarza się około trzykrotnie w celu rozpuszczenia wszelkich pozostałych stałych składników nadmiaru nawozu. Następnie laur można przesadzić do świeżego podłoża.
Złe cięcie
Brązowe krawędzie liści często pojawiają się kilka dni po cięciu. Wawrzyn przyprawowy reaguje na uszkodzenie liści wysychaniem na stykach. W zasadzie nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia rośliny, po prostu nie wygląda to szczególnie ładnie. Aby naprawić uszkodzenie, nie należy odcinać tych brązowych obszarów, ponieważ spowoduje to jedynie ponowne obumarcie tkanki znajdującej się pod nimi.
- konieczne odnowienie środków cięcia
- nie przecinaj liści
- zawsze tnij tuż nad podstawą liścia
- skróć w ten sposób wszystkie dotknięte pędy
Szkodniki
Oprócz wspomnianych powyżej uszkodzeń i błędów pielęgnacyjnych związanych z pogodą, drzewo laurowe jest czasami ofiarą szkodników, które występują głównie w ciepłych zimowych kwartałach. Należą do nich:
Owady łuskowe
Owady łuskowate to pasożyty żywiące się sokami roślinnymi. W tym celu wysysają komórki przede wszystkim z tkanek miękkich i młodych. Samo to znacznie osłabia prawdziwy laur. Ponadto zwierzęta wydzielają toksyny, które powodują przebarwienia liści i śmierć tkanek. Owady łuskowe mają owalną lub okrągłą tarczę w kolorze jasnobrązowym. Występują na świeżych, niezdrewniałych łodygach i liściach.
Są to zwykle samice, które przyczepiają się do rośliny za pomocą tak zwanego kolca ssącego. Wychowują swoje potomstwo (do 2000 młodych) pod tarczą, która składa się z lakieru i wosku. Larw nie widać gołym okiem, ale rozprzestrzeniają się po całej roślinie, wysysają jej soki i wydalają słodkie odchody, co następnie prowadzi do powstania sadzy.
Objawy:
- Zaburzenia wzrostu
- Śmierć tkanki
- brązowe liście
- Powstanie spadzi i mączniaka sadzy
Walka
Jeśli wawrzyn zwyczajny zostanie zaatakowany przez łuski, należy go pilnie odizolować od innych roślin, w przeciwnym razie istnieje ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się zwierząt. Zwalczanie roślin, które przeniosły się już do swoich letnich kwater na zewnątrz, jest łatwiejsze niż z roślinami do zimowisk.
- wytnij chore pędy
- Wytrzyj owady łuskowate wacikiem nasączonym alkoholem
- luźno utknięte zwierzęta za pomocą cienkiej szczoteczki (zębowej)
- Umyj całą roślinę ciepłym roztworem miękkiego mydła (1 litr wody i 1 łyżka miękkiego mydła)
- następnie spryskaj mieszaniną parafiny i oleju rzepakowego
- alternatywnie użyj olejku neem
- Powtórz procedurę po 10–14 dniach (następne pokolenie)
- naturalni wrogowie: biedronki i pasożytnicze osy
- podlewanie nawozem pokrzywowym
- spryskaj świeże pędy mieszaniną parafiny i oleju rzepakowego
- Spryskaj roślinę doniczkową wodą i umieść ją w przezroczystej plastikowej torbie
- odłożyć w cień na dwa tygodnie
Wskazówka:
Jeśli do zwalczania szkodników użyjesz pestycydów, przez kilka następnych tygodni i miesięcy nie będziesz mógł zbierać liści do spożycia.
Zapobieganie
Ponieważ łuski zazwyczaj atakują tylko osłabione rośliny i preferują określone warunki życia, zaleca się kilka podstawowych środków zapobiegawczych.
- fajne zimowe kwatery (około 5 stopni)
- jak najwięcej światła
- nie używaj nawozów azotowych
- spryskaj od czasu do czasu, gdy wilgotność jest niska
Wełnowce
Wełnowce są blisko spokrewnione z łuskami. Zamiast typowych osłon, pasożyty te chronią się woskiem, który wytwarzają w specjalnych gruczołach. Same zwierzęta na drzewie laurowym są zwykle trudne do rozpoznania. Charakterystyczną cechą inwazji wełnowców jest cienka, biaława sieć. Te nici woskowe okrywają zwierzęta i chronią je przed wysychaniem i słońcem. Niestety także na większość pestycydów. Niektóre gatunki składają jaja, inne rodzą żywe potomstwo. Wełnowce wydalają duże ilości spadzi, dlatego mrówki chronią je przed naturalnymi wrogami na wolności. Wełnowiec cytrusowy często występuje na roślinach doniczkowych. Wszy ssą liście i jednocześnie wydalają toksyny.
Objawy
- Inwazja zwykle rozpoczyna się w kątach liści
- Na pędach i liściach widać białą, przypominającą bawełnę pajęczynę
- Liście zwijają się i brązowieją
- tworzą lepkie krople spadzi
- dodatkowa inwazja pleśnią sadzową (czarny osad)
Walka
Pierwszym krokiem w walce ze szkodnikami jest zawsze zapobieganie ich dalszemu rozprzestrzenianiu się. Więc oddziel chory laur od innych roślin.
- obficie wycinaj dotknięte i chore części roślin
- Umyj całą roślinę roztworem miękkiego mydła (1 łyżka miękkiego mydła/litr wody)
- spryskaj olejem parafinowym
- następnie umieścić w przezroczystej torbie (zacienionej) na 2 tygodnie
- upewnij się, że w zimowych pomieszczeniach jest chłodniej
- alternatywnie: przy dobrej pogodzie wystawiaj rośliny doniczkowe na zewnątrz
- naturalni wrogowie: biedronki, larwy koronkowate, pasożytnicze osy, bzygi
Zapobieganie
Inwazji szkodników można zapobiec, utrzymując optymalną lokalizację (lato i zima) i odpowiednią pielęgnację. Silne, zdrowe drzewa laurowe są bardzo rzadko atakowane przez szkodniki.
- Wysiew nasturcji na powierzchni gleby
- Opryskiwanie herbatą ze skrzypu polnego w celu wzmocnienia rośliny
- unikaj nawozów bogatych w azot
- spryskaj młode pędy olejem parafinowym/białym zimą i wiosną
Należy chronić laur przed mrówkami przez cały rok, ponieważ te dosłownie hodują wełnowce i chronią je przed naturalnymi wrogami.
Wniosek
Ogólnie rzecz biorąc, wawrzyn przyprawowy jest dość silną rośliną, która rzadko choruje. Wysokie stężenie olejków eterycznych w samych liściach dobrze chroni drzewo przed większością powszechnych szkodników. Zwykle to błędy pielęgnacyjne osłabiają prawdziwy wawrzyn i powodują jego obumieranie. W większości przypadków zakład można uratować dzięki szybkiej interwencji i ukierunkowanym środkom zaradczym.
