Rabarbar lub Rheum barbarum, jak nazywa się go w terminologii botanicznej, jest warzywem łodygowym i uprawą trwałą. Jeśli jest dobrze pielęgnowany, może z łatwością spędzić całą dekadę w tym samym miejscu, a nawet zwiększyć plony. Pod warunkiem uwzględnienia kilku kluczowych punktów, jeśli chodzi o kulturę. Dotyczy to również ścinków po żniwach.
Żniwa
Rabarbar można zbierać bardzo wcześnie, ale nie na długo. Tradycyjnie sezon zbiorów kończy się 24 czerwca. Kolejną oznaką zakończenia zbiorów jest powstawanie kwiatów. Powodem tego nie jest to, że jest zakorzeniony w tradycji, ale to, że zawartość kwasu szczawiowego znacznie wzrasta później. Choć zjawisko to występuje także w innych warzywach i owocach, spożywane w dużych ilościach jest szkodliwe dla zdrowia.
Oprócz limitu czasu przy zbiorze rabarbaru należy wziąć pod uwagę jeszcze jedną kwestię: wielkość zbiorów. Należy zebrać od jednej do maksymalnie dwóch trzecich łodyg. W przeciwnym razie roślina zostanie zbytnio osłabiona. Liście oraz górne i dolne końce łodyg można odciąć i pozostawić bezpośrednio na grządce lub wsypać do gleby. Służą jako naturalny zielony nawóz dla rabarbaru i zmniejszają wysiłek związany z dodawaniem dodatkowych składników odżywczych.
Wskazówka:
Podczas zbioru łodyg nie należy odcinać, lecz skręcać.
Nawożenie
Aby rabarbar mógł dawać wysokie plony i łatwo radził sobie z cięciem, potrzebuje odpowiednich składników odżywczych. Jako żeruje ciężko, i tak powinien być dobrze nawożony. Jeśli jednak ma być zbierany regularnie, należy ponownie zwiększyć ilość nawozu.
Doświadczenie pokazuje, że około trzech do pięciu litrów dojrzałego kompostu należy zmieszać z około 100 gramami wiórów rogowych na metr kwadratowy i wmieszać powierzchniowo w glebę wokół rabarbaru w podłożu. Odżywkę tę dodaje się przy pierwszym pędzie w roku, czyli około marca. W tym celu rośliny należy obficie podlać, aby nawóz mógł być równomiernie rozprowadzony.
Dalsze nawożenie następuje po zakończeniu żniw w czerwcu. Zalecane środki zaradcze to:
- Nawóz roślinny
- Nawóz roślinny
- Kompost
- liście i pozostałości łodyg rabarbaru
Łodygi kwiatowe
Kiedy rabarbar tworzy łodygi kwiatowe, zużywa do tego dużo siły. Roślina nie wkłada swojej energii w rezerwy niezbędne do zimowania i tym samym w wytwarzanie nowych plonów, ale w reprodukcję. Można i należy to przerwać, jeśli nie można uzyskać nasion. W tym celu łodygi kwiatowe są wykręcane lub wycinane. W celu ochrony rezerw zakładu działanie należy przeprowadzić możliwie najwcześniej.
Mieszanie
Jak już wspomniano, nie należy zbierać całego rabarbaru, aby nie zmniejszyć zbytnio zapasów roślin. Z tego właśnie powodu nie zaleca się cięcia bezpośrednio po zbiorze. Niestety, nadal powszechną praktyką jest obcinanie wszystkich pędów znajdujących się blisko ziemi, gdy tylko nie można ich już zebrać.
Jednak łagodniejsze dla rośliny i korzystniejsze dla następnych zbiorów jest nie skracanie wciąż zielonych, żywotnych pędów. Usuwane są tylko zwiędłe i martwe pędy. Zabieg ten można przeprowadzić wczesną wiosną lub jesienią. Nieco bezpieczniejsze jest cięcie rabarbaru jesienią. Oznacza to, że nowe pędy nie są uszkodzone. W styczniu lub lutym nadal można usuwać martwe liście i łodygi rabarbaru.
Wskazówka:
Pręty należy w miarę możliwości odkręcić, a nie przyciąć. W ten sposób na roślinie nie pozostają żadne pozostałości, które mogłyby później gnić lub pleśnieć.
Wdrożenie
Rabarbar może pozostać w tym samym miejscu przez około dziesięć lat. Jest to dość nietypowe w przypadku ciężkiego podajnika, ale przy odpowiednim nawożeniu z pewnością jest to możliwe. Należy wówczas przenieść ją lub w nowym miejscu wyhodować nową roślinę. Ponownie liście i łodygi mogą pozostać bezpośrednio na grządce lub zostać włączone do gleby, aby szybciej rozprowadzać składniki odżywcze. Przeniesienie może nastąpić przed pączkowaniem wiosną lub jesienią.
Jeśli przestrzeń w łóżku jest ograniczona, rozwiązaniem może być łóżko podwyższone. Tutaj wystarczy całkowicie zmienić glebę lub przynajmniej górne warstwy, aby móc ponownie posadzić rabarbar w tym samym miejscu lub w innym ciężkim doniczce.
Choroby
Rabarbar to silna roślina, która rzadko ulega chorobom. Może jednak wystąpić choroba plamistości liści i tzw. choroba mozaikowa. Plamy na liściach to brązowawe przebarwienia z żółtawymi lub czerwonawymi krawędziami. Zwykle wystarczy odciąć dotknięte liście. Rabarbar nadal można zbierać.
Choroba mozaikowa jest inna, ponieważ jest infekcją wirusową, która może atakować także inne rośliny. Objawia się następującymi objawami:
- liczne plamy na liściach, jasno lub ciemnozielone
- żółtawe przebarwienia, przypominające mozaikę
- brązowe krawędzie liści
- wybrzuszenia, martwe obszary
Choroby mozaikowej nie da się wyleczyć, a samo wycinanie rabarbaru nie wystarczy. Dlatego dotknięte rośliny należy usunąć i zniszczyć. Ponadto przez co najmniej pięć lat nie należy sadzić rabarbaru w odpowiednim miejscu. Czynniki ryzyka wprowadzenia i rozprzestrzeniania się choroby mozaikowej obejmują:
- Inwazja mszyc
- Rośliny z niebezpiecznych źródeł, na przykład od sąsiada z ogrodu
- zbyt mała odległość od innych roślin, zwłaszcza drzew owocowych
Chorze mozaikowej można zapobiegać poprzez dobrze wybrane miejsce, kontrolę i kontrolę mszyc oraz stosowanie certyfikowanego materiału do sadzenia.
Wniosek
Rabarbar to roślina łatwa w uprawie, która nie wymaga żadnych ozdób - należy ją jednak oczyścić z martwych części. Jeśli zabieg ten będzie przeprowadzany regularnie, a pielęgnacja będzie skoordynowana, warzywa na łodygach będą mogły dawać dobre plony przez dziesięć lat.
