Ze względu na swój wygląd i stosunkowo niską cenę, panele wielokątne są często stosowane na zewnątrz. Jednak podczas układania paneli należy wziąć pod uwagę pewne czynniki.
Panele wielokątne
Te płyty to w zasadzie fragmenty kamienia naturalnego, takie jak:
- Baz alt
- Granit
- gnejs
- Wapień
- Marmur
- Porfir
- Kwartcyt
- Piaskowiec
- Łupek
Istnieje również duży wybór płyt kamiennych pod względem koloru i faktury. To samo z kształtem. Ponieważ są to fragmenty, można znaleźć płyty kwadratowe lub prawie prostokątne, a także elementy ośmiokątne w szerokiej gamie rozmiarów. Pozwala to na tworzenie kreatywnych, indywidualnych i niepowtarzalnych mozaik.
Przydatność
Panele wielokątne można z łatwością zastosować do chodników i tarasów, podłóg, a nawet ścian. Nie nadają się jednak do stosowania w miejscach intensywnie użytkowanych, takich jak podjazdy czy inne ścieżki, po których poruszają się samochody.
Przygotowanie
Podstawą ułożenia płyt kamiennych jest tzw. podkonstrukcja. Procedura wymaga niewielkiego wysiłku, ale zapewnia stabilność i trwałość paneli. Niezależnie od tego, który z dwóch wariantów zostanie wybrany, przygotowanie jest w każdym przypadku niemal identyczne. Procedura jest następująca:
- Najpierw mierzy się i wyznacza wymiary ścieżki lub tarasu. Można do tego wykorzystać proste patyczki i sznurek. Przewód jest po prostu przywiązany do prętów jako rozgraniczenie. Dzięki tym narzędziom możesz bardzo łatwo, tanio i wydajnie rysować linie proste.
- Następnym krokiem jest wykopanie od 20 do 22 centymetrów ziemi w zaznaczonym obszarze.
- Następnie należy zastygnąć zarówno krawędzie, jak i podłoże. Można to zrobić za pomocą płyt wibracyjnych lub stabilnej deski i ciężarków. Jednakże elektryczna płyta wibracyjna jest bardziej wydajna i w wielu przypadkach można ją wypożyczyć w sklepie z narzędziami.
Podkonstrukcja – niezwiązana
Podkonstrukcja niezwiązana składa się z podsypki żwirowej, ułożonych płyt kamiennych i masy spoinującej. Nasze instrukcje krok po kroku pokazują, jak to zrobić:
- Najpierw na przygotowaną powierzchnię należy dodać warstwę grubego żwiru, a następnie grysu i piasku. Warstwy ponownie zagęszcza się za pomocą płyty wibracyjnej.
- Wielokątne panele ułożone są na tej powierzchni lub podłożu żwirowym w taki sposób, że powstaje piękna mozaika. W tym celu można stosować naprzemiennie większe i mniejsze płyty lub można umieścić krawędź z mniejszych kamieni, aby otoczyć duże kawałki.
- Jeśli podoba Ci się aranżacja, spoiny można wypełnić piaskiem lub masą spoinową. Zaletą piasku jest to, że ścieżka lub taras pozostaje przepuszczalny. Oznacza to, że woda może lepiej odpływać. Wadą jest jednak to, że czyszczenie spoin jest trudniejsze i piasek może zostać wypłukiwany do podsypki żwirowej, co oznacza, że spoiny trzeba ponownie wypełnić. Mieszanka spoinowa stanowi nieco trwalszą alternatywę. Jednakże wypełnienie go jest nieco bardziej skomplikowane niż piaskiem.
Podkonstrukcja – wiązana
Istnieją dwa warianty związanej powierzchni. Jednak w obu przypadkach stosuje się cement Trass. Tak to działa:
- Po przygotowaniu możesz wlać beton bezpośrednio do wykopu i wygładzić go lub wcześniej utworzyć warstwę żwiru. W tym celu najpierw zasypuje się żwir, a następnie grys i zagęszcza za pomocą płyty wibracyjnej.
- Przed wylaniem cementu trasowego należy ustalić kolejność i ułożyć wzór. W tym celu kamienie układa się w żądanej formacji i opatruje numerowanymi karteczkami samoprzylepnymi lub taśmą maskującą. Następnie należy je sfotografować, aby zapewnić orientację wzrokową pozwalającą na zachowanie dokładnych odległości i odpowiedniego kierunku leżenia.
- Po ustaleniu wzoru mozaiki płyty i zarejestrowaniu go zarówno za pomocą oznaczeń, jak i fotografii, kamienie należy najpierw usunąć z podłoża żwirowego lub z wykopu.
- Cment można nakładać po zestaleniu odłamków za pomocą płyty wibracyjnej. Zaleca się jedynie rozprowadzić i wygładzić na tyle, aby kamienie można było łatwo ułożyć na wierzchu i sprawdzić poziomicą, czy leżą płasko. W przeciwnym razie mogą spowodować ryzyko potknięcia.
- Gdy cement całkowicie wyschnie, po wielokątnych panelach można chodzić i są one gotowe do włożenia zaprawy. W tym celu przygotowaną lub wymieszaną masę po prostu umieszcza się w przestrzeniach pomiędzy płytami kamiennymi i wygładza szpachelką. Jeśli na tym etapie jakakolwiek fuga dostanie się na kamienie, należy ją natychmiast usunąć wilgotną szmatką. Ponieważ jak tylko wyschnie, czyszczenie płytek jest bardzo trudne.
Cięcie i kształtowanie
Kolejną zaletą płyt z kamienia naturalnego, oprócz atrakcyjnego wyglądu, stosunkowo niskiej ceny i powierzchni antypoślizgowej nawet przy wilgotnej pogodzie, jest to, że można je stosunkowo łatwo kształtować przed ułożeniem. Jest to konieczne, jeśli w inny sposób nie można stworzyć z nich atrakcyjnego wzoru lub wystawały one poza krawędź ścieżki lub tarasu. Zasadniczo możliwe są dwie różne techniki:
Młotek i dłuto
Po pierwsze, kawałki można odłamać młotkiem lub młotkiem i dłutem. Zaletą jest to, że proces jest szybki i łatwy. Dodatkowo tworzone są naturalnie wyglądające, szorstkie krawędzie. Potencjalną wadą jest jednak to, że ukierunkowane kształtowanie nie zawsze jest możliwe zgodnie z oczekiwaniami. Ponieważ czasami kamienie łamią się inaczej niż planowano i było to pożądane.
Piła
Druga technika polega na użyciu piły diamentowej. Umożliwia to docięcie płyty kamiennej do pożądanego kształtu. Zaletą jest to, że nawet wstępnie narysowane krawędzie można precyzyjnie przyciąć. Wymaga to jednak większego wysiłku i należy się spodziewać wyższych kosztów niezbędnego sprzętu i ochrony podczas pracy.
Wskazówki i wskazówki
- Minikoparki idealnie nadają się do kopania ziemi na większych obszarach
- pracę należy wykonywać w suchy, ale niezbyt ciepły dzień
- wodoodporne plandeki pomagają utrzymać suchość obszaru w przypadku niespodziewanego deszczu
- Na tarasach upewnij się, że woda odpływa z domu ze spadkiem wynoszącym dwa procent
